Θα ήθελα έναν καλύτερο κόσμο,
Τους άρρωστους να έβλεπα υγιείς.
Να υπάρχει παντού βλάστηση και πάρκα γεμάτα παιδιά,
Και τις πόλεις γκρεμισμένες από την αχαριστία των ανθρώπων.
Κάθε ταξιδιώτης να καταφέρναι να έφτανε στον τόπο του,
Που τόσο έχουν λαχταρησει.
Τους φτωχούς, πλούσιους να έβλεπα
Και οι πλούσιοι, ανθρώποι να γινόντουσαν.
Τα κορίτσια που στα όνειρα τους έναν ιππότη λαχταρούν, να αποκτήσουν.
Τα καράβια που φεύγουν, τον δρόμο τους να βρίσκουν.
Οι άνθρωποι που χάσανε κάποιον αγαπημένο τους γρήγορα να τον ξανά συναντήσουν
Η θλίψη και η στενοχώρια να πεθάνουν
Και εκείνοι να σταματήσουν να κυβερνάνε γιατί μπαχαλο όπως είναι αυτοί, τον κόσμο θα κάνουν.
Θα 'θελα τα δάκρυα να πάψουν γιατί δεν μπορώ άλλο να κλαίω.
