cat & dog | yeonbin

twenty seven

ÖNCELİKLE BAĞIRIN CAT&DOG 50K OLDU DİYE!!!! ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM ÇOK ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM😭💘💗🥺💕💓😻💞💝

3k uzunluğunda bir bölüm, yazarken gerçekten kafayı yedim😭 Ne olur bölümün hakkını verecek şekilde oy ve yorumlarınızı göreyim, çünkü ben bitmiş halde bu bölümü yayımlıyorken tek dayanağım onlar olacak...🥺

Beğenmezseniz şimdiden özür dilerim, bunu tüm içtenliğimle söylüyorum. İyi okumalar💜

💎

Ben bitmiştim, ben mahvolmuştum.

Üstüne atlamamam gereken bir Soobin vardı ve ben bunun sözünü asla kendime veremiyordum.

Merdivenleri çıkarken bir yandan da tek elle üzerimi düzelttim, pratik odamdan eve geçtiğim için diğer elimde de botlarım vardı. Botları ağabeyimin dolabından çalmıştım ve bu yüzden fotoğraf istediğinde fark eder diye bir miktar endişelenmiştim ama düşündüğüm gibi olmamıştı.

Salondan sonra kapının önüne geldiğimde ağabeyimin botlarını (bugünlük benim olmuştu ehe) kapının kenarına bıraktım ve karşımdaki boy aynasından son kez kendime baktım. Yakamda bir sıkıntı yoktu, içimdeki tişörtüm pantolonumun içindeydi, saçlarım tam istediğim şekildeydi... Evet, gerçekten hazırdım.

Kapının arkasında benimle çok benzer giyinmiş, 1.85 boyunda bir Soobin vardı ve bu kalbimi delicesine hızlandırıyordu.

Tanrım, hazır falan değildim işte!

Zil bir daha çalındığında hafifçe bir irkilmiştim, ben sakinleşeyim derken dakikalardır çocuğu kapının arkasında bekletiyordum ama hiç sorun değildi, ben onu dört sene beklemişsem o da beni dört dakika bekleyebilmeliydi.

Kapıyı açtığımda bakışlarımı bacaklarından başlayarak yavaşça vücudunda gezdirdim. Kısa siyah botları, açık mavi kot pantolonu, yine aynı şekilde kot ceketi ve içine giydiği boğazlı kazağı... Tanrım, ben sınanıyordum. Ben bugün gerçekten sınanıyordum. Gözlerim yüzüne ulaştığında onun da aynı şekilde beni süzdüğünü fark ettim, ama onun yüzü benimkine nazaran daha çok şaşkınlık içeriyordu. Gerçekten o kadar benzer giyinmiştik ki, o da ilk benim onu gördüğümdeki gibi şaşkınlığını gizleyememişti.

Boğazımı temizledim. "Sen fotoğraf attığında ben çoktan giyinmiştim, yanlış anlaşılma olmasın. Sonradan seninle aynı giyinmeye çalışmadım yani." Bakışlarından dolayı o an açıklama gereğinde bulunmuştum, beni yanlış anlayacak olması beni endişelendirmişti ve bu yüzden çok hızlı konuşmuştum.

Dediğime karşılık gülümsedi, gözlerim anında gamzelerini bulurken eskiden gamzeleriyle ne kadar uğraştığımı ve onun bundan sürekli isyan ettiğini hatırladım. İsyan ederdi ama içten içe onun da hoşuna gittiğini bilirdim, kendinde en sevdiği yanlarından biri de gamzeleriydi ve onlarla uğraşmam onu güldüren sayılı şeylerden olabilirdi.

"Yanlış anlamamıştım, sadece hoşuma gitti."

Yeni Soobin'e alışmam gerekiyordu, yeni Soobin'e alışmam gerekiyordu... Onun için söylemesi çok basit bir cümle benim o an bayılmama bile sebebiyet verebilirdi, cidden bunlara alışmam gerekiyordu.

"Bakıyorum da benimle ilgili her şey hoşuna gidiyormuş gibi davranıyorsun." Kapıya yaslanmış bir şekilde onunla konuşuyordum ama ne onu içeri almaya niyetim vardı, ne de benim dışarı çıkmaya... "Gidiyor çünkü." dedi, ben bu cevabı beklemediğimden anında dayandığım yerden kendimi çektim ve hiçbir şey denmemiş gibi yerdeki botlarımı elime alıp kapının dışına çıktım. Çıkabilmem için onu biraz itelemem gerekmişti, o kenara çekilince hızlıca dışarı çıktım ve kapıyı kapattım.