w.üç

16 4 9
                                    

Devamke diyerek okumaya devam edin aşwöğshcaw

Yorumlarınızı ve oylarınızı beklerim. İyi okumalar

🍃

Multimedya;li never let you down

Gözde'nin kolunu yastık gibi kullanıp üzerine uzandığım andan itibaren yarım saat geçmişti.Dün geç uyuduğum için boş bulduğum her sıraya kafamı koyup yatasım geliyordu.Tabii ders matematik olunca bu sadece istek olarak kalıyordu.

Mehmet hoca sadece biraz uyuduğum için beni tahtaya kaldırıp soruyu çöz dercesine bir bakış attı.Tahta kalemini elime alarak soruyu dikkatlice inceledim.Tahtaya doğru yürüyerek soruyu çözdüm.Mehmet hoca yüzünü büzüştürerek"Doğru!"dedi.Kalemi masaya bırakıp sırama doğru ilerledim.Mehmet hoca"Bu gidişle sınıfta kalacaksın."dedi.Dediğini umursamadan"Bırakmazsanız kalmam."diyerek sırama oturdum.Sınıf aval aval laf atışımızı izliyordu.

O sırada Mehmet Hoca'nın"Küstah.!"deyişini işittim.

"Şimdi çık dışarı!"Masanın üzerinden telefonumu alıp sınıftan çıktım.Kantine inip keyifle kahvemi yudumladım.Telefonum çalması ile aniden irkildim.

"Alo!"

Bu ses çok tanıdıktı.

"Kimsin?" dedim.Karşı taraftan ağlama sesleri ile karışık abla sesini duydum.

"Ece.Sen misin?" diye sordum öfkeyle.

"Abla lütfen bana yardım et.Sizin evin oradayım." Telefonu kapatıp hızla okuldan ayrıldım.Koşarak eve doğru ilerledim.Ona haddini bildirip burdan gitmesi için zorlayacaktım.O,yıllar önce benim için bitmişti.

Evin önünde durup gözlerimle etrafı süzerken omzumda hissettiğim el ile arkamı döndüm.Ece ağlayarak bana sarılmaya çalışırken O'nu hızla iteledim.

"Burayı nerden buldun?"dedim öfkeyle.

"Abla arkadaşlarından öğrendim."

Daha fazla dayanamayıp eve girdim.Ece bi kaç kez kapıyı çalıp gitmişti.Benim hesap sormam gereken üç kişi vardı.Evde delirmemek için büyük bir çaba sarf ederken kapı zili çaldı.Rabia,Gözde ve Mira sonunda gelmişlerdi.

"Siz ne yaptınız ya?Bana sormadan neden böyle bir işe kalkıştınız?"

Üçüde anlamsızca bana bakarken"Ece'den bahsediyorum."dedim öfkeyle.

Mira"Biz senin için iyi olacağını düşündük."dedi.

"O zaman bi daha benim için düşünmeyin olur mu?"dedim.Masanın üzerinden telefonumu alıp odama çıktım.Ardından Gözde odaya girdi.

"Ümran biz sadece aranızı düzeltmek istedik."

Hiçbir şey demeyerek yatağıma uzandım.Gözde onunla iletişime geçmeyeceğimi anlamış olacak ki odadan çıktı.

...

Evden kimse uyanmadan çıkıp sahilde yürüyüş yapıyordum.Bugün okuldaki etkinliğe,kampa,katılmayacaktım.Dinlenmek için gözüme kestirdiğim bir banka oturup telefonuma düşen bildirimlere baktım.

Gönderen:Gözde

Ümran nerdesin?

08.56

Gönderen:Gözde

Erkenden mi gittin kampa?

08.58

Gönderen:Gözde

Biz de geliyoruz.

08.58

Çok acıkmıştım.Banktan kalkıp ilerdeki restoranta ilerledim.Güzel bir kahvaltı yaptıktan sonra Ece'ye konum gönderip buraya gelmesini istedim.Çok beklemeden Ece restoranta girdi.Gözleriyle etrafı süzdü.Beni görünce masaya doğru ilerdi,sandalyeyi çekip karşıma oturdu.

"Seni buraya derdini dinlemek için çağırmadım.Yardım etmek için de çağırmadım."dedim konuşmasına izin vermeden.

"Burdan derhal gideceksin. İzmir dışında nereye gidersen git beni ilgilendirmez.Yeter ki git."

Sandalyeden kalkmaya yeltendiğimde Ece kolumu tuttu.Yine gözlerinden boncuk boncuk yaşlar akmaya başlamıştı.

"Ağlayarak kendini daha fazla gözümde düşürme."

"Abla annem hasta.Kanser denen illete yakalandı."

Bi an için donakalmıştım.Ama duruşumu bozmadan restoranttan çıktım.Ne kadar sevmesemde O benim annemdi.Anlık bile olsa üzülmüştüm ve şu anda da ağlıyordum.Her taraftan kendimi güçsüz hissetmeye başlamıştım.

Kahpe hayat diye mırıldandım.

Birilerinin haykırışları ,birilerinin mutluluk naraları aynı anda göğü nasıl deliyordu hala anlam verememiştim.Sakince eve doğru yürüyordum ta ki yağmur bastırana kadar.Dakikalar içinde her yeri sular kaplamaya başlamıştı.Koşarak eve doğru ilerledim.Kendimi direkt banyoya atıp ılık bir duş aldım.

Banyodan çıkıp üstüme kalın bir şeyler giydim.Mutfağa inip kendime güzel bir kahve hazırladım ve odama çıktım.Kitap okumaya karar verdim.Kafamı bu şekilde dağıtabiliyordum.

Kitap okumaya başlamadan önce Gözde'den mesaj geldi mi diye mesaj kutuma girdim.

Sapık kişisinden 2 yeni mesajınız var.

Gözde kişisinden 3 yeni mesajınız var.

Gözde:Neden kampa gelmedin?

Gözde:Eve gelmeyi düşündük ama izin vermiyorlar.

Gözde:Senin kalbini almayı başaracağız: )

Yüzümde hafif bir tebessüm belirdi.Kahvemi keyifle yudumlamaya devam ettim.

Sapık:Sana teşekkür ederim.

Anlamsızca mesaja bakarken bana gönderdiği fotoğrafı açtım.O anda yudumladığım kahveyi telefona püskürttüm.

Bölümü neden geç attığımı bilmiyorum.Diğer bölüm seneye gelebilir akshdjwssjuwh

Görüşürüz ♥

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 25, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Just The Two Of Us |GxG|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin