(+18 içerir.") RAHATSIZ OLACAKLAR LÜTFEN OKUMASIN.
Dudağımdan yine kan akmaya devam ettikçe o da zevkle yalıyordu. İki elimle onu iteceğim sırada kollarımı tutup duvara sabitledi. Dudağımı bütün olarak ağzına alıp emmeye başladı. Sadece dudağımı emi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İzbe karanlık - 2.Bölüm -
Selin AY'
Hatırlatma;
Ender"Daha ilk günden diğerlerinin dikkatini çekmiş kız. Başkası olsa çoktan ölmüştü. Selini neden öldürmediğiyse akıllarda soru işareti bırakıyor."dedi.
O Sırada mira"Bu da demek oluyor ki geri gelecek."dedi.
Karışık düşünceler içindeyken cemre konuştu.
"Hemde selin için, geri gelecek!"
"..................*.................."
Sıradan bir dünyanın içindeyken her şeyin sıkıcı olduğunu düşünürsün. Hayatı neden yaşadığını sorgular, bilinmezlere kapılırsın. İstediğin cevabı alamayınca sorgulamaktan nefret edersin. İnsanlara olan güvenini yitirir, seçici hale gelirsin. Hiç ummadığın insanların, ummadığın şeyleri yaptığını görünce de kendini ondan uzaklaştırırsın.
Bende şuan tıpkı öyleydim. Bir bilinmemezliğin içinde kendimi bulmuş ve kaybolmuştum. Hiç tanımadığım kişilerin benim hakkımda karar vermesi canımı sıkmıştı. Ve o çok güvendiğim dostumun, ben yalanlarlarıyla sarsmıştı. Bir daha nasıl güvenirdim. Herşeyi geçiyorum, ben nasıl bir yalanın içindeydim?
Merdivenleri inip tam da karşılarında durdum. Ağzımı açıp, çok şey demek istedim. Belki de küfür etmek.. Ama ona bile değmezlerdi. Aslında diğerleri umurumda değildi. Furkan dışında. Sahi onca yalandan sonra o da umurumda olur muydu?
Bir yalanın içinde olmak ne kadar da berbat bir histi! Önce sevdiğin adam tarafından aptal yerine kon, sonrada dostum dediğin kişi tarafından.
Bu da benim yıkımımdı.
İçeri girmemle hepsi susmuş, bana bakıyordu. O bakışları hissetmemek mümkün değildi. Dahası onları dinlemeyeceğimi düşünmeleri de saçmaydı. Ya çok aptallardı ya da çok zeki.
Furkan ayağa kalkıp, bana şaşırmış bir ifadeyle bakıyordu. Üzerinde kısa kolu bir tişört vardı. Az evel sarılı olan kolu ise şimdi sarılı değil, gayet sağlıklı duruyordu. Yara izi derdim de, çizik bile yoktu.
Furkan kimdi?
Aklımdaki tek soru buydu. Yanındakiler zerre umurumda değildi. Belki de gerçekten bugün benim tanıdığım furkan ölmüş, karşımda bambaşka bir insan vardı. Yoksa tanırdım ben furkanı. Bana yalan atmazdı.
Önce bilemedim bir arabası ortaya çıktı. Sonra kuzenleri. Şimdi de kim olduğu yani karakteri, kişiliği! Bu..bu furkan değildi! Bu karşımdaki şahıs istese de furkan olamazdı. Benim dostum böyle biri değildi.
