Tam vazgeçmek zorunda olduğunda, neden bu kadar mücadele ettiğini hatırla ve bekle...
Zorluklar sıradan insanlara, sıradışı güçler verir ve seni yoran tırmanacağın tepe değil, ayakkabındaki çakıl taşıdır... Sen sabret, asla vazgeçme.
Bazen yaşam sallanmalı, sarsılmalı, değişmeli ki taşlar yerini bulsun. Bekle. Vücudun her zorluğu atlatır. Yeter ki beynini ikna etmeyi bil..
Karanlığın sonu aydınlıktır. Her sabah doğan güneşi düşün ve bekle... Sabır, kanatların varken yürümektir aynı zamanda ve boyun eğmek değil, mücadele etmektir çoğu zaman... En güzel gün daha yaşanmadı.. Sen en iyisi biraz daha bekle...
