Jak mogłeś..? | Katsudeku BnHA [ZAWIESZONE]

jealousy always leads to disaster

Katsuki po udanym flircie od razu udał się do swojego pokoju, żeby odłożyć zeszyt. Chwilę myślał, czy dobrze przekazał wiadomość o jego uczuciach do nerda, o tym, jak bardzo żałuję swoich wcześniejszych, naiwnych, młodzieńczych decyzji. Wyjął z tyłu szafki zdjęcie zrobione polaroidem przez jego matkę kilkanaście lat temu. Wziął je do ręki i patrzył w nie chwilę. Przedstawiało ich jako dzieci biegające gdzieś w trawie w słoneczny dzień. Zdjęcie już dawno wyblakło, jednak blondyn nie chciał się z nim rozstawać. Towarzyszyło mu przez praktycznie całe życie.

Po chwili schował z powrotem zdjęcie do szafki. Całe szczęście, że miał takie drugie. W pewnym momencie jego zadumę przerwały dźwięki klaskania, wiwatowania. Na dole w salonie coś się działo. Postanowił to sprawdzić. Wyszedł z pokoju i od razu ruszył na parter. Po drodze - a jakże inaczej - spotkał Izuku. Nie tracąc chwili lekko chwycił jego ręki swoją doprowadzając do tego, że przez chwilę szli prawie jak para, ale w przeciwnych kierunkach. Zielonowłosemu przez chwilę zrobiło się ciepło oraz przebiegł drobny dreszcz. Po chwili odwrócił się gwałtownie. chwycił blondyna za przedramię i obrócił przodem do siebie co totalnie zbiło czerwonookiego z tropu. 

- Kacchan, po co ci niebieski hiacynt..? - zapytał bardzo niepewnie. Zachowanie Deku nie zaskoczyło tylko blondyna, ale również jego samego. Po chwili puścił jego rękę z minimalnym, ledwo widocznym rumieńcem. - Nie rozumiem...

Blondyn nic jednak nie powiedział. Westchnął ciężko. Odwrócił się na pięcie i poszedł dalej do salonu na parterze. Deku był zszokowany. Był pewny, że rzuci mu jakąś chamską uwagę, ale nic z tych rzeczy. Po prostu sobie poszedł. 

Bakugou od razu ruszył w kierunku salonu. Myślał, że znowu ktoś sobie robi jaja, jednak nie spodziewał się takiego widoku.

Na jednej kanapie leżał jego przyjaciel - Kirishima, a na nim Mina. Grali w pocky. Nikt nie chciał przegrać. Każdy się bawili i kibicowali. No prawie każdy. Bakugou obserwował ich z daleka.

W międzyczasie Deku rozmawiał z Todoroki'm. Głównie o lekcjach, o zadaniach i i innych tego typu. Zawsze traktował go jak przyjaciela. Nikogo więcej. Shoto jednak zawsze chciał, żeby byli razem. Mówili sobie po imieniu. Shoto zaczął, jednak nie przeszkadzało to zielonowłosemu. Zawsze uważał, że będzie lepiej, jeśli wybierze jego. Nienawidził Bakugou. Od zawsze. Nie lubili się i nie polubią. Wieczni wrogowie. Shoto chciał dla Izuku jak najlepiej, ale czy blondyn nie chciał tego samego? Shoto uważał inaczej.

Mina w końcu złączyła usta swoje i czerwonowłosego pogłębiając przy tym. Zaskakująco Kirishima się dostosował. Spojrzał kontem oka na blondyna, co oczywiście mu nie umknęło. Bakugou się uśmiechnął tak, jak to zazwyczaj, dając mu do zrozumienia, że mu po części gratuluje.

Chłopki gratulowali czerwonowłosemu dziewczyny. Mimo wszystko jednak wyrwał jedną z nielicznych osób płci pięknej w klasie. Do pokoju wszedł Todoroki razem z Izuku. Bakugou z miejsca, kiedy tylko pojawił się Mieszaniec włączył tryb czujności. Obserwował go z ukrycia gotów obronić osobę, na której mu zależy.

– Można też zagrać? – zapytał l lekką flegmą heterochromik. Bakugou od razu zauważył, jak patrzy na jego przyjaciela z dzieciństwa. W oczach Mieszańca zawsze były iskierki, kiedy przebywał obok niego.

– A to zależy z kim... Mieszańcu – odparł szorstko Bakugou akcentując jego przezwisko. Z twarzy heterochromika zszedł lekki uśmiech. Patrzył na Bakugou wściekły, jednak wrócił wzrokiem do Deku z lekkim uśmiechem.

– Z Izuku – odparł spokojny.

Bakugou był w tym momencie bardzo zazdrosny. Podszedł od tyłu do zielonowłosego i objął w pasie ciągnąc go do tyłu i przysuwając bliżej do siebie. Piegowaty od razu ustąpił bardzo zmieszany sytuacją. Nie wiedział, co się dzieje. Miał wrażenie, że zaraz Bakugou nie wytrzyma i przypierdoli Shoto, czego Izuku wolał uniknąć. Chciał, żeby się pogodzili. Shoto..? ...Bakugou..? Co się dzieje... – pomyślał bardzo zdziwiony zachowaniem blondyna piegowaty.