ONTVOERD (Voltooid)

Hoofdstuk 41

Pov Justin

Ik heb al drie keer een bericht gekregen. Ik weet dat dat betekent dat ze al drie van ons hebben opgepakt dus kijk ik niet. We zijn bijna bij de waterput. Ik voel dat Gabrie terug bij bewustzijn begint te komen en ik ren nog sneller.

Ik zie de waterput al. Nog eventjes lopen en ik ben soort van veilig. Hopelijk zijn Jax en James er zo.

Eindelijk kom ik aan bij de waterput. Ik bind Gabrie vast met het touw dat ik altijd in mijn broekzak heb. Nooit gedacht dat dat ooit nog echt van pas zou komen. Daarna leg ik haar tegen een boom aan en bind ik haar middel vast aan de boom. Ze kan hier onmogelijk uit ontsnappen.

Ik haal mijn gsm uit mijn schoen en kijk wie er gepakt is. Ryan, Mitch en Wade. Meteen nadat ik de namen gelezen heb krijg ik ook een bericht van Michael. Gelukkig zijn het enkel de zwakken die gepakt zijn. Zolang de sterken er nog zijn is het niet zo slecht.

Ik hoor voetstappen en kijk voorzichtig naar wie het is. Brandon. Ik kijk een beetje verder en zie nu ook Jack. Ze komen aan en ik begroet ze. 'Waar is Gabriëla?!' vraagt Jack in paniek. Natuurlijk denken ze dat ze ontsnapt is. Ik wijs naar de boom waar ik haar vastgebonden heb.

We lopen er naartoe en gaan voor haar op onze hurken zitten om te kijken hoe ze bij bewustzijn komt. Ze begint meteen te schreeuwen om hulp. Jack geeft haar snel een vuist op haar kaak. 'Als je nog één keer zoiets doms doet krijg je er nog één', zegt hij dan. Ze knikt bang.

Ze heeft overal pijn. Dat zie je aan haar. Haar gezicht zit helemaal vol met gedroogd bloed. Dat heeft ze allemaal aan zichzelf te danken. We verschrikken ons als Jayden ineens achter ons staat. 'Wat zie jij er prachtig uit, prinsesje', grijnst hij. Dan komt er ook bij. 'Ja, ze is prachtig. Goed gewerkt, Jack', lacht hij.

Pov Gabriëla

ALLES doet pijn. Ik wil hier weg. Ze hebben me gehanteerd, ontvoerd, bedreigd, mishandeld, aangerand, verkracht, mijn ouders vermoord en weet ik veel wat voor strafbare dingen ze me nog hebben aangedaan. Ik haat ze! Ik maak ze kapot! Ze zullen hiervoor boeten! Ze hebben het verkeerde meisje gepakt!

'Hopelijk zijn Jax en James er bijna. Wie weet hoelang het nog duurt voordat de politie ons hier vindt', zegt Jack.

Na ongeveer vijf minuten zie ik een andere wagen aankomen dan de wagen waarin ze me naar huis hebben gereden. Het is weer een mini-busje. Ik kijk naar wie er rijdt. Nate rijdt en daarnaast zit Jason.

Ze komen bij ons tot stilstand en stappen uit. Daarna doen ze de kofferdeur open. Waarom helpen ze me niet meer? Justin maakt het touw rond mijn middel los en draagt me naar de auto. Ik stribbel niet tegen. Daar heb ik veel te veel pijn voor. Ik denk dat ik een paar gebroken botten heb.

Iedereen zit er al in en de kofferdeur wordt dichtgegooid. Jason legt mij voorzichtig tegen de deur en fluistert iets in mijn oor. 'Leun ertegen. Probeer niet recht te blijven zitten als iemand de deur open doet, maar laat je gewoon uit de auto vallen.' Ik knik. Wat heb ik te verliezen?

Hij gaat naast me zitten en de auto begint te rijden. We rijden snel. Ik sluit mijn ogen en probeer te denken. Aan iets randoms. Iets positiefs. Er moet toch iets zijn? Waarom lukt het me niet op positief te denken? Kan ik hierdoor alleen nog maar negatief denken? De auto remt. Niet hard, maar rustig.

'Wat is er nu weer?!' roept Justin kwaad. We horen de autodeur dichtslaan. Er komt iemand naar de koffer. Dat zal Nate zijn. Hij doet de kofferdeuren zo snel open dat ik niet eens doorhad dat ik er keihard uit viel. Ik schreeuw het uit van de pijn. Iemand legt zijn voet op mijn rug en ik geraak niet recht.

Pov Justin

James doet de deur zo snel open dat Gabriëla geen tijd had om te reageren en uit de auto valt. Ze schreeuwt het uit van de pijn. Ik kijk boos naar James en zie dan ineens allemaal agenten achter hem staan. Ze hebben hun wapens op ons gericht.

Ik pak snel mijn geweer en wil op Gabriëla richten zodat ze ons niet kunnen oppakken. Natuurlijk zou ik haar nooit echt vermoorden. Ik kijk snel maar ze staat niet op. Waarschijnlijk staat James met zijn voet op haar rug.

'Laat je wapen zakken!' roept één van de agenten. Ik doe wat hij zegt. We zijn machteloos.

Game over.

_____________________

Hey mensen!

Fijn dat je dit hoofdstuk hebt gelezen. Was het een goed hoofdstuk? Zitten er schrijffouten in? Vergeet niet te dm'en en stemmen! Volgend hoofdstuk komt zo snel mogelijk!

X anoniemeloll X