Operatorka // Piotrullo

Rozdział 1

W życiu każdej młodej osoby nadchodzi moment, w którym musi wybrać. Nieważne czy chodzi o wybranie pary spodni czy kierunku studiów. Wybór jest nieodłączną i nieuniknioną częścią naszego życia.

W moim przypadku wybór był dosyć prosty, ale nie do końca wygodny. Mój brat z racji swojej profesji, którą jest nagrywanie filmów na Youtube, postanowił przeprowadzić się wraz ze swoimi „współpracownikami" do osobnego domu, aby po prostu mieć więcej swobody. W tym wypadku mi pozostało albo zamieszkać i utrzymywać się sama, albo wrócić na wieś do rodziców. Od zawsze chciałam być niezależna i mieszkać po swojemu, więc jest to dla mnie niepowtarzalna okazja.

Karol właśnie przyjechał po ostatnie rzeczy. Szybkim susem przeskoczyłam do przedpokoju aby otworzyć mu drzwi.

- Już się stęskniłeś? – zapytałam, śmiejąc się krótko, a następnie wpuściłam różowowłosego do mieszkania.

- Ha ha ha, bardzo zabawne, rzeczywiście. – odparł ironicznie, ale potem na jego twarzy zagościł szczery uśmiech. – Przyszedłem już tylko po ostatnie pierdoły.

- Spoko, karton stoi w salonie.

Przeszłam do kuchni, żeby wstawić wodę na herbatę przy okazji pytając brata czy by takową chciał.

- Nie, ja zaraz spadam do domu ekipy. – zrobiło mi się trochę przykro, ale rozumiem, bo każdy z nas ma swoje życie. – Ale mam dla ciebie pewną propozycję.

- Propozycję? No to zamieniam się w słuch. – zaśmiałam się krótko.

Byłam strasznie ciekawa co mogło mu przyjść do jego szalonej głowy. Od zawsze byliśmy dosyć podobni jeśli chodzi o zachowanie.  Byliśmy zabawni, lubiliśmy wycinać sobie nawzajem kawały, a zdarzało się, że robiliśmy wspólne pranki na naszych znajomych. Oboje mieliśmy zainteresowanie w zabawie z komputerami i sprzętem. Ja lubiłam robić zdjęcia, natomiast Karol bawił się często montażem krótkich filmów.

- Więc... - przeciągnął samogłoskę, budując napięcie. – Brakuje nam tymczasowo operatorów iii z racji tego, że ty masz w miarę doświadczenie z obsługą aparatu, to proponuję ci abyś przez jakiś czas pomagała nam przy nagrywkach. Co ty na to?

Byłam w niemałym szoku. Jest to dla mnie naprawdę przyszłościowa szansa ze względu na kierunek moich studiów.

- Jezu no pewnie! – krzyknęłam i się rzuciłam na jego szyję ze szczęścia.

- Jaa, tak się stresowałem, bo myślałem, że się nie zgodzisz. Ale weź już zejdź ze mnie bo mnie udusisz. – zaśmiał się.

- Aj przestań. – odparłam rozweselona.

I teraz do mnie dotarło. Jak to ma wyglądać? Czy ja mam się tam wprowadzić? Co ze studiami?

- Karol, a jak to będzie wyglądać? – zapytałam niepewnie.

- No na razie możesz ze mną teraz jechać do domu poznać wszystkich, a tak to myślę, że jakoś tak w doskoku będziemy cię brać. – powiedział chwilę się zastanawiając - O ile będziesz miała czas oczywiście. – dodał szybko.

- To w takim razie git. – odpowiedziałam uśmiechnięta – To jedziemy?

***

- Jezu jakie to wielkie. – moje zdziwienie osiągnęło zenitu, gdy przekroczyłam próg domu.

- That was she said. – usłyszałam po swojej prawej, a zaraz po tym nastał głośny śmiech wśród wszystkich.

- Jezu Krzychu, nie strasz mi siostry. – powiedział Karol – Ten oto młodzieniec to Poczciwy Krzychu.

- No ja nie wiem czy taki poczciwy. – zaśmiał się Tromba. Poza nim i Weroniką, nikogo stąd nie znam. – Siema młoda.

- Mati, jak cię strzelę, to już nie będziesz miał takiej ładnej buźki.

- Dobra kończymy to, bo znowu się pobijecie i będę musiał opatrywać Trombie zadrapania na twarzy. - przerwał Karol, a chłopak, który stał za kamerą zaśmiał się.

- Jak to znowu? – zapytał się szatyn.

- Długa historia, nie pytaj. – zaśmiał się Mati, a ja popatrzyłam na niego groźnie.

- Dobra ekipo, chodźcie tu wszyscy, żebyśmy nie musieli się powtarzać! – krzyknął Karol i przeszliśmy wszyscy do salonu, który swoją drogą był przepiękny. – Piotrullo już możesz wyłączyć nagrywanie. - Większość usiadła na kanapie, a reszta na pufach oraz na dywanie. Widziałam tu różnorodność twarzy, ale wszyscy wydawali się mili. – Okej, więc przedstawiam wam moją siostrę Julkę!