asesino

"bir kez daha ?"

Bir kez daha yoğun bir acıyla gözlerimi  açtığımda bu sefer şaşırmamıştım acı ....
Insan zamanla alışıyor ama bu sefer kendi kendine acımıyordu canımı yakan katilimdi , ruggeroydu beni öldürür zannediyordum ben bilincimi kaybetmişken işim bitter sanıyordum  ama o şuan yüzündeki sert ifade ile karnıma bir şeyler yapıştırıyordu bunu yaparken elini oldukça sert tutuyordu bilerek böyle yaptığını biliyordum bana bakmıyordu sinirli şekilde karnıma bakıyordu ondan korkmicaktim bana hiç bir şey yapamazdı yani en azından  öyle umuyordum.

" neden beni öldürmedin ?"

Karnıma bakan gözleri gözlerime baktı hemen sonra gozlerini gözlerimden çekip yüzüme baktı.

Ruggero: işime lazımsın ölmen için hala biraz vakit var .

" bu ne demek ?"

Ruggero: bu işin eninde sonunda ölüceksin demek güzelim ama ilk önce bana lâzımsın.

Ona nefretle baktım onu artık sevmiyordum hala neden sevebilirim ki kim katili olucak adama aşık olur ki ?

" benden ne istiyorsun !"

Ruggero: ilk öncelikle evine gitmeyi umuyorsan umma güzelim artık benim rehinemsin ve bu zaman içinde kendine zarar gelsin istemiyorsan akıllı ol canını çok yakabilirim .

" neden bekletiyorsunki öldür gitsin senden kurtulmuş olurum  "

Ruggero: onu zamanı gelince zevkle yapicam zaten ama dediğim gibi bana lâzımsın. Şimdi kapıyı kiltiyip gidiyorum rahat dur canın yanmasın.

Diyerek yanımdan hızlıca kalkıp gitti odadan çıkmasını izledim ve ardından kilit sesleri .
Beni gerçekten öldürümüydü bilmiyorum ama burdan gitmem gerekiyordu .yataktağa dizlerimle dikilip arkadaki cama baktım küçük bir yerdi ama sanırım burdan çıkabilirdim.
Biraz camdan etrafa baktım çok yüksek değildi burdan atlayabilirdim ama canım yanabilirdi ama zamanım da yoktu ilk önce camı açmak için kola uzandım ve çektim sıkışmıştı lanet olsun !
Çekiştirirken birden kilit sesi geldi hızla kendimi yatağa attım ama çok hızlı atmıştım ve hala acıyan bir yaram vardı ben inlerken odaya girdi . Elimde bir tepsi vardı üstünede yiyecekler.

Ruggero: sana rahat dur dedim sanırm benim senin canını yakmama gerek kalmadı o işi sen  çok iyi beceriyorsun .

" biliyormusun ne fark ettim SENDEN DAHA ÇOK NEFRET EDIYORUM ".

Ruggero: sen biraz sus papağan gibi nefret ediyorum, nefret ediyorum ben sana bayılmıyorum .

" keşke gebersen!"

Ruggero: al bunları ye açlıktan ölmeni istemem nede olsa bana lâzımsın güzelim .

Dedi ve odadaki masaya bırakıp gitti ve kapıyı kitledi.
Ben getirdiği şeylere bakmadan cama geri döndüm ve açmaya çalıştım lanet olsun ki çok sıkıydı ve gücüm yetmemişti. Hiç ummadığım bir anda pencere gürültüyle açılınca korktum umarım duymamıştır yoksa bittim.
Biraz bekledim ama hayır duymamıştı dışarı çok soğuktu ve çok esiyordu yağmuru unutmayalım eğer hemen burdan çıkıp gitmesem işte o zaman fark edicekti soğuk olduğunu hemen odadan ayakkabılarımı aradım ve buldum bir tanede deri ceket giydim bana büyük geliyordu evet bu kesinlikle ruggeroya aitti ve tamamen o kokuyordu ama hala onun kokusu beni heycanlandiriyordu kendime kızıp yatağa  çıktım ve pencerenin pervazına bastım canım çok yanıcaktı ama kurtulacaktım  evime gidecektim .
Derin bir nefes aldım ve kısa mesafede olan yumuşak toprağa atladım beklediğimden az acımıştı ama yinde acımıştı yerden zorla kalkıp hızla yürümeye başladım artık özgürdüm tamamen özgür.
Histerik şekilde kısa bir gülüş attım ve karnımı tutarak bu eski dağ evinden uzaklaşmaya başladım karnımın izin verdiği kadar hızlıydım o ruggeronun soğuğu fark edip  odaya girdiği an av başlıyacaktı sonunda ev gözler önünden kaybolmuştu buna sevinirken havada nerdeyse kararmıştı gece bu kimsenin olmadığı ormanda başı boş kalmak beni çok korkutuyordu daha çok hızlandım ama belki şuan çoktan peşime düşmüştü yorulduğumda bir ağaca dayanıp nefeslerimi verdim her an bu ormandan çıkıp bir otaban görebilirdim ben bunun umuduyla sevinirken kanımı donduran ve beni yere çiviliyen ses duyuldu her zamanki gibi silah sesiydi ama bu sefer birine değil havaya  sıkılıyordu beni yakalasaydı ne tür işkenceler yapardı gitmem gerekiyordu hızlanıp koşmaya çalıştım ama peşimdeydi.

Ruggero: karol !

Sesi boğuk geliyordu zaten görünmüyordu biraz uzak gibiydi daha fazla koşamıyacağımı anladığımda bir ağaca dayandım çok halsiz hissediyordum çok yorgun elimi anlıma koydum evet ateşim vardı ve bahse varım çok yüksekti ya beni bu ateş yada katilim öldürecekti öyle bir şekilde ağacın altında uyuya kalmıştım  .
Çok geçmeden bedenimde eller hissetim ama hareket edemiyordum. Biri beni kucağına almıştı kokusundan anladığım kadarıyla ruggeroydu kulağıma yaklaşıp fısıldadı .

Ruggero: bunu çok kötü ödeyeceksin güzelim ama şimdi uyu . . . . .