Behind of Those Mask

Chapter 2

---

Days have passed we even more
become busy in studies dahil sa darating na exam once in a week nalang din kaming nagkikita nila Liam dahil mas naging busy din siya sa architecture class niya, araw-araw naman kaming nagkikita ni Kiera because we are taking same course.

Siguro masasabi kong kapag naging professional na kaming tatlo ay makakapag enjoy na kami lalo, not now because I know college life is more stressful. Nilalayo ka neto sa mga kaibigan at kung may jowa kay ay hindi din kayo mag tatagal dahil hindi kayo makapag focus sa isa't-isa. Siguro after this college life maghahanap na agad ako ng jojowain.

I laugh with my self because of what I think. Hindi ganon kadali ang mag hanap ng karelasyon ngayong panahon.

As what as I have said, Kiera become more busy para sa darating na cheer dance competition. The competition will be held after the exam, ngayon ay kasalukuyan akong nakaharap sa loptop ko dahil sa ginagawang power point. Nandito ako ngayon sa library para gumawa ng power point, inis akong bumaling sa mga junior high school dahil ang iingay nila.

"Can't you see that I'm making my power point? lower your voice please. " Mukhang nagulat ang apat na junior high school kaya humingi sila ng paumanhin.

"S-Sorry ate, " I just rolled my eyes and continue for what I did.

"Tinakot mo, " a familiar voice thundered when he laugh.

I close my loptop out of my irritations my lips slowly parted when I saw Jacques smirking while eating a junk foods.

"What are you doing here? " Irita kong tanong.

I gaze at him when he put his things on my table. What the hell?

"I won't disturbed you. " He said.

"So ano nga ang ginagawa mo dito? "

"Study, " Malamang!

"I mean why are you here in my table?!" Tinaasan ko ng konte ang boses ko.

"Ang laki neto, "

Napasapo ako sa noo ko, at dahil hindi naman kami mag uusap ay hinayaan ko na lamang siya at pinag papatuloy ang ginagawa. Pero saglit akong napatingin sa ginagawa niya, napansin niya yata yon kaya tumingin siya saakin.

"Ano yan? " Hindi ko napigilan. He put his air pod on his ear not answering my question.

What a rude!

"Okay wag mo akong kausapin mas mabuti nga yon. "

Nang matapos na ako sa ginagawa ko ay agad kong niligpit ang mga gamit ko. Kahit hindi ako nakaharap kay Jacques ngayon ay alam kong nakatingin siya saakin. Nang maligpit ko na ang mga gamit ko ay tahimik akong umalis doon, I don't want to spend my time with that guy. Gwapo nga niya but it seems like he's boring whenever you're with him.

I shrugged my shoulder and went to cafeteria. Bumili ako ng strawberry ice cream, pampalamig lang ng ulo ko. Nilapag ko saglit ang mga gamit ko at mag isang kumain ng ice cream, iniisip ko ang mga kaibigan. Dati kahit guro namin sa elementarya ay hindi kami mapaghihiwalay sa iisang upuan ngayon lang ata kami nagkakaganito I don't know ibang-iba na talaga ang college life.

Sa susunod na pasukan 2nd year college na ako, I pouted when my brother come in my mind. Mag gagraduate na pala siya ngayong taon hindi ko alam kung makakaakyat ba si daddy sa stage para sakanya. Napahinga din ako ng maluwag ng tumawag si kuya at may condo na raw siya, nagpatulong siya sa lolo namin na nasa New York, my mom's dad.

My mom is a moroccan kaya hindi mapag kaila kung kanino ako nag mana, si daddy naman ay pure filipino they met in new york, mom's hometown. Both of them are only child kaya wala din kaming malalapit na mga kapamilya na kilala. Ang parents ni dad ay namatay dahil sa aksidente, mommy's mom died in a lung cancer ang tanging nag iisang nalang naming lolo ay si lolo na nasa new york.