Beni bulacaktı. Beni öldürecekti. Gözlerimi aglamaktan tutamadım. Neden ben buna zorlanıyordum. Çok korkuyordum. Ağlıyordum çok kötü ağlıyorum.
"Kızım ağlama. Korkma ben seni koruyacağım. " dedi. Ama beni o psikopattan nasıl koruyacaktı? "Yukarı çık sen." Dedi. Hemen yukarıya çıktım.
Sonra kapı açılma sesi geldi. Birşeyler konuşuyorlardı. Ben anlayamıyordum. Korktum beni bulmasından. Ama
"Işıl" diye bir ses yakinlardaydi. Yukarıya çıkıyordu. Bir odaya girdim. Yatak odaydi. Bir dolap gördüm ve onun içine girdim. Ses çıkarmamaya çalışıyordum. Göz yaslarımı tutamıyorum. Çok ağladım. Sonra bir anda kapı açıldı.
"Işıl eğer buradaysan. Çık ortaya sana birşey yapmayacağım. Eve götüreceğim. Hadi çık." Dedi ona inanmak istemiyordum. Çünkü bana neler yapacağını düşündükçe ağlamak geliyordu. Sonra dolabın kapağı açıldı.
"Işte buradasın." Dedi. Bana bakıp beni çekti. Bileğimden tutup aşağı indirdi. Kapıya geldiğimizde beni sanki sürüklüyor ama sanki sıkmadan acıtmadan yapıyordu. Ormandan çıkıp ilerledik. Sonra bir an bana sarıldı. Şoka ugramistim. Boynuma kafası koyup ağlıyordu. Ne yapacağımı şaşırmıştım? Ilk defa ağladığını görmüştüm. Çok masum ve saf görünüyordu. Onun aglamasini istememiştim. Bana baktı.
"Bir daha asla beni terk etme." Dedi. Neden bunu yapıyor anlamiyordum. "Ben sensiz yapamam. Ben... ben sensiz ölürüm." Dedi. Neden bu kadar masum du. Aglamasin diye tekrar sarıldım ona. Sanki ben onu çok seviyormuş gibi. Ama onu bırakmak istemedim. Yanında olmak ilk defa beni rahatlatmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bırak Beni
Romance"Sen benimsin anla şunu" dedi. Sert ve sinirliydi beni oldurmesinden tekrar sahip olmasından korkuyordum. "Asla" diyecektim ve dedim de.
