Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Nikt jej nie lubił. Nikt nie chciał z nią rozmawiać. Wszyscy ją ignorowali, wyśmiewali z najmniejszych błędów, obgadywali ją a nawet życzyli jej śmierci. Na jej ławce napisane były różne przezwiska skierowane w jej stronę. Dręczono ją. Dzień w dzień. Była wręcz wyniszczana od środka. Jej szkoła była salą tortur - i tu nie chodzi o typową babę od matmy lub ilości prac domowych. W miejscu które miało jej zapewnić komfortowe warunki do rozwoju rozgrywały się miejsca , o których nawet dyrektor nie ma pojęcia. Zasadnicze pytanie - gdzie są nauczyciele? Otóż nauczyciele mają to głęboko w dupie a w momencie w którym ma przyjechać kontrola nagle zaczęli się interesować uczniami. Już nawet sprzątaczka albo woźny umiał sobie lepiej poradzić niż wychowawca. W domu miała rodziców i młodszą siostrę. Ale czy umiałaby nazwać ich rodziną? Otóż nie. Rodzice są zaślepieni w pryzmat posiadania idealnych dzieci które trzymają bardzo wysoki poziom a jej siostra to dosłownie oczko w głowie rodziców. Wychwalana na lewo i prawo jest wręcz spełnieniem marzeń jej rodziców. Gdy jest się z nią sam na sam pokazuje swoje prawdziwe oblicze. Rozpieszczona bachorzyca nigdy nie powiedziała "przepraszam" tylko zwalała winę na wszystkich wokół bo przecież - "Co złego to nie ja". Wypowiedzenie z jej słów "Kocham cię" jest uznawane jako najprawdziwszy cud. Mimo że ma zaledwie 12 lat jej serce jest lód. Dziewczyna miała ciężki żywot z siostrą a co dopiero rodzicami do czasu...
❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀
Witam w moim nowym opowiadaniu! Mam nadzieję że ten krótki prolog wam się podoba. Mam zamiar zrobić tu coś nowego. No cóż to tyle. Bayõ do następnego!
