Chapter 17

7.6K 353 28
                                    

A/n: Hindi ko namalayang nakalahati ko na pala ang story ni Violet *O* in two weeks, unlike before na inabot ako ng buwan whahahahha may magandang naidulot din itong quarantine >3<

A/n: Hindi ko namalayang nakalahati ko na pala ang story ni Violet *O* in two weeks, unlike before na inabot ako ng buwan whahahahha may magandang naidulot din itong quarantine >3<

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


Ball.

Celestine

"Celestine."

Rhia called my name as I barged on his clinic, naningkit ang mata nitong tinaasan ako ng isang kilay. I grinned then sat on the couch, itinaas ko pa ang paa sa mesa dahilan upang pukulan ako nito ng matalim na tingin.

"May balak ka pa palang magpakita?"

Irap nito, sinimangutan ko lamang siya, Isang linggo na ang nakalilipas nang huling pagkikita namin ni Tatum. Nagkaroon ng emergency that night so I have to fly again to hawaii then went back here after a week.

Tatum probably thinks that he's just drunk that night, well everyone I knew before thinks that I am dead, they would freak out if ever they see me perfectly alive and kicking.

My gaze then went to the flowers on Rhia's table, naningkit ang mata ko roon saka binalingan siya ng tingin. That's not her favorite flower so it probably didn't came from Chase.

"Doc Nelson gave me that."

Saad nito bago pa man ako makapagtanong, Nagsalubong ang kilay ko roon, Wow after so many years, that guy finally decided to make a move? mukang delikado ang manok ko ah..

"Is he courting you finally? Matagal ka naring gusto nun eh." Iling iling na komento ko, I saw how her eyes widened making me grin.

"What? you knew?" Takang tanong ko, Celestine frowned.

"Everyone knew bitch, except you, agent ka ba talaga? ang manhid mo eh manang mana ka kay Chase."

I said with an as a matter of fact tone while giving her a blank expression, nagkwentuhan pa kami tungkol sa lovelife nang gagang ito. Napaka gulo naman kasi, Buti pa ako, no jowa, no problem, no pain just gain.

Kontrolado ko ang oras ko at araw araw milyon milyon ang kinikita ko, I'm a woman with power and money, I don't need someone, Mama and Hawk are enough for me.

"Enough about me, Ikaw naman."

Turan niya saka pinukulan ako ng matalim na tingin.

"Bat ba di ka namin matawagan noong nakaraan? Nakakabwisit ka eh, ako ang gumagawa ng dapat na trabaho mo."

Inis na sabi nito, I shrugged my shoulders then grinned at her.

"Nagka emergency lang kay Hawk, I had to go to Hawaii, naiwan ko rito phone ko kaya malamang di ko yun masasagot."

Turan ko, pinatatawag kasi ang parents sa school niya, but Mama Amanda and Papa Gabi couldn't make it, nasa ospital kasi ang mga ito, nagkaroon ng maliit na aksidente, so I had to fly back to Hawaii so I could talk to his teachers.

Phantom Agents 3: Violet (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon