Till My Last Breath (BXB On-going)

Kabanata 9: Unang Karanasan Kay Sir Felix

 
Sinipat ko ang orasan sa dingding, alas nuebe na ng gabi. Pinakiramdaman ko ang buong silid, tulog na ang lahat. Bumangon ako at sinikap na hindi makalikha ng anumang kaluskos.

Bago ko pinihit ang siradura ng pinto ay sandali kong sinulyapan si Ford sa kinahihigaan nito na mahimbing ng natutulog. Napanatag naman ang loob kong makitang ayos na muli ang kanyang lagay. Di tulad kaninang lupaypay na tila lantang gulay dahil sa magdamagang pagkakagapos nito sa puno ng manga na pinamamahayan ng mga pulang langgam.

 Nang pumayag ako sa gustong mangyari ni Sir Felix ay agad naman siyang sumunod sa aming napagkasunduang kakalagan si Ford kapalit ang hinihingi niya.

Sa mga oras na iyon, dahan-dahan kong binaybay ang pasilyo patungo sa kanyang silid bilang pagtugon sa ipinangako kong pagpapaubaya.

Natatakot man ngunit hindi na akong pwedeng umatras. Akala ko ang ampunan na iyon ang kasagutan sa aking mga dasal na maglalayo sa akin sa pagiging pariwara ngunit ito pa pala ang magkanulo sa akin sa kamunduhan at masalimoot na buhay.

Naisip kong mas mabuti na siguro iyong nasa lansangan ako at palaboy-laboy kaysa sa ganitong may kumupkop nga pero turing naman sa akin ay isang parausan at ang masaklap ang namumuno pa mismo ang may pasimuno.

Ngunit nandoon na ako at hindi naman magbabago ang lahat kung patuloy kong pagsisisihan ang nagawang desisyon. Pakonswelo ko na lamang sa aking sarili na ginagawa ko iyon para sa isang kaibigan.

Sabi nga noon ni Tito Robert, wala namang mawawala sa akin kung papatol man ako. Hindi naman ako bababeng mabubuntis at may puring dapat isalba. Posibleng may buhay na malalagas kung paiiralin ko ang pag-iinarte.

Kumatok ako ng tatlong beses. Narinig ko ang boses ni Sir Felix na nag-aanyayang pumasok. Naratnan ko siyang nakatapis ng twalya. Lantad ang moreno at maskulado niyang katawan. Walang bahid ng ano mang kabaklaan.

"Tama lang ang dating mo, ligo muna tayo," imporma niya sabay hagis ng isang tuwalya.

"Po?"

Naaasiwa ako.

"Good mood ako ngayon, Cholo. Huwag mong sirain ang gabi ko."

Malumanay niyang sinabi iyon subalit may diin. Kaya agad kong hinubad ang saplot ko sa katawan.

Pinandilatan naman niya ako nang makitang itinira ko ang aking brief. Hindi pa rin kasi ako sanay na magbuyangyang ng katawan sa harap ng ibang tao.

Itinapis ko sa aking katawan ang tuwalyang inabot niya at tahimik na tinungo ang banyo. Sumunod siya sa akin. Pagkapsok doon ay sumandal lang ako sa pinakagilid. Hinihintay ang susunod na mangyari.

Binuksan niya ang shower. Hinatak niya ako sa ilalim noon. Napaigtad naman ako nang lumapat ang malamig na tubig sa aking balat. Natawa siya nang bahagya. Pagkatapos ay tumalikod ako. Kinuha ko ang sabong panligo sa lalagyan. Nang akmang sasabunin ko na ang aking katawan ay inagaw niya sa akin iyong sabon na hawak ko.

"Ako na. Harap ka sa akin," utos niya.

"Po?" Ang tanging tugon kong mistulang hindi siya narinig. Sobrang naasiwa na ako sa ayos naming iyon. Para ko na kasi siyang tatay kong iisipin bagama't hindi pa naman siya ganoon katanda kung titingnan.

"Di mo narinig ang sinabi ko?" Bulyaw niya.

"Na-narinig po"

"Iyon naman pala. Kung makaarte ay para namang first time mo."
   
Wala na akong nagawa kundi ang makianod sa kanyang trip. Sinabon niya ang aking katawan. Para lang siyang isang ama na pinapaliguan ang maliit niyang anak. Ang kaibahan lang ay may halong matinding pagnanasa ang bawat diin niya sa aking balat.