Dear Diary

December 3, 2014

Dear Diary,

Hindi ko alam kung mapapa-tumbling ako sa sakit ng puson o sa sakit ng puso. T.T Looooool. :'( Eh kasi nag-end na yung 1 year and 4 months na tinetreasure ko, namin. Wala na. Wala na. :'( Paghiga ko ngayon sa higaan, ngayon ko lang naramdaman ang lahat---sakit, hapdi, at iba pang mga emotion na nagreremind sakin ng pain. Ganito pala kapag nalaman mong wala na yung bagay na pinapahalagahan mong ng matagal na panahon. Masakit pala kapag kailangan niyo ng bumitaw. (Draamaaaaaa! Goodness!-.-)

Para kong tanga. Dahil ako ang nakipagbreak sakaniya tapos nasasaktan ako ng ganito. T.T pero ang alam niya masaya na ko dahil wala na kami. Masaya na ko dahil malaya na ko sa mga gusto kong gawin. Masaya na ko dahil wala na siya...... at wala ng "kami". Alam ko naman kasi na hindi na healthy yung meron kami ngayon.

Ako-Walang oras

Siya-Gusto niya lagi akong may oras sakaniya. Kaya medyo nagbabangayan na kami dun sa part na yun.

Ako-Agad wala sa mood (bipolar) yung tipong sweet kami, tapos bigla mawawala nalang ako sa mood. Lalo na pag may mens. Huhu.

Siya-Maraming wag at bawal. Dahil baka ipagpalit ko daw siya. Bawal sumali sa sikat na schoolpaper sa college namin dahil masasaktan daw siya. (Hindi ko naman siguro siya sasaksakin ng 1000000000000 times kapag sumali ako dun. Huhu. :'( )

Ako-Pakiramdam ko nasasakal na ko.

Siya-Pakiramdam niya hindi ko na siya binibigyan ng importansya.

Ako-Sobra siya mageffort. Magalaga. Pakiramdam ko sobra na. :'( parang nanliliit ako ganun. Hindi ko alam. T.T

Siya-Pakiramdam niya hindi ko naa-appreciate lahat ng ginagawa niya, na manhid ako. (Sakiiiiit bro!!!:'( )

.......Kaya yun. Naging cold ako. Ilang beses na kaming naausap about dito pero hondi talaga nagwowork. Kaya hindi ko man alam kung tama yung desisyon ko na itigil, ginawa ko na.

Nagru-rumble rin mga parents ko ngayon. Like what the heck happening here?!!!! Nakakabadtrip, ang sakot sa banggggggggs! Gracious!:'( Naririnig ko sila, at sanay na ko sa mga ganitong scene sa buhay ko. Mula bata hanggang ngayon wala namang bago sakanila. Away-bati, away-bati. Narealize ko na ganito rin kami ni ex. :'( at sa tingin ko na hindi na talaga healthy. :'(

gusto ko na makahanap siya nung happiness na alam kong hindi ko kayang ibigay. :'( Kahit papano naman nagiging masama ako kasama si Aijima, Jussel, Jay at Gilbert (mga kaibigan kong kasali sa pederasyon ng mga confiiiirm. Lol) Magfofocus muna ko sa pagaaral ko. Sayang scholarship. At mga kaibigan ko na iiwan lang ako kapag napaghiwalay na ang kape, gatas at asukal sa coffee 3 in 1.

Haaaaaay. Sana paggising ko wala na to. Hindi na ko nasasaktan..... at hindi na rin siya. Pero alam ko namang imppsible na makalimutan agad yung pain kinabukasan. (Ano yun? Atat lang bro? -.-) dahil kaoag finorce mo yung sarili mo na makalimot, mas masasaktan ka lang. Anything takes time. Oo, lahat talaga ng bagay. Kaya wag dapat magmadali. Parang sa pegdedesisyon lang yan eh. Kapag nagmadali ka,mas magiging komplikado lang ang lahat. Sana mahanap talaga namin yung happiness na hindi namin kayang ibigay sa isa't isa. Pero willing parin akong maging magkaibigan kami. Hindi naman ako kasali sa bitter society. -__________-

Itutulog ko nalang to. Itutulog ko nalang yung sakit. Matutulog nalang ako. Para kahit ilang oras lang hindi ko muna maisip ang magulong rotation ng mundo. Matutulog nalang ako. Para kahit ilang oras lang hindi ako masampal ng realidad ng pag-ibig.

Bye Diary.