Teacher ➳ Vmin

0.8~Sahil~

Son derste sonunda bittiğinde gerindim.

-Çıkabilirsiniz.

Herkes iyi günler diyip çıkarken masadaki kitaplarımı elime aldım. Sınıftan çıkıp öğretmenler odasına girdim. Namjoon hyungu şu onu seven çocukla konuşurken görmüştüm. Neydi ismi, Seokjin?

-Selam hyung.

İkilinin bakışları beni bulduğunda masama ilerledim.

-Ah Taehyung sen de konuşmaya katılsana.

Anlamazca hyunga baktığımda yalvaran bakışlarla bana bakıyordu.

-Ne konuşması?

-Seokjin'e bu aşkın yanlış olduğunu anlatıyordum.

Gülümsedim ve masamdaki işimi bitirip hyungların yanına ilerledim.

-Ah sen Seokjin'sin değil mi?

Kafasıyla beni onayladı.

-Merhaba Bay Kim.

Önümde eğildiğinde elimi omzuna koyup onun doğrulmasını sağladım.

-Eğilmene gerek yok, okul bitti artık öğretmenin değilim.

Gülümsedi ve kafasıyla beni onayladı.

-Bakın ne diyeceğim, bu konuşmayı burada değil de bir kafede yapalım ne dersiniz? Jimin'le beraber sahile inecektik, sizde bize katılın.

Namjoon hyung gözleriyle bana olmaz der gibi bakarken Seokjin gülümsemişti.

-Çok iyi olur.

Elimi omuzundan çektim.

-O zaman hadi gidelim.

Namjoon hyung iç çekip önden ilerlediğinde Seokjin'e göz kırpıp peşinden ilerledim. Dışarı çıktığımızda Jimin çantası sırtında beni bekliyordu.

-Taehyung.

İsmimi seslenip yanıma ilerlerken Namjoon hyung bana anlamazca bakıyordu.

-Taehyung?

Omuz silktim.

-Arkadaş olduğumuzdan bana ismimle seslenmesinde bir sorun görmedim hyung.

Jimin yanıma geldi ve gülümsedi.

-Gidiyor muyuz?

Kafamla onu onayladım.

-Jimin şey, onlar da bizimle gelse sorun olur mu?

Jimin bakışlarını hyunglara çevirdi. Gözlerinde oluşan hayal kırıklığını gördüğümde iç çektim.

-Sorun değil.

Zorla gülümsediğinde neşelendirmek için ellerimle saçlarını okşadım ve yüzüne yaklaşıp kulağına fısıldadım.

-Merak etme biraz onlarla takılıp sonra beraber takılırız.

Geri çekilip yüzüne baktığımda gülümseyip kafasıyla beni onayladı. Jimin yeni yeni arkadaş ediniyordu ve birden 2 kişi daha bizimle gelince gerilmesi normaldi.

-O zaman benim arabamla gidelim.

Namjoon hyung her sabah okula yürüyerek geliyordu. Tabiki arabası vardı ama yürümeyi tercih ediyordu. Sabah yürüyüşünün önemli olduğunu söylüyordu.

Hepsinden onaylar mırıltılar çıkınca beraber arabama ilerledik. Öne hyungla ben binerken diğer ikili arkaya binmişti. Jimin öne binemediğinden dolayı ellerini göğsünde birleştirip başını cama çevirdi. Bu hali gözüme çok sevimli gelmişti, tam yanağı mıncırılmalıktı.