2. Bölüm

45 0 0
                                    

Ezgiyi evinden aldık ve rüzgarın Arkadaşı keremi de aldık Kerem bana dönüp kanka bu neya 7/24 berabersiniz diyince güldüm ve rüzgarın tepkisine baktım. Oda gülüp sanane oğlum sende kendine Bir tane bul temiz olsun dedigece ilk yemek yedik ve sonra sahilde biraz yürüdük.baya gülüp eğlenmiştik Kerem ve ezginin arasından su sızmıyordu cünkü onlar tam 9yıldan beri arkadaşlardı.saat 21.30 olmuştu annem bana 21.00evde ol demisti.eve gidince nasıl bir açıklama yapacağım bilmiyordum rüzgarı ne kadar tanısada anne işte anlarsınız.
--------
Epeydir Şevval kankimi ektiğim için bana dargındı onun gönlünü almak için Çikolatalı pasta alıp kapısına dayandım. Şevvalldekapıyı açınca ne vardı Hayırsız diyince çok ayıp sana yakıştıramadım neyse bende Çikolatalı pasta almıştım ama diyince ooo Melike kanka ayıp ettin ben sana hiç Hayırsız dermiyim dedi ve beni içeri çekti. Şevval ezgi ben aynı Üniversite'deydik onları tam 8yıldır tanıyorum. Şevvalle eski Konuları açtık rüzgârla bininci kez baştan sona anılarımızı anlatıyordum sahi ben size anlatmamıştım. Rüzgârla bir buçuk yıldan beri sevgilim.rüzgârla ben bir bankta tanıştık. Benim babam 2yıl önce kanserden öldü ve ben hayatımın en kötü 2 yılını bana destek olan Rüzgar,Şevval,Ezgi sayesinde atlatmıştım bankta oturup babamı düşündükçe hıçkıra hıçkıra ağlarken karşıma bir çoçuk geldi ve bana peçete uzattı. Neden ağlıyorsun diyince sanki onu çok önceden tanıyormuşum gibi hıçkıra hıçkıra anlattım ve birden bana sarılıp Ağla dedi ağlaki daha güçlü olasın ağlaki içindeki Yangını azaltasın dedi ve ben kızarmış gözlerimle birsey demeden ona baktım. Ve sonra Ağlayan insan güçsüzdür dedim. Hayır dedi ağlarsan birdaha ki güne güçlü kalkarsın dedi. O öyle dedikçe daha çok ağlayasım geliyordu bizim Rüzgârla tanışmamız böyleydi romantik değildi tersine babası ölen bir Kızın kalbine merhem olmak isteyen bir erkek geldi karşıma. Ben bugün hayatta güçlü durabiliyorsam hepsi rüzgarın sayesinde acaba ona birsey olsa ben dayanabilirmiydim.bu sefer kim sarılıp Ağla derdi bana,kimi bukadar çok sevebilirdim. Sonra birden Gözlerim doldu Şevval bana dönüp mutlusun ağlama dedi. Korkuyorum dedim mutluluğumun bozulcagından. Rüzgar benim herşeyim gülüşüm,babam,sevgilim dedim ve bana bakan Şevvale aman neyse ya git kola doldur birazda senden konuşalım dedim. Kolaları getirken okul ev sen arkadaşlar dedi. Gülümsedim ve annem bana çok kızacaktı kaç gündür derslere girmiyordum ve yarın gidip notları almam gerekecek. Şevvale annelerimizde çok iyi arkadaştır zaten biz onlar sayesinde tanıştık annelerimiz iş yerinden Arkadaş. Bu arada benim annem İngilizce öğretmeni Şevvalinde coğrafya öğretmeniydi. Babam öldüğünde Şevvalin annesi Münevver teyze anneme bana kardeşim Özcana çok destek çıktı. Neyse ben yavaştan kaçıyım. Bugün Rüzgârla buluşucaz diyince Şevval bana dönüp hangi gün ayrısınız diyince ya öyle deme 2 haftadır Sınavlar var diye bulusmamıstık yemek yeriz herhalde dedim sonra Şevval beni gıdıllamaya başladı sonra ben ve Şevval kahkaha ata ata güldük.
------
Rüzgar bana dönüp bir insanı bu kadar bekletmek zorundamısın diyince of Rüzgar alt üstü 2 dakika bekledim dedim. ve bana dönüp 32dakika 15 saniye diyince şaşırarak saniyesine kadar saydınmı dedim.ve bana bakıp o gülüşünün içinde mükemmel dişlerini görünce bende gülümsedim Çok acıktım yemek yiyelim diyince önce seni huzur bulduğum biryere götüreceğim dedi ve 15 dakikaya vardık. Uçurumdu burası ama bütün İstanbul ayaklarımın altında sanki sonra bir yere geçip oturduk. Ve bana dönüp beni tanıyormusum dedi ve ben anlamaz şekilde tabi dedim Ozaman babam kim annem kim nasıl biriler diyince sustum ben onu cidden tanıyormuydum? Hiç ailen nasıl biri diye sordunmu dedi rüzgar sert bir tavırla ve ben çok utandım o benim herşeyimi bilirken düşüncelerimi bile bilirken ben onu bukadar iyi tanımadığımı farkettim. Ve birden babam yaşıyordur belki dedi onla görüşmüyorum o benim annemin katili hergün içki içer annemi ve beni döver hastanelik ederdi. Ama Birgün çok kötü dövmüştü annemi hastaneye kaldırdık tam 6ay yoğun bakımdaydı ve sonra dedi benim Gözlerim dolmuş utanmış onu dinliyordum ve öldü diyince birden boynuna atladım ve Rüzgar özür dilerim özür dilerim ben bilmiyordum dedim. sarılırken Ağlama küçük kız dedi. göz yaşlarımı silip ee küçük adam dedim ve eline iki tane büyük bir taş verdim rüzgar bunları denize at dedim. Ne kadar uzağa atarsan derdin okadar azalır diye düşün ve at dedim. Birden geriledi ve Gözlerine baktım ilk defa gözlerinde nefret,kin,acımasızlık vardı. Ve bunu atarken neyi düşündüğünü biliyordum babasını, pislik herif hiç mi acımadın dedim içimden rüzgara bakarken bana böyle yapılsa kaldıramazdım.Rüzgar gerçekten çok dik duran adamdı.

Belki bir yerlerde yine beraberizdirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin