O gün Rüzgar beni eve Bıraktı onu ilk defa bu kadar durgun görüyordum.Eve girmeme kararı alarak Rüzgar hadi sahile gidiyoruz dedim.Rüzgar normalde 32diş sırıtması gerekirken başını sallamakla yetindi.Birden gaza yüklenince korktum ama yüzünün halini görünce susma kararı aldım.Sanki dokunsan ağlayacak gibiydi.Rüzgarın yüzünü izlemeye başlamıştım ki birden bir ses duydum Arabanın biri deli gibi kornasını öttürüyordu.Rüzgar ona aldırmadan Arabanın üstüne gitmeye devam etti.Onu sarsmaya başladım ama bana aldırış etmeden daha çok gaza yüklendi Boğaz'ım düğümlenmiş gibiydi arabaya giderek yaklaşıyorduk.Birden Rüzgar diye bağırınca benim yanında olduğumu fark etti gözleri dehşetle açıldı ve birden frenleyip Melike Çık arabadan dedi Gözlerim dolu dolu ona bakarken a asla dedim kekeleyerek ve bana dönüp bugün burdan bir ölü çıkacak dedi ve bu sen asla olmayacaksın dedi. Neden dedim hayır böyle birşey asla olmıycak dedim lütfen sakin ol.tut elimi burdan kimse ölmeyecek sen ben yine mutlu olarak çıkacağız dedim. Rüzgar bana bakıp sanki sakinleşmiş bir şekilde seni eve bırakıyım dedi. ben daha deminki yaptığı korkuyla hayır olmaz dedim.Melike diyince ya hayır bende senleyim dedim biraz uyuyacağım dediğinde daha fazla üstüne gitmek istemediğim için peki dedim. Kapının oraya geldiğimizde iyi geceler rüzgar dedim ve birden elimden tuttu anlımdan öperek bana baktı gözlerinde çok büyük bir hüzün derinlerde gizlediği birsey vardı. Sakın unutma seni çok sevdin dedi ve anlamayarak bendededim sonra sonra Anlamadığım bir şekilde benim Hayatım sensin ve bana birşey olursa bunu bil kalbim birkez bile seni düşünmeden çarpmadı. Çok tuhaf olmuştum Rüzgar bana böyle Şeyler asla demezdi ve sonra bende gülümseyerek arabadan çıktım. Eve girdiğimde odama kapandım dedikleri kulağımdan çıkmıyordu mutlu etmişti ama içimde tuhaf bir his vardı Gözlerim yavaştan kapanıyordu
-----
Gece saat 2.5 ta bir telefon geldi.Rüzgar.telefonu açtığımda o değildi polisti rüzgar bey kazamı yapmış rüzgar mı kaza yapmış rüzgar kaza yapmış. birden çığlıklarımla bütün ev yankılandı annem Yanıma geldi o yok anne rüzgar kaza yapmış anne ben gidiyorum dedim ve hıçkıra hıçkıra Ağlayarak hastaneye gittim. Rüzgarın yanına koştum uyuyordu masumca.yaralıydı.doktar geçerken o nasıl dedim ve Yüzümü bakıp iyi değil her an bir şokla karşılabiliriz dedi. Gözlerim ağlamaktan yanıyordu içi kıpkırmızı olmuştu 5 dakika yanına gidebilirmiyim dedim ve sadece beş dakika diyince koşa koşa rüzgara yanına koştum.sevgilim sen beni bu hayatta yalnız bırakırsan ne yapacağımı düşündünmü nankörsün dedim hıçkırarak ağlıyordum ellerini tuttum bu ellerini ne olur Bırakma Rüzgar ne olur ben Sensizliği istemiyorum beni 2 yıl önce dayanağım olmuşken şimdi oda gidemezdi.Rüzgar Gözlerini hafiften açıyordu birden onu öyle görünce gülümsedim tam doktoru çağırırken dur dedi ve ona baktım bana beni affet dedi. Neden dedim ve gözleri bana dönerken Melike ben geçmişi unutamıyorum unutmaya çalıştıkça önüme çıkıyor dedi.peki ben dedim sen benim sonsuzluğumsun dedi. Yaşamam için tek sebebimdin dedi öyleyse neden kendini Öldürmek istiyorsun neden dedim ve bana dönüp benim üzülmeme dayanabilir misin dedi. asla asla dedim. Ozaman ben yaşadıkça ölüyorum acı çekiyorum dayanamıyorum dedi. Gözlerimden yaşlar inerken ya ben dedim sen ölürsen ben dedim arkandan Bıraktığın ben dedim rüzgar. Bana dönüp Melike seni çok seviyorum dedi. Ve sonra asla kulaklarımdan çıkmayacak bir kelime bana en çok ölüm yakışacak dedi ve birden Gözlerini kapattı RÜZGAR!!!!!!!!!! Doktorlar beni dışarı çıkarırken nefes alamadığımı hissetim ve sonra Gözlerim karardı ve uyandığımda baş ucumda bana bakan dolu gözlerle Şevval ve ezgi vardı. Direk Rüzgar dedim nasıl nerde iyi demi dedim Şevval, Melike sakin ol dedi ezgide hemen sırtımı ovalayarak Melike Rüzgar... öldü diyince hayır hayır öyle birşey yok şaka yapmayın o beni bırakmaz diyordum bağırarak ve Hıçkırıklarla rüzgar dedim beni, Melikeni nasıl yaptın hayır olmaz olamaz rüzgar Beni bırakmaz yapamaz bunu o beni çok seviyordu yapamaz annem Koşarak geldi ve bana sarıldı ona çok sıkıca sarıldım anne öldü dedim rüzgar anne, rüzgar öldü beni melikesini bırakıp gitti annem hiçbirşey demeden ağladı bana bakarak ben hala inanamıyorken hayır yokya olamaz böyle birsey dedim hastanede rüzgar beni nasıl bıraktın dedim sen benim dayanağım umudumdun dedim şimdi bunların hepsini sen mi yıktın dedim sana ÖLÜM DEĞİL MUTSUZLUK DEĞİL, HÜSRAN DEĞİL, SANA YAŞAMAK, GÜLMEK, BEN YAKIŞIRDIM... hayatıma girip herşeyim oldun ve birden rüzgarını vurup gidemezsin dedim. bu sana Yakışmaz sevgilim dedim.
-----
Aradan tam bir ay geçti hergün Yanıma ezgi Şevval Kerem gelip beni anneme soruyordu. Ama ben rüzgarın ölümünden sonra birkez bile konuşmamıştım hergün yazı yazıp kendimi kağıtlara anlattım hayattan uzaklaşmıştım. Annem hergün beni böyle gördükçe odalara geçip ağlıyordu bense gözlerimden bir YAŞ bile dökmeden içimde fırtınaya boğuşuyordum. Önüme yemek koyuyorlardı ağzıma su ve bazen çok az yemek yiyiyordum. Hergün rüzgâra kavuşacağım günü bekliyor sayıyordum. Anılarımızı düşünüp mazilere dalıyordum. 1 ayda tam 16kilo vermiştim ve birkez odamdan çıkmamıştım son dediği kelime aklımdan hiç çıkmıyordu bana ölüm yakışır. Bir gece birden rüyama geldi ve Melikem dedi ben burda çok mutluyum annem Yanımda ve Birgün sen geleceksin o günü bekliyorum dedi. Hayatına başla dedi ben senin hep yanındayım kalbini dinlersen beni bulursun dedi. Uyandığımda Allah'a şükrettim Allah'ım içimdeki özleme biraz su serptin dedim onu çok özlemistimki. her yerde resmi vardı onu birkez bile Unutmayım diye her yerde vardı. Bugün hergünden biraz daha iyiyim çünkü rüyamdaydı o. Sonra annemin Yanına gidip sarıldım ve konuştum annem gözleri dolu bana bakıyordu tam bir aydan sonra ilk konuşmamdı rüyamı anlattım ve annemi üzdüğüm için çok üzüldüm çünkü babam öldüğünde annem bize daha çok kenetlenmisti. Bense... annemi öptükten sonra Şevval ben ezgiyi çağırıp onlarla bir yere gidecektim daha onlarda bilmiyordu ama beni biraz mutlu görünce onlar da çok mutlu oldu. Ve geldik dedim ikiside bana baktılar rüzgarın mezarına cesaret edip gelemiyordum ama bugün geldim hem babamıda görecektim iki Sevdiğim adam şuan mezardalar. ilk baş babamın mezarına gittim ve bir kaç kelime ettim. Baba dedim hayatımda sadece bir erkeği sevdim oda şimdi senin yanında dedim sen öldüğünde küçük kızını ayakta tutan adam şuan Yanında gözlerimdeki Yaş bir ay sonra ilk defa bir daha aktı. Ve rüzgarın mezarına gittim Sevdiğim gülüşüm dedim bana ne demiştin benim üzülmemi istermisin demiştin bende asla demiştim sen orda çok mutlusun ama ben burda sana geleceğim günü sayıyorum sen benim ilk ve son Aşkım kalacaksın bunu unutma. Şevvaler arkada bana bakıp ağlıyordu onlara sarılıp ACI dedim hiç bitmez ama her gün artar dedim benim gülüşüm o iki Adamı mezara verdikten sonra bitti ben onlarla birlikte gülüşümüde gömdüm dedikten sonra ezgi sarılıp ağlamaya başladı Şevval'de sarılıp ağladı ve ben sadece onlara sarılıp destek aldım onlar benim canlarım şuan onlar sayesinde yaşıyorum yoksa rüzgar ve babam öldükten sonra banada yaşamak yakışmazdı...-----
Yorumlarınızı bekliyorum lütfen destek❤️❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Belki bir yerlerde yine beraberizdir
RomanceBir Kızın ilk Aşkın'ın ölmesi ve Kızın hayattan umudunu keserken onun için Yaşaması gerektiğini farketmesi