Bazen olur ya kendinizi büyük bir boşlukta hissedersiniz. Somut olarak elinizde buna dair bir kanıt yokken soyut olarak bütün harita elinizdedir.
Soyutluktan kastım kalbiniz, ruhunuz, duygularınız, hislerinizdir.
Soyutluktan kastım hayatınız, çevreniz ve günlük yapmak zorunda olduğunuz işlerdir.
Bazı anlar gelir ya kendinizi adeta uzaydaki bir boşluktaymış gibi hissedersiniz.Hiçbir şey yapmak, konuşmak, duymak istemezsiniz.Sadece düşünürsünüz.
Düşünmekten yorulmuşsunuzdur artık.
"Ama sen yine de düşünme kaybolursun."
Düşünme bu eziyeti kendine etme. Yaşayacak belki bir saat, belki bir asır ömrün var bu zamanı düşüncelerde kaybolarak geçirme.
Bir gün gelir,
O gün biriyle karşılaşırsın.O biri senin dışındaki doluluğu değil senin içindeki duygusal boşluğu hisseder.Senin içindekileri diğerleri gibi bilmemezlikten veya görmemezlikten gelmez.O biri senin içini görür.
O biri senin ruhunu görür.
O biri senin kalbini görür.
O biri senin duygularını görür.
O biri senin hislerini görür.
O biri sana yardım eder.O boşluktan çıkarır seni.Seni fazla düşünmekten kurtarır.
O biri seni kurtarır.
O biri senin duygusal boşluğunu doldurur. Ama o birinin gerçek bir insan olmasına gerek yoktur. O biri bir kitapta olabilir, bir insanda olabilir, bir kitap karakteri de olabilir, bir yazarda...
Beni o duygusal boşluktan koparan biri varsa o da kitap karakterleridir. Size ihanet edemezler,sizin kuyunuzu kazamazlar. Sadece sizi dinlerler.
Sizi kurtarırlar.
Beni kurtaran Zeyno, Onur, Burak Mert, Gece, Yıldız, İzmir ve Ege'ye burdan gerçek olmasalar bile teşekkür ediyorum.
Bu karakterleri yazan ve oluşturan @beyzaalkoc'a da çok teşekkür ediyorum.
Ve sizi çok seviyorum.Sizde kendi 'o biri' nizi bulun ve hiç bırakmayın.
İYİ Kİ DOĞDUN GECE
İYİ Kİ VARSIN CİMCİMEM
İYİ Kİ VARSIN BİTANEM
İYİ Kİ VARSIN BEBEĞİM
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡