Sen Benim Tamamlayanımsın

18.Bölüm

      Bismillahirrahmanhirrahim.

Kabine girip bu güzel gelinliği üzerimden çıkardım. Gelinlik gerçekten çok güzeldi ve hayalimdeki gelinlik idi. Aslında mağazaya ilk girdiğimizde bu gelinlik dikkatimi çekmişti ama fazla masraf yapmamak için bir şey dememiştim.

Acaba Harun neyi hayal ederek bu gelinliği denememi istemişti?

Harun'u düşününce dediği aklıma geldi ve yanaklarımın kızardığını hissedince tebessüm ettim. Harun gerçekten farklı biriydi. Hem Ümeyr için hem de... İnkar edemezdim benim için de farklıydı. Harun benim hayatımı değiştirecekti.

Gelinliği çıkardıktan sonra kabinden çıktım. Harun koltukta oturuyor ve Ümeyr'le oyun oynuyordu. Harun beni görünce ayağa kalktı. Ümeyri alıp kucağıma oturttu ve sandalyemi alışverişi merkezinin çıkışına doğru sürdü. Ümeyr'i kucağımdan alıp takisinin kapısını açtı. ve beni alıp koltuğa yerleştirdi. Ümeyri tekrar kucağıma verdi ve oda taksiye bindi.

"Hambuygey,"diye bağırınca Harun'la ikimiz gülmeye başladık.

"O zaman yemek yemeğe gidelim. Senin için uygun mu Hüma?"

"Uygun, gidebiliriz." deyince Harun başını olumlu anlamda sallayıp arabayı sürmeye devam etti. Ümeyr kucağımda oturuşunu dikleştirip arabaları seyre daldı. Arabaları seyrederken arada gülüp arada yüzünü buruşturuyor ve şekilden şekile giriyordu. onun bu haline daha fazla dayanamayıp boynundan öpünce huylanıp başını yana eğdi ve yüzünü bana dönüp küçük elleriyle yanaklarımı sıktı. Yanaklarımdaki ellerini tutup avuç içlerinden öptüm. O güzel masum gülüşünü gösterip yolu izlemeye devam etti. Bende onunla birlikte yolu izledim ve aklıma gelen anılarla eskiyi hatırladım.

Harun'un hayatıma girmesi, Ümeyr'i öz babasından çok sevip onu daha iyi koruması... Harun gerçekten çok merhametli ve çok iyi bir insan. Ümeyr'e karşı davranışları sevgi doluydu. Harun Ümeyr'in gülmesine sebep oluyordu ve bende onun güldüğünü görünce mutlu oluyordum.

Ümeyr daha sıkı sarılıp Haruna'a baktım. Yüz hatları belirgindi, yüzü temiz ve güzeldi. Gözüm direksiyonu kavrayan ellerine takıldı. Ellerini incelerken bir gülme sesi duydum. Başımı kaldırdığımda Harun'un gülerek beni izlediğini gördüm utanıp başımı önüme eğdim. Harun çenemden tutup başımı kaldırdı, gözlerimin içine baktı. Tebessüm edip yanağımı okşadıktan sonra elini çekip tekrar yola odaklandı. İkimizden de çıt çıkmıyordu ama Ümeyr'in karnı guruldadıktan sonra gülmeye başladık. Ümeyr anında kafasını kaldırıp bana bakınca sustum çünkü kaşları çatıktı.

"Ama siz niye gülüyoysunuz ki? Ben yapmadım, kaynım acıktı ve guyuldadı."deyince Harun onun karnını gıdıkladı ve ben onların bu halini tebessüm ederek izledim. Allah'a şükürler olsun ki mutluyduk. Harun arabayı durdurduğunda geldiğimizi fark ettim. Harun el firenini çekip anahtarı çıkarıp cebine attı ve arabadan indi.
Bir hamburgercinin önünde durduk. Harun'un yardımıyla arabadan indim. Ümeyr de inmişti. Beraber içeri girdik. Uygun bir yer bulup oturduk. Siparişlerimiz de verdikten sonra beklemeye başladık.

Tam bir aile gibi olmuştuk. Anne, baba ve bir çocuk. Mutlu bir aile tablosu. Gülümseyip içimden şükürlerimi sıraladım.

Siparişlerimiz gelince yemeye başladık. Ümeyr'e hak verdim gerçekten ben de acıkmıştım. Ümeyr hemen önündekileri hızlı hızlı yemeye başladı.

"Ümeyr birtanem yavaş boğazında kalacak." dedim.
Zaten bazı harfleri tam söyleyemeyen minik oğlum bir de ağzı dolu konuşunca daha da anlaşılmaz olmuştu.

"Tomom onne." dedi.

Bu haline kıkırdadım. Üzerine ketçap bulaştığını görünce daha da güldüm. Harun da güldü. Sonra bana döndü.

"Hüma dışarda gülmesen olmaz mı?"

"Neden?"

"Biri görür falan."

"Hmm tamam." dedim utancımı ve heyecanımı bastırmaya çalışarak. Gözlerimin içine derin derin bakıyordu ki Ümeyr'in sesiyle kendime geldim.

"Anne gayiba yüzüme keyçap bulaştı."

Ümeyr'e baktığımda gerçekten de yüzünün her yerini ketçap yaptığını gördüm.

Harun kızmasın diye ağzımı elimle kapatıp güldüm. Harun da güldü.

"Anne ya! Niye gülüyorsunuz?"

"Ketçaptan bıyığın olmuş ona güldük oğlum."

"Ya gerçekten mi bakayım!" dedi heyecanla.

Harun, "Dur oğlum ben çekeyim." dedi cebinden telefonunu çıkarırken. Ümeyr'in birkaç fotoğrafını çekti.
Daha sonra Ümeyr'e gösterdi.

"Anne bak çok güzel!"

"Evet oğlum çok güzel. Ama hadi gel silelim."

"Tamam anne."

Harun, "Dur ben silerim."

İkimiz aynı anda Ümeyr'in yüzünü silmeye çalışırken ellerimiz çarpıştı. Yine birbirimize bakmaya başladık.

Harun'a bakınca içim bir tuhaf oluyordu. Sanki zaman varlığını yitiriyor, etrafımızda kimse kalmıyor ve ben sonsuzluğun içinde Harun'un gözlerine dalıp gidiyormuşum gibi geliyordu.

"Anne, baba ben temizlerim isterseniz. Böyle bakışmasaniz da olur."

Kendime gelince farkettim ki Harun'la ellerimiz havada Ümeyr'in ağzına yakın bir şekilde duruyor ve biz donmuş gibi birbirimize bakıyoruz.

Kendimizi toparladık ve Ümeyr'in ağzını temizledim.

Harun'la tekrar göz göze gelince utanıp başımı eğdim. Başımı kaldırdığımda yine göz göze gelince dayanamayıp güldüm. Halimiz çok komikti. Harun da böyle düşünüyor olacak ki o da güldü.

Ümeyr, " Anne, baba noldu neden gülüyorsunuz?" dedi.

Harun'a baktım ve "Hiç oğlum sadece çok mutluyuz."

Harun da beni onayladı. "Çok mutluyuz, elhamdülillah."