Sen Benim Tamamlayanımsın

32.Bölüm

      Bismillahirrahmanhirrahim

Hüma

Kulağıma gelen kuş sesleriyle gözlerim açtım. Harun ile nikah günü alalı bir hafta olmuştu ve bugün çeyizim yeni evime gidicekti. Yeni ev ne kadar garip geliyor kulağa. Doğup büyüdüğün, ailenle yaşadığın evden ayrılıp yeni bir eve, yeni bir düzene gitmek. Ben bunlari tebessüm ederek düşünürken her zamanki gibi odamın kapısı tıklandı. Gelen kişinin kim olduğunu biliyorum o yüzden bekletmeden gel dedim. Annem kapıdan başını uzatıp her zaman olduğu gibi gülen gözlerle bana baktı. Bende ona aynı şekilde baktığımda yavaşça kapıyı açıp yatağa yanıma geldi. Yanıma oturup bana birden sarıldı bende anneme sımsıkı sarıldım. Annemin mis kokusunu içime çektim. Geri çekilip anneme baktığımda gözlerinin kızardığını gördüm.

"Cennetimin anahtarı, Ayşe sultan gözlerin neden kızardı senin he." Annem kendini toparlamaya çalışıyordu ama ben gözlerinin neden kızardığını anlamıştım. Benim canım annem ben evlenip evden gideceğim diye bu haldeydi. Anneme tekrar sımsıkı sarıldığımda konuşmaya başladı.

"Ah be kuzum ne zaman büyüdün de evlenecek yaşa geldin sen.Daha dün gibi seni kucağıma aldığım gün annecım." Annemin söyledikleriyle bu evde yaşadığım herşey, çocukluğum gözümün önüne geldi. Biz annemle sarılmış öylece dururken Ümeyr ve abim odaya girdiler.

"Oooo Ümeyr amma sulu gözlü olmuş bu hanımlar Hüma hanımın çeyizi gidicek ama hâla toplanmamış. Kız fındık toparlanda odayı boşalt biranevvel oda bana kalsın. Benim odam küçük senin odan geniş ve ferah." Abimin dediğine annem kızmış olacak ki ona ters ters baktı. Abim tamam teslim oluyorum der gibi ellerini kaldırdı onların hâline gülmüştüm. Abimle Ümeyr odamdan çıktığında annemde odamdaki sandığı açtı. Bu sandıkta çocukluğum var diyebilirdim. Bu sandık annemin el emeğiyle dolu.İşlemeli yatak örtüsü, masa örtüleri,işleme havlular, yazmalar, patikler, danteller, bornoz takımı, çeyizde ne varsa herşey vardı. Alışverişte aldıklarımızdan sandığa koyulucakları da sandığa koydu. Besmele cekip dua okuyarak sandığı kapattı. Dolabın yanındaki bavulumu alıp yatağın üzerine koyup fermuarını açtı. Dolabımın kapağını açıp içinden bir iki kayfetimi alıp bavula koydu. Tekrar dolabın önüne gittiğinde bindallım ve gelinliğimi gördü. Ben annemi izlerken annemde bi iç çekme ve hıçkırık sesi geldi.

"Canım annem ağlama ne olur sen böyle yaparsan ben dayanamamki."
Ben anneme bunları söylerken annem dolabın önünden ayrılıp yanıma geldi alnımdan öptü.

"Elimde değilki annecim kız evladı evlenlendiriyorum hem ben diğer anneler gibi olamam.Benim evladım özel, sen bana rabbimin verdiği mucizesin kuzum. Sende anne olduğunda ne demek istediğimi anlayacaksın kuzum." Annemin bana anne olunca benim ne demek istediğimi anlarsın dediğinde utanıp yüzümü yere eğmiştim. Annem elini çeneme koyup yüzümü kaldırıp ona bakmamı sağladı.

"Utanma annecim bunlar çok normal, olması gereken şeyler.Evlilik biz müslümanlara farz Rabbimiz buyurmamış mı? helaliniz olan birisini bulduğunuzda evlenin diye." Annemin anlattıklarını dikkatle dinliyordum biz annemle konustuğumuzda abim odama tekrar geldi.

"Annem kahvaltı etmeyecekmiyiz? Biz Ümeyr ile çok acıktık Harunlarda gelirler birazdan bugün çok işimiz var biranevvel başlamak lazım."
Abimin söyledikleriyle ona baktım ve daha fazla dayanamadan konuşmaya başladım.

"Aşkolsun abi ya beni evden göndermek için bukadar hevesli olduğunu bilmiyordum." Annem ve abim bana bakıyordu bir yandan da gülüyordu.Tabi o bizim böyle atışmamıza alışıktı. Annemler odamdan çıkınca bende yataktan sandalyeme geçtim . Dolaptan mavi tuniğimle beyaz pantolonumu alıp tekrar yatağa gecip giyindim. Giyindikten sonra yatağımı yapıp aynanın önünde kıyafetime uygun eşarbi bulup bağladım. Odamda çıkıp mutfağa bizimkilerin yanına gittim. Mutfakta kahvaltı sofrasında beni bekliyorlardı. Bende onları daha fazla bekletmemek için yerime geçip kahvaltıma başladım. Annem dikkatimi çekmişti tabağında kahvaltılıkları yemiyordu. Onu öyle görmek canımı sıkmıştı.