Φτάνει να φύγουν και θα ηρεμήσω
φτάνει να μείνω και να αναθεωρήσω
φτάνει που βρέχει και δεν θα γυρίσω
και τότε ο κόσμος θα μείνει πιο πίσω
Και άμα πεθάνω θα κάνεις τον κύκλο;
θα μπεις εκεί μέσα και θα ναι το ίδιο;
ζωγράφισε αστέρια και θα απαντήσω!
θα γίνω ο κόσμος του -δεν θέλω πίσω-!
Μα σκέψου καλά τι πηγαίνεις να κάνεις
ο κόσμος του μαύρου δεν θέλει να χάνεις
ο κόσμος του κάτω θα σε αγριέψει
θα γίνει η κατάρα που δεν θα παινέψει
Η ώρα θα είναι για πάντα στο τίποτα
μια τρομαγμένη μορφή και χτυπήματα
μια ανάσα που πάει να σ' αφήσει
και άνθρωπος πλέον που θα σταματήσει.
-Raf
