Shadowborn Huntress

Chapter 5

Chapter 5

The days are blissful. Maraming nangyari sa ilang linggo na nandito kami. We spent most of our time looking after our baby cousin. Sobrang alaga talaga kami sa kaniya. We are always careful of our actions. Meron talaga 'yung mga araw na sobrang nakakapagod mag baby sit. But at the end of the day, its worth it.

It would be hard growing up without a mother on your side. Kaya hanggat maaari, gusto namin ni Jana na kami ang tumayong ina ni baby san-san. And soon when she's older enough, I know she will understand. I just wished for the days to pass by slowly. Sa bawat araw na nag dadaan, napapansin namin ang pag babago sa kaniya. She's growing and we cannot stop that. How I wish she would stay like a baby forever. We grew so fond of her.

I will surely miss her once we go back to manila.

Its already May, isang buwan ko ng hindi nakikita si King. Kamusta na kaya siya? Hindi naman ako makasagap ng balita sa kaniya dahil hindi kami friends sa facebook at naka-private ang account niya sa Instagram. I only know his Twitter account, which I accidentally follow and he followed me back.

His last tweet was posted last april six. Ang araw kung kailan siya na wrong-sent sa akin. Hindi ko parin iyon makalimutan at hanggang ngayon ay laman parin ng isip ko kung sino ang tinutukoy niya sa tweet niya. Could it be me?

"Nakadigos kayon? " lumapit sa amin si Tito. Naka upo kami ngayon dito sa terrace. Mahangin kasi rito at mas maganda tumambay. Katutulog lang ni baby san-san.

"Hindi pa, Tito. Mamaya pa siguro. Ang init pa eh," sagot ni Jana

"O nga, pag papawisan na naman kami. Apaya? " tanong ko.

"Inkayo agdigosen, anniversary ng church sa Bauang."

Hindi agad nag process sa akin ang sinabi ni Tito. Bauang? Parang ang layo naman. Tapos ang init-init pa, siguradong panis na kami kapag nakarating kami doon. Pwede bang hindi na lang pumunta? Maiwan na lang siguro ako rito at bantayan si san-san.

"Kayo na lang, Tito. Tinatamad ako," sabi ko.

"Sigurado ka? Ayaw mo makita si crush mo?" Tanong ni Jana

"Sino naman?"

"Ay, wow. Sobrang dami ba ng mga crush mo at hindi mo na alam kung sino?"

"Of course not!"

Crush ko ba si King? I don't know. I think it's more than that. Ang crush ay mabilis lang mawala. Kapag matagal mong hindi nakikita at nakakausap. And that's exactly not my case. Whenever I think of him, I still feel something weird inside me. Something I only felt when I'm with him.

Tumayo si Jana, "mauna na akong maligo. Sumunod ka ha! Sasama tayo sa Bauang. Sayang foods."

"Ayon, pag kain lang pala ang habol mo. Dinamay mo pa ako."

"Gusto mo rin naman."

"Ng pagkain o si King?"

"Both!"

Nag tawanan kami pareho. Pumunta ako sa kwarto namin at nangalkal sa maleta ko. Ano bang dapat kong isuot? Dapat maganda ako dahil mag kikita kami ulit! I must leave a good impression on him. Para hindi niya ako makalimutan.

But how am I supposed to do that?

"Jana! Anong isusuot mo?" Problemadong tanong ko.

Hindi niya ako sinagot. Baka hindi niya ako narinig dahil nga naliligo siya. Pag labas niya ay nakatapis siya ng tuwalya. She eyed my two dress lying on our bed. "Alin dyan ang isusuot mo?" She asked.