YAŞAM ÜÇGENİ

1. bölüm - Urgan İpi

Selamünaleyküm...

İlk bölümümle buradayım.

Okuyun işte buralara afilli şeyler yazamıyom 🤦

1. Bölüm

Urgan ipi

Ayaklarımın altında ezilen ya prak hışırtıları sonbaharın geldiğinin habercisiydi .

İntikam uğruna kararmış kalbim kemikli parmaklarımın arasında yerini almıştı.

Küçüklükten beri sahip olduğum kalp yetmezliği beni yavaş yavaş ölüme terk ederken alınmamış intikamın urgan ipi boğazımı sıkıyordu.

Ayaklarımın altındaki siyah deri ayakkabıların tozunu elimle tekrar temizledim ve yapacağımız süikastın planı üzerinden tekrar geçtim .

Karımın intikamı ağır olacaktı. Bebeğimin intikamı daha ağır.

Karımın aşerdigi bir gece kapı kapı gezdiğimiz manavlarda tek istediğimiz bir parçada olsa muz almaktı.

Uzaktan baktığımız manavın tozlu camı üzerinde beyaz raflarda birkaç salkım muz göze çarpıyordu.

Manavın artık çürümeye yüz tutmuş tahta kapısını araladım ve muzlardan birini elime aldım. Manavda kimse yoktu.

Elimi karımın bel boşluğuna yerleştirip yürümesi için teşvik ettim.

Manav boştu kimse yoktu . Karımın eline bir parça muzu koyup onu kapıdan geçirdim.

Çalmamamız için yalvardı ama onu dinlemedim. Keşke dinleseymişim.

Manavın karşısında bulunan siyah arabımızın kapısını araladım ve karımdan önce arabaya yerleşip ısıtıcıyı çalıştırdım.

Karımda kapının önüne kadar geldi ve karnını tutarak arabanın kapısını açmaya yeltendi.

Semaya uzanan ateş sesi ve akabinde karımın tiz çığlığı delip geçti.

Dışarı nasıl çıktım , karımı hastaneye nasıl götürdüm ; öldüğü haberini nasıl aldım bilmiyordum.

2 yılın üzerine topladığım ekibimle intikamın üzerinden tekrar tekrar geçtik.

Sorunsuz olması gerekiyordu. Benim kaybedecek bir şeyim yoktu ama arkadaşlarımın aileleri vardı .

Manavın alacağı bir intikam olamazdı.

Karımın ve çocuğumun intikamı bir adet muz olamazdı.
Başka birşey vardı. Bizde bunu anlamak için buradaydık.

" Sağ taraftan Batuhan sen , soldan Erdinç sen ve ön kapıdan da Onurla ben . Herkes adamlardan önce içeri adım atmıyor ."

" Anladık abi meşaleleri kim tutuyor. "

" Sancar sende meşaleleri yerleştireceksin. Kimse hata yapmıyor tamam mı hadi göreyim sizi koçlarım."

Batuhan sinirle yüzüme baktı ve

" Birinizin başına birşey gelirse beni çağırıyorsunuz."

Elimi Batuhan'ın omzunun üstüne koydum.

" Hayır Batu , eğer başınıza birşey gelirse şayet o zaman beni çağırıyorsunuz . Benim kaybedecek bir şeyim kalmadı."

Gönülsüz de olsa kafalarını salladılar ve helallik alarak yola koyulduk .

Evet orayı ateşe verecektik.

Küçük villanın planını önceden çizmiştik ve herşeyi aylar öncesinden hazırlamıştık.

Plan kusursuzdu.

Kapıyı bize Cihat açacak kalanını bize bırakacaktı.

Gizli gizli sokulduğumuz evde elimde silahla etrafa bakmaya başladım. Etkisiz hale getirmek için bu gerekliydi.

İçeride kadın ve çocuk olma ihtimali üzerine heryeri taramamız gerekiyordu ve eğer kadın varsa onlarla Pelin ilgilenecekti.

Elimi koridor duvarına sürerek son kapıyı da araladım.

Boştu.

Elimi kulağıma çıkarıp küçük cihazın düğmesine bastım.

" Hadi aslanlarım."

Herkes ileri atıldı ve ellerindeki meşaleleri önceden alkol dökülmüş yerlere atmaya başladılar .

Heryer bir anda patlamıştı. Karanlığa rest çeken dumanlar etrafı sarmıştı.

Dışarı çıkıp bu görüntüyü canice izlemem gerektiğini düşündüm ve elimi girdiğim kapının kurpuna uzattım.

Kapıdan çıkar çıkmaz hafif bir öksürük sesi işittim ve o kadar hafiftiki kadın olma ihtimali üzerinde durdum.

Olabilirdi.

Elimi hızlı hızlı diğer odalara daldırdım ve hızla büyüyen yangına karşı kadını aradım.

Kulağıma gelen sesler üzerine cihazı tekrar çalıştırdım.

" Abi hemen çık şuradan heryer yanıyor."

" Tamam oğlum bir ses duydum hemen bakıp geliyorum."

Bu seferde Batuhan bağırmaya başladı.

"Ya oğlum Esat' ın itlerinden biridir . Çık artık şuradan."

Nefeslendim ve vazgeçerek büyük kapıya yaklaştım.

" Yar...yardım..yardım edin ."

Kesik kesik gelen ses üzerine kız olduğuna emin olduğum insanı aramaya devam ettim.

Kapıları ardı ardına yoğun dumandan zorlanarak açtığımda bu odada boştu burada kimse yoktu .

Garipten sesler duymaya başladığımı düşünmeye başladım.

Geldiğim kapıdan tam geri çıkacakken bir el ayak bileğime yapıştı.

Aniden durdum ve arkama baktım.

Elleri kan içinde yüzü ağlamaktan şişmiş güzel bir kız ayak bileğimi son gücünü kullanarak tutuyordu.

" Pelin buraya gel !"

Pelini çağırmıştım ama buraya gelmesi 10 dk sürerdi ve bu kız zor nefes alıyordu.

Yeminimi bozdum ve kızı kucağıma aldım.

Hafif hafif inliyordu ama nefes alıyordu.
Uzaktan Pelin 'i görmemle rahat bir nefes aldım.

Kızı Pelin'in kollarına bırakıp ekibimin kalanının yanına doğru yol aldım.

İntikamın başını hallettmiştik.

Esat Karakuş'un evini yakmıştık.

Bugün bir yemin bozuldu.

Benliğim urgan ipinde son buldu...

Oylamayı yorum yapmayı unutmayalım .  
İnstagram hesabım emree_ksz
Bay bay ozaman  😋