Unexpected Love (Liam Payne FanFiction)

26.Bölüm/ Friends

Şaşkınlıktan açılmış olan ağzımı kapatıp Becky' i baştan aşağıya süzdüm. Bu hareketime karşılık sağ elini kaldırıp gözlerimin önünde bir sağa bir sola salladı. Kendime geldiğimde gözlerimi birkaç dakika kapattım.

''Leslie!''

Duyduğum ses ile sıçrayıp kapattığım gözlerimi açarak ona baktım. Sinirlenmişe benziyordu.

''Bir ölü görmüş gibi neden öyle bakıyorsun?! Belki birkaç saat boyunca bu halde bekliyoruz?''

''B-ben şaşırdım. Tanrım, sen?''

''Artık beni içeriye almaya ne dersin? Bu kadar şaşırmanı anlamıyorum.'' Dediğinde kıkırdayarak kollarıma ona sardım.

''Londra' ya ne zaman geldin?''

''Dün geldim seni aptal.''

''Okul?''

''Kaydımı dondurdum.''

''Ne?''

''Uzun olay Leslie.''

''İçeriye gel.'' Diyerek sırıttığımda başıyla beni onaylayıp eve girdi. Bende hızlıca kapıyı kapatıp arkasından ilerledim. Salona girdiğimde kendimi Becky' nin oturduğu koltuğa attım. Bir şeyler anlatması için gözlerinin içine baktığımda bana gözlerini devirip kafasını salladı.

''Senden kurtulamayacağım sanırım.''

''Sanırım.''

''Kaydımı neden dondurduğumu soracaksın?''

''Evet.''

''Babam... Babam öldü Leslie.''

Duyduklarım beni şaşırtmıştı. Bir o kadar da sebebini bilmediğim halde ürkmüştüm. Zorlukla yutkunduğumda kendime küfür etmiştim. Belki de hiçbir şey sormamam gerekiyordu. Ama bilemezdim ki.

''Ben özür dilerim bebeğim. Bun-''

''Önemli değil Leslie. Bunu bilmiyordun sonuçta.'' Diyerek gülümsediğinde ona gülerek karşılık verdim.

''Peki nerede kalacaksın?''

''Bunu sorduğuna inanamıyorum. Burada bir evim var şapşal. Hatırlatırım annem hala yaşıyor ve onunla kalacağım.''

''Ah, ben gerçekten iyi değilim.'' Diyerek kahkaha attığımda Becky' de bana katıldı. Birkaç dakika bu halde kaldığımızda eski günler aklıma gelmişti. Becky, ben ve Daisy...

''Her neyse. Sizin durumunuz nasıl?''

''Durumumuz?''

''Ah! Her şeyi biliyorum seni şapşal!''

''Her şey? Tanrım, neler olduğunu anlatır mısın?''

''Daisy olayı, Liam' ın kaza yapması ve bundan önce olan olaylar daha doğrusu ben burada yokken yaşanan bütün olaylardan haberim var.''

''Ne? Nasıl?''

''Biz sürekli olarak Liam ile telefonda konuşuyorduk. Yoksa-''

''Evet, o piç herif bana bir şey söylemedi.''

''Beni öldürecek o zaman.''

''Bende onu.''

''Aslında buraya geleceğimden haberi vardı.'' Dediğinde bakışlarımı masadan çekip ona döndüm. Becky benim halimi görünce zorlukla yutkunup gözlerini kaçırdı.

''Şey... Ben susuyorum.''

Başımı onu onaylamak için salladığımda etrafa baktım. Liam Payne' e bakın! Becky' nin geleceğinden haberi var ve bana söylemiyor. Lanet olasıca, onu öldüreceğim!

xxx

Masada duran son birkaç parçayı da bulaşık makinesine yerleştirdiğimde kapağını kapatıp Becky' e baktım. Bana kıkırdayarak yemekleri kontrol ettiğinde ellerini beline koyup beni süzdü.

''Yorulmadın değil mi?''

''Yoruldum.''

''Tanrı aşkına! Sadece masayı toparladın Leslie.''

''Olabilir. Ben farklı bir insanım. Oturup film izlemeyi seviyorum seni aptal!''

''Yatakta oturup film izlemediğin belli. Gerçekten yatakta nasılsın?''

Becky' nin söylediklerine karşılık gözlerimi sonuna kadar açıp ona yaklaştım. Ona vurmak için harekete geçtiğimde ayağımın kaymasıyla yere düştüm. Becky bana gülerek dizlerimin üzerine oturup ellerimi tuttu. Zilin çalmasıyla gülmeyi bırakıp bana baktı.

''Seni sürtük! Ellerimi bırakır mısın? Kapıyı açmam gerekiyor.'' Dediğimde gözlerini kısarak kolunda ki saate baktı. Bakışlarını tekrar bana çevirdiğinde sırıttı.

''Saat fazlasıyla geç olmuş. Neredeyse akşam olmak üzere. Sanırım kocan geldi.''

''Ciddi olamazsın. Gerçekten akşam mı olmak üzere?''

''Aynen, sürtük.'' Diyerek kafasını sallayıp ellerimi tutmayı bıraktı. Daha sonra dizlerimin üzerinden kalktığında gülmesine engel olamamıştı.

''Hadi aç kapıyı.''

Başımı sallayarak yerden kalktığımda uzun süre Becky' e baktım. Bakışlarını başka yöne çevirdiği sırada ellerimle saçlarını karıştırıp kapıya koştum. Becky' nin hoşlanmadığı şey saçlarıyla oynanmasıydı. Kahkaha atmayı bırakıp kapıyı açtığım sırada yere düştüm. Liam şaşırarak eve girip gözlerimin içine baktığında gülmeye başladı.

''İyi misin?''

''Yere düşen birisinden nasıl iyi olmasını bekliyorsun? Hemde bu ikinci!'' Diye tısladığımda yavaş hareketlerle ayağa kalktım. Becky ise dağılmış saçlarıyla mutfaktan çıktığında yanımıza geldi.

''Hoş geldin Liam.''

''Ah! Bec-''

''Şaşırmayı bırak Liam. Hiç inandırıcı olmuyorsun. Ya da oluyorsun. Ama umurumda değilsin. Çünkü Becky' nin geleceğinden haberin vardı ve bana söylemedin. Becky' nin de burada olanların haberi vardı. Kısacası sen benim en yakın arkadaşımla konuşuyordun ve bana söylemiyordun!'' Diye her şeyi tek nefeste söylediğimin farkına vardığımda derin bir nefes aldım. Liam ve Becky' nin bana aptalmışım gibi baktıklarını görünce omuz silkip mutfağa girdim.

''Bana öyle bakmayı kesip karnınızı doyurmaya ne dersiniz?!''

Sori! :D Arkadaşlar gereken açıklamayı diğer hikayemin yeni bölümünde yaptım. Ama kısaca buraya da yazabilirim. İnterneti ortak olarak kullandığımız için birkaç sorun yaşadık. 1 ay veyaz daha fazla süre sonra kendime ait bir internet aldım ve zorlukla girdim :D

Umarım beğendiğiniz bir bölüm olur. Bundan sonra boş zamanlarımda eskisi gibi yb yayınlayacağım.

Hepinizi seviyorum. Gösterdiğiniz sabır için teşekkürler!