Unexpected Love (Liam Payne FanFiction)

27.Bölüm/ Together (Final...)

Banyodan çıkıp odada ki aynanın karşısına geçtim ve kendimi baştan aşağıya süzdüm. Yüzüm çökmüş durumdaydı. Vücudum da öyle...

1 hafta önce hiçbir şeyim yoktu. Becky, Liam ve ben keyifli bir şekilde yemek yemiştik. Ama o günden sonra kendimi kötü hissediyordum. Sürekli istifra ediyordum ve bu benim hiç hoşuma gitmiyordu. Bu durumdan Liam' ın haberi yoktu. Söylemeye de benim niyetim yoktu. Neden mi? Liam' dan bahsediyoruz. Sürekli beni hastaneye götürmeye çalışacaktı ki hastanelerden nefret ederim. O hastane kokusu... Ah, hadi ama.

Ağzımı elimle kapatıp tekrar banyoya girdim. Yere oturup klozetin içine istifra etmeye başladım. Saçlarımın arkadan toplandığını hissettiğimde yavaşça arkama baktım. Liam' ı kaşlarını çatmış bir şekilde bana baktığını gördüğümde gözlerimi kapattım. Onun burada ne işi vardı?

''Leslie?''

''Sen neden geldin?''

''Sen iyi misin?''

''Neden soruma soruyla cevap veriyorsun?''

''Bugün erken çıktım ve şimdi bana neler olduğunu söyle.''

''Önemli bir şey değil. Yani sürekli oluyor.''

''Sürekli?'' Ah, siktir!

''Şey, yani son birkaç gündür.''

''Sürekli oluyor ve bana söylemiyorsun? Peki ne yapmaya çalışıyorsun?!''

''O kadar önemli değil dedim. Yediklerimden dolayı olabilir.''

''Onlardan olmayadabilir... Hastaneye gidiyoruz.'' Evet, şimdi açıklayın bakalım.

''Hayır Liam. Ben iyiyim. Sadece biraz dinlenmek istiyorum.''

''Leslie.''

''Sana söz veriyorum, eğer bir defa daha olursa sana söyleyeceğim.''

''Emin misin?''

''Eminim.'' Dediğimde kafasını sallayıp beni kolumdan tutarak yatağa götürdü. Yavaşça yatağa yatıp gözlerimi kapatarak kendimi uykuya bıraktım.

xxx

Hamileydim. Peki, bunu Liam' a nasıl söyleyecektim, bilmiyorum. Daha erkendi. Belki çocuğu istemeyeckti. Belki de beni bırakıp gidecekti. Lanet olsun, neler düşünüyorum ben?

Yatağa yattığımda uyuyamamıştım. Liam ise sürekli beni kontrole geliyordu. Birkaç saat sonra evden çıktığını gördüğümde hızlıca yataktan kalkıp üzerimi değiştirerek bende evden çıktım. Yatakta yatarken sürekli aklıma düşünceler geliyordu. Hamileysem? diye sürekli sorular soruyordum. En sonunda hamilelik testi almayı düşündüm ve şimdi ise gerçekten hamileydim.

Belki Becky ile konuşmam gerekecekti. Evet, zor günlerimde her zaman yanımda olmuşlardı -Daisy- Ama bir arkadaşımı kaybetmiştim. Pekala, bu konuyu açmayacaktım. Şuan daha önemli bir konu vardı.

Hızlıca odadan çıkıp zıplayarak merdivenlerden indim. Ah, kendime dikkat etmem lazımdı. Salona girip masanın üzerindeki telefonumu alıp Becky' nin numarasını aradım. Bir süre sonra telefonu açtığında ilk ne söyleyeceğim için kendimle kavga ettim.

''Leslie.''

''Şey... Bugün bir işin var mı?''

''Ah, sanırım yok. Bir sorun mu var?''

''Hayır. Sadece biraz konuşmamız lazım. Bana yardım etmelisin.''

''Ne konuda?''

''Bunu telefonda söyleyemem. 1 saate kadar seninle sürekli gittiğimiz kafede olur musun?''