Unexpected Love (Liam Payne FanFiction)

14.Bölüm/ I Love you

Müzik: Little Mix - Little Me

...Çünkü canım yanıyordu.

Yere düştüğümde Liam eğilerek bana baktı. Zorlukla kafamı yerden kaldırdığımda gözlerine baktım. Fazlasıyla sinirliydi. Bir süre kollarını bana sardı. O sırada kokusunu içime çekmiştim. Birkaç dakika öyle durdukten sonra benden ayrıldı ve cebinden telefonunu çıkardı. Biraz uğraştıktan sonra telefonu kulağına götürdü.

''Alo?''

''...''

''Zayn acil gelmeniz lazım dostum.''

''...''

''Ne olduğunu sorma! Sadece gelin! Adresi mesaj atarım.'' Konuştuktan sonra Zayn' e mesaj atınca tekrar kollarını bana sardı. Ben ise sadece bakmak için bir yer odaklamıştım ve gözümü kırpmadan oraya bakıyordum. Hiçbir ses çıkarmıyordum, ağlamıyordum. Sadece bu olanları düşünüyordum. Böyle bir şeyin olması imkansızdı. Keşke zamanı geri alabilseydim. Ya da bu olanları önceden bilseydim. Bu... bu imkansızdı biliyorum. Tıpkı ailemin beni çok sevdiğine rağmen bir iş için beni satmaları gibi. Belki bu onlara göre imkansız değildi. Beni bir kere de silmişlerdi.

Kapı çaldığında Liam benden ayrılıp kapıyı açmaya gitti. Çocukların sesi kulaklarıma dolduğunda bir tepki vermedim.

''Leslie' ye iyi bakın. Geç kalmam.''

''Hey! Nereye gidiyorsun?''

''Lanet olasıca babamın yanına! Başka bir soru sormayın! Leslie ile ilgilenin dedim!''

''Liam sakin ol! Ne oldu?!'' Zayn ile Liam birbirlerine bağırışırlerken yanımda Harry, Louis ve Niall' ı gördüm. Harry yanıma oturup bana kollarını sardığında Louis ile Niall yerde ki kağıdı alıp okumaya başladılar.

''Zayn! Liam' ın gitmesine izin verme!'' Louis kağıttan kafasını kaldırmadan bir şeyler daha mırıldandığında Zayn' de buraya geldi. Louis' in elinden kağıdı alıp okumaya başladığında bir küfür savurdu.

''Siktir!'' Bana baktığını hissettiğimde bir şeyler demeye başladım. Ama ben bile ne dediğimi bilmiyordum. Sesim gereğinden fazla kısıktı.

''Liam bir aptallık yapar. Ben gidiyorum. Siz Leslie ile kalın.''

''Ben de geliyorum.'' Harry ile Zayn evden çıktıklarında Niall karşıma oturdu.

''Leslie?''

''Ben ne yaptım Niall?''

''Sen hiçbir şey yapmadın. Leslie-''

''O zaman neden gittiler?''

''Leslie?''

''Louis sen de bir şey söyle. Neden?''

''Yeter Leslie! Sakin ol!''

''Ben sakinim kıç beyinli!'' Ayağa kaltığımda etrafta ki eşyalara yere fırlatmaya başladım.

''Ben sakinim!'' Diye bağırmaya da devam ediyordum. Niall hızlıca beni durdurduğunda koltuğa otutturdu. Ağlamaya başladığımda Niall' ın dizine kafamı koydum ve gözlerimi kapattım.

Liam' ın ağızından

Zayn beni kollarımdan tutmayı bırakıp Louis' in yanına gittiğinde bende bundan yararlanıp evden çıktım. Hızlıca arabaya bindiğim gibi yola çıktım. Leslie' nin canı fazlasıyla yanmıştı. Ama şimdi izin veremezdim. Daha fazla üzülmesine izin veremezdim.

Şirketin önüne gelince durup arabadan indim. Koşar adım şirkete girdiğimde çalışanlar benim ne yaptığımı çözmeye çalışıyorlardı. Asansörü siktir edip merdivenlerden çıktım. Babamın odasının önüne gelince kapısını tıklamadan serseri gibi içeriye girdim. Zaten serseri gibiydim.