"Soğuk Sokak"

851 28 19
                                    

Geceydi...
Kapıyı hızlıca çekip sokağa çıktım. Ağlıyordum yine... Yaşamıma ve kaderime. Kimseyi sevemiyordum ben.

Saat 2 civarıydı. İnsan olmazdı yaşadığım yerde fazla. Bende öyle olmasını istiyordum zaten. Bilerek burayı seçmiştim.

Üşüyordum, ama hiç umrumda değildi... Umursamazdım ben kendimi. Ne olacaksa olsun.

Hiç bilmediğim bir şekilde, bir anda ve garip bir his vardı içimde... Sanki olacak şeyleri hissediyor gibiydim. Garip olsa bile sersemce gülümsemiştim.

Bu garip his her neyse hoşuma gitmişti.

Ne yaptığım hakkında fazla bir bilgim yoktu. Her zamanki bendim işte.

Hızlı hızlı adımlarla sokakta yürümeye başlamıştım. Aynı zamanda göz yaşlarımı da siliyordum. Her ne kadar serseri olsamda duygusaldım. Hemde fazla fazla. Bu benim hoşuma gitmiyordu...
Daha yürüdükten sonra nefes alışlarımdan ve ayak seslerimden başka ses yoktu bomboş sokakta. Üşümüyordum artık.

Ağzımdan çıkan buharın sıcaklığı yüzümü narince ısıtıyor, bu yüzden ağzım açık nefes almaya devam ediyordum. Durdum... Etrafa bakındığımda kuytu bir köşede oturup çöktüm. Sigaramı yakarak içmeye başladım. Kendim duyacağım kadar bir "siktir" çektim.

Son sigaramdı, param yoktu.

Şey, bu arada ben Kim Seok-jin. Serseriyim. Herşey geçmişim yüzünden. Beni bu hâle getiren tek şey geçmişim. 21 yaşındayım.

Sigaram bitince yere atıp ezdim. Üstümü başımı temizledikten sonra deniz kenarına gitmek için ayağa kalktım.

Gelmiştim.

Kuma oturup dalgaları dinlemeye başladım. Dalga sesi bana huzur verirdi. Sigaraya gerek yoktu ama bilirsiniz işte.

Dolunay tam tepemdeydi. Evren tam bir uyum içerisindeydi. Gerçekten çok güzeldi.

Yıldızlar benim küçüklüğümden beri hayranı olduğum şeylerdir. Yıldızlar çok güzeldi... Ben ve yalnızlığımda...

🖤🌼🌦️

Sahildeki gibi temiz değildi ortalık ama yinede idare ederdi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Sahildeki gibi temiz değildi ortalık ama yinede idare ederdi. Arkamdan bir ses duymuştum ve arkama baktığımda bir arabanın geldiğini gördüm. İçinden indi ve bana gülümseyerek yaklaştı. Yanıma oturdu ve o da dalgaları izlemeye başladı. Kimdi bu adam? Ben ise onun yüzünü inceliyordum. Gerçekten çok özen gösterilmiş biriydi.

Yanında bir çöp gibi kalıyordum sanki...

Ona baktığımı anlamış olacak ki bana baktı. Ben ise hemen yüzümü çevirdim. Hayatımda ilk kez utanmıştım. Bu his gerçekten çok garip hissettiriyordu bana. Bana hâlâ baktığını hissettiğimden ellerimle oynamaya, kendimi az da olsa sakinleştirmeye çalışıyordum. Önüme gelen saçlarımı çekmişti yüzümden. Dokunmuştu yüzüme, elleri bir pamuğu kıskandıracak şekilde yumuşaktı. Gerçekten kimdi bu adam?!
Yüzümü ona çevirdim. Neden hayran olmuşçasına bakıyordu? Ahh, dayanamadım ve adını sordum:

"Tanışabilir miyiz? Adın ne?"

Bundan memnun olurcasına yüzüme baktı. Ve beni süzdü...

"Ben Kim Taehyung, Solo şarkıcıyım, aynı zamanda film yazarı ve oyuncuyum. Fazla ünlü değilim açıkçası. Beni tanıyan nadir kişi vardır. Sende onlardan birisin şimdi"  Gülümsemişti.

İster istemez bende gülümsedim. Birbirimize gülümsemiştik, en içten şeklimizle -gülüşümüzle- Sıra bendeydi ben tanıtacaktım.

"Ben Kim Seok-jin, memnun oldum"

deyip el uzatmıştım. O da karşılık verdi. Ve bana telefon numarasını verdi. Nasıl bana güveniyordu ki bu kadar?? Başıma bela mı almıştım acaba?

"Uhh, lazım olunca ararsın, yakın arkadaş olmak isterim" demişti. Bende teşekkür ettikten sonra ordan uzaklaşıp gitmişti. Daha önce hiç hissetmediğim şeyleri hissettirmişti bana bu adam. Yani şey Taehyung. Adı bile çok güzeldi. O, o herşeyiyle mükemmel bir adamdı. Bana ne oluyordu? Kuma uzanmıştım yan şekilde. Kaderin bizi böyle birleştirip, sanki önceden tanımış gibi davranıp, telefonlaşmamız iyi birşey miydi? Bu bir tesadüf müydü yoksa birbirimize ihtiyacımız mı vardı? Bunları düşünmek yormuştu, gözlerim kapanmıştı. Gerçekten yorgundum. Galiba artık herşeyi açığa çıkarmanın vakti gelmişti. Gerçek ben olacaktım, renklenecektim. Belkide bad boy'luğu bıracaktım. Bana bu adam mı sebep oldu şimdi? Yemin ederim ki anlayamıyorum. Önüme çıkan, beni renklendirecek olan, diğerki buluşmamızda beni tamamen değiştirecek adam.

Seni seviyorum Kim Taehyung...

Merhaba millet, ben burada yeniyim ve bu başlangıç dark bir başlangıç oldu galiba ama zaten anlatılan buydu. Bildiğiniz üzere Jin bir bad boy ve böyle olması gerekiyordu. Ama artık Taehyung sayesinde kendine çeki düzen verecek. Gerçekten birbirlerine ihtiyaçları var. Umarım beğenmişsinizdir. Elimden geldikçe hergün bölüm atmaya çalışacağım. Sizleri seviyorum. ❣️💚🌈❤️🌈🌠💛


 ❣️💚🌈❤️🌈🌠💛

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
[𝓑𝓪𝓭 𝓫𝓸𝔂] TAEJİN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin