PROLOGUE"Masaya kana ba? Masaya kana bang nasira mo ako!? Masaya kana na lahat ng tao galit sakin!? Masaya kana na nakuha mo na lahat ng gusto mo!? Masaya kana bang nakapag higante kana sakin!? Ano masaya kana na ba!? A-alam mo ba ano feeling ng kinamumuhian ka ng l-lahat? A-alam mo b-ba gano kasakit n-nararamdaman ko ngayon?" Sigaw ko sa lalaking nasa harapan ko. Hindi siya makatingin sakin. Bakit? Nagi-guilty ba siya? Hihingi ba siya ng sorry? Ano pang silbi non kung sirang sira na ako?
Kulang nalang umiyak ako ng dugo sa sobrang sakit na nararamdaman ko ngayon. Sobrang sakit ng puso ko.
"I-" Pinagpapalo ko siya sa dibdib. Napaupo ako sa panghihina. Nakatungo ako habang humihikbi.
"H-hindi pa ba s-sapat l-lahat ng ginawa ko? S-sana s-sana sinabi mo sakin na gawa gawa mo lang -to e-edi sana kaya ko pa, Kaya ko pang tanggapin, Kaya kitang patawarin p-pero t-to?" Kahit na naghihina pinilit kong tumayo. Muntikan pa ako bumagsak kung hindi niya lang nahuli ang bewang ko. Nagpupumiglas ako sa hawak niya.
"Let me go! L-let me go! I-don't deserve you! A-all of y-ou! P-pagod na ako, P-pagod na p-pagod na ako sa l-lahat ng ginagawa n-niyo, I give up. I'm giving up." Naramdaman kong umiiyak siya, Nakalagay ang muka niya sa leeg ko.
"N-no please, Baby. I'm sorry, Sorry. Please, Forgive me. I love you." Natawa ako.
"Y-you love me? Really? Mahal ba ang tawag kapag sinira mo ang taong mahal mo!? MAHAL BA TAWAG DON!?" Pinakawalan niya ako. Nakatungo na siya. Nakita kong gumagalaw ang balikat niya. He's crying. God! Hindi ko siya kayang makitang umiiyak, Hindi ko siya kayang masaktan. Pero pano naman ako? Nasasaktan rin ako, Nagkaroon ba sila ng pake?
Lumapit ako sakanya, Patuloy parin ang pag landas ng mga luha ko. Iniangat ko ang muka niya. Pareho kaming umiiyak. Marahan kong pinunasan ang luha niya. Masakit, Sobrang sakit ng puso ko. Ang sakit sakit. Para akong dinudurog ng paulit ulit.
"B-baby I love you." Napapikit ako. Please stop lying, Mas lalo mo lang ako sinasaktan.
Kahit na puno ng luha ang muka ko, Ngumiti ako.
"I-i love you too, I love you all. I always do. Sa sobrang pagmamahal na ginagawa ko sayo, sainyo hindi ko na pinansin ang sarili ko, H-hinayaan ko ang sarili kong madurog, H-hinayaan ko k-kita, H-hinayaan ko kayo nagbabakasaki na sana s-sana mapapatawad niyo ako, N-na sana mapapatawad mo ako. P-pero nagkamali ako, A-alam mo ba? I-ikaw i-ikaw ang lalaking pinakamamahal ko, P-pero i-ikaw rin ang lalaking nanakit sakin n-ng sobra sobra. A-alam mo nong birthday ko? I asked you to come with me, K-kasi gusto ko i-celebrate ang birthday ko na kasama ka p-pero tumanggi ka, A-although inaasahan ko na 'yon, O-of course I saw you, K-kissing h-her. That w-was the most beautiful gift I've ever received, Akalain mo 'yon ginagago mo na ako pero nagpakatanga parin ako? Nag bulagbulagan ako. P-pero wala e." Mahaba kong lintanya. Hinila niya ako palapit lalo sakanya. He rested his chin on my shoulder. Napapikit ako.
"I-i love you, I-i love you. I love you." Liars.
Lumayo ako sakanya. Sinapo ko ang mag kabila niyang pisngi.
"I love you too, Don't worry. Pinapatawad na kita-" Nakita ko ang kasiyahan sa mata niya kaya umiwas ako ng tingin. "B-but I want to rest." Natigilan siya sa sinabi ko.
"W-what do you mean? Please don't leave." Hinalikan ko siya sa labi. This is the last. Humiwalay ako sakanya.
"Let me go. Goodbye, I love you." Matapos kong sabihin 'yon tumakbo na ako palabas ng gate pero ang daming media na nag aabang sa labas. Ang iba sakanila may kung ano anong binabato sakin.
"Malandi! Mang aagaw! Kapal ng muka umiyak!"
"Buti nga sakanya, She deserve that!"
"Oo nga, Tsk kung alam ko lang ganyan ugali niya sana diko nalang siya sinupurtahan."
I can't take this anymore. I ran as fast as I could kahit na hinahabol nila ako. Takbo lang ako ng takbo, Para akong nawawalang bata sa itsura ko. Yon naman talaga ang totoo. I'm lost.
Napahinto ako ng makita kong may tulay. Kumapit ako sa railings. Nakita kong napahinto ang ibang sasakyan.
"Miss mag papamamatay kaba?"
"Umalis ka diyan! It's dangerous?"
"Miss!"
I'm sorry. Tumingala ako kasabay ng pagtulo ng luha ko. I want to end this pain. I'm done. I want to rest. I'm tired. Pagmulat ko ng mata ko, Tiningnan ko sa baba. Mukang malalim 'yon pero wala na akong pake. Nakayanan kong damhin lang ng sakit, Ito pa kaya?
"I love you." Bulong ko, Pumikit ako kasabay ang pagtalon ko sari saing sigaw ang narinig ko.
"HEAVEN!" That's the last word I heard from him before I fall onto the deep cold water. Hinayaan ko ang sariling ko malunod. Let my broken memories fade.
BINABASA MO ANG
Broken Memories
General FictionHeaven suits to her name that pain tastes heaven. ---- Date Started: 5-4-20