Evett tamamdır.. 22 yaşındayım ve hayatımın en boktan senesini geçiriyorum aynı duyguları paylaştığımıza eminim. Gri, soğuk Ankara da büyüdüm. Hiç sevemediğim şehir..
Bu sene gelirken yılbaşında o kadar çok eğlendik ki şaraplar biralar yüksek seslerle bu yılın gelişini kutladık şimdi şu halimiza bakın evden çıkamıyoruz. Türkiye ve dünya şu sıralar bir hastalıkla uğraşıyor.İki üç aya yakın devam ediyor bu durum umarım en kısa sürede biter.
Geleceğim için birşeyler yapmam gerektiğini biliyorum şu koskoca gün içerisinde hiç birşey yapmak istememem de cabası.Mart 11 Üniversitelerin tatil olduğunu ve herkesin evlerine dönmesi gerektiğini öğrendiğimiz o gün korkutucuydu ne yapacağımı şaşırmıştım.. Erkek arkadaşım ve ev arkadaşımla birlikte akşam yemeği yiyecektik evdeydik bir telefonla,bir haberle tüm dünyamız değişti.
Ev arkadaşım: babam arıyor sessiz olun!..
Koca bir sessizlik olur her zaman ailelerimiz aradığında ardından şu sözleri ekledi ev arkadaşım..
Haberleri aç çabukk!
Neler olduğunu hiç anlayamamıştık şaşkın ve heyecanlı bir şekilde kumandaya yönelip televizyonu açtım ki ne göreyim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GELECEĞE DOĞRU KAÇIŞ
No FicciónNerden başlayacağımı bilemiyorum heyecanlandım doğrusu.. Sizinle birşeyler paylaşmak için geldim buraya umarim beni seversiniz.
