Always Into You

Chapter Nine

Hinatid na ako ni Carlo hanggang sa bahay. I thanked him and I assured na makakauwi siya ng ligtas.

Carlo : Just got home, Miss. :))

Me : Ang tagal mo nagtext ha. Pero good to hear that you are safe. Thanks for the ride!

Carlo : Always welcome basta ikaw. :))

Me : Naks. Sige ka, baka masanay ako.

Carlo : Then masanay ka, much better :))

Carlo is someone who's not hard to get along with. Kaya when I'm with him, I'm comfortable.

After I took a bath, humiga na ako agad. Even though I really want to sleep already, hindi ko maalis sa isip ko when I saw Rem kanina.

Rem with his aura I've never seen before. And when I think about it, it give me chills.

Bakit siya nandun?

Nabagabag ako nung napagtanto ko kung paano ang ayos namin ni Carlo kanina nung nakita niya kami. Well, he doesn't care naman so bakit ako mababagabag diba?

.....

Kinaumagahan, it was strange kase I didn't saw Carlo. Siguro nasanay lang ako na he's the first person I see when I go to school.

Lunch time, wala rin siya. Nag-absent kaya yun?

"Niana, nakita mo si Carlo?" I asked.

"Naks, miss mo na? Atsaka hindi mo ba alam?" she said.

"Hindi alam ang alin?" tanong ko.

She showed a picture. And it was Carlo with bruises and he's in the hospital!

"Akala namin ikaw unang nakaalam e. Nadisgrasya siya kahapon pauwi but luckily gasgas lang ang nata---"

Hindi ko na pinatapos ang pagsasalita ni Niana and I immediately dialed Carlo's number. Damn that boy! He didn't tell me!"

Bago ko pa mapindot ang call ay hinablot ni Niana ang kamay ko, "Saka mo na sermonan mamaya, bibisitahin naman natin siya e." she said.

Hindi ko na rin tinuloy ang pagtawag sapagkat sumakto naman na tumunog na ang bell and we returned to our classes.

........

Pagkarating namin sa hospital, dumiretso kami kay Carlo.

But instead na kausapin siya, hindi ako kumibo.

Napansin ito ng mga kaibigan namin kaya bigla silang isa-isang nagsalita.#

"Hay nako, Carlo. Bakit kase hindi ka nagsabi kay Aisha? Yan tuloy, hindi ka kinikibo." Lyn said.

"Bahala ka diyan. Suyuin mo dali! Nagtatampo yan sayo." sabi ni Niana

"Ikaw kaya unang hinanap niyan kaninang umaga. Miss ka na agad e." si Brayne.

Hinampas hampas ko sila isa-isa at sinimulan ko nang magsalita, "Ikaw naman, Carlo. Bakit ka hindi nagsabi ha? Sabi mo kagabi nakauwi ka!"

Despite of what happened, he still smiled. "Ayoko na mag-alala. That's all. Tsaka, huwag mo na akong sermonan! Miss mo raw ako tas ngayong nandito na ako, ginaganyan-ganyan mo ko?" sabi niya.

How can he even smile in this moment?  Kahit kailan talaga! Hays!

Before I leave, nakiusap sa kin si Carlo to borrow some notes para kahit papaano, hindi siya matatambakan ng susulatin. Well, I volunteered na ako na magsusulat ng notes niya. Hindi na siya nakatanggi kase pinilit-pilit.