Start: Xyliana Amethyst

92 2 1
                                    

"Hahaha come on Xyliana, we already fucked."

"There's no second time Drake, I already tasted you at ayaw kong ulit-ulitin ang iisang putahe lamang . " inilingan ko na lang ang kakulitan niya.

"Choosy ka pa talagang pokpok ka, no?!" hindi makapaniwala niyang sabi na ikinatawa ko naman.

"Dapat lang." Sa mapang-insulto kong sabi. "Sino ba naman kasi ang hindi magiging choosy pag ganon? Pokpok ako at sa lahat ng natikman ko, yours is the worst. Tsk. Napakaliit na nga, wala pang magandang performance. Hindi ako makaliyad sa sarap, ew
."

He's very annoying. I don't like someone who's very clingy. Kung gusto ko, gusto ko. At kong ayaw ko, ayaw ko. It's that simple.

"Hey! MInd if I join you guys?"

I went to some guys who's drinking near the lounge bar. They were all looking at me and I gave them my seductive grin. I saw how there face lit with amusement.

One man held my waist and whispered something. I laughed sweetly at his words kaya ilang minuto lamang ay natagpuan ko na ang sarili ko sa banyo kasama siya.

"Your performance is very poor. I'm disappointed." pinulot ko agad ang aking mga damit na nasa ibabaw lamang ng tank lid ng bowl.

Kung maitatanong niyo kung bakit? We are just inside the cr fucking hard and that's what I thought. I now regretted putting effort on doing this with someone who's not good at it.

When will I be satisfied?

"Iniinsulto mo ba ako?" Natatawa niyang sabi."Or you just want to do some other positions?" Hinihingal niyang sabi."I can make you scream in pleasure baby!"

I did not reply.

Hinahalikan niya ulit ang aking leeg, but I only push his face away from me and continued wearing my fitted halter dress dahil pagod na ako sa araw na ito.

"You need more practice. Fingering myself brings more pleasure than you riding me."

Wala na siyang nagawa ng iniwan ko siya doon.

Pagkalabas ko ng bar ay nagdesisyon akong umuwi na.

Damn it! kung may sasakyan lang sana ako,e di na sana ako maglalakad mag-isa sa napakadilim na lugar na ito.

I really feel like I'm someone who's lack of everything. Mahirap na nga, pokpok pa. But I can't blame anyone because this is the path that I chose to walk in.

Nang lumiko na ako sa aming kanto ay kita ko agad ang mga matatalim na mata ng mga chismosa kong kapit-bahay kaya tinawanan ko na lamang.

"Good evening poooo sa inyo." I sarcastically greeted them with a wide smile.

Ewan ko ba kung bakit ganito nalang ang inaabutan ko lagi. Ba't ba kasi ang tagal nilang matulog?! Inaantay ba talaga nila ako?

"Sino na naman kaya ang kinakabayo ng babaeng iyan? !" I heard his husband say.

"Ba't mo tinatanong? Gusto mong pati ikaw patungan ko?" kagat labi kong sabi. Nagmumukha kang kabayong litseee ka!

Kita ko kung paano galit na tumayo ang asawa niya at dinuro ako kaya napaatras akong bigla.

"Malandi ka talagang babae ka!! Umalis ka sana sa lugar na ito dahil nakakadiri ka!" galit na galit na sabi niya at tinulak-tulak pa ako."Pati ba naman asawa ko lalandiin mo pa? Kating-kati ka na ba? O wala ka nang nagiging kliyente kaya asawa ko ang gusto mong perahan?! Ha!"

"Ate, kalma nga po at baka atakihin kayo sa puso. Malayo pa naman ang hospital dito. At tsaka mawalan man ako ng kliyente hinding-hindi ko titikman iyang asawa mong mabaho ang kili-kili! Tang-ina niyo!"

Ang sarap kurutin sa pisngi ng chismosang marites na ito! Jusko!

"Have a good night everyone! Bukas ulit. Baka may kliyente pa." pagpapaalam ko sa kanila

Nakakatamad lang talagang patulan ang mga tao dito dahil ang kikitid ng mga utak. Mga pakialamera!

Hindi pa man tuluyang nakapasok ay narinig ko ulit ang mga bulung-bulungan nila sa labas.

"Ang duming babae"

"May sakit na siguro 'yan sa kakatihan niya. Hindi na ako magtataka kong mabubuntis iyang bukas ng walang lalaking tatanggap. "

"Kung ako ang naging magulang ng babaeng kaladkarin na iyan, magpapakamatay na lang ako. Ikinakahiya ko talaga na lumabas pa 'yan galing sa sinapupunan ko."

Doon tumulo ang luha ko.

I went inside the bathroom and took a brisk shower. Habang naliligo ay hindi ko maiwasang hindi maisip kong bakit naging ganito ang takbo ng buhay ko.

Napaupo ako habang sapo ang aking mukha because I just couldn't stop my tears from falling. Ang hirap umiyak ng alam mo sa sarili mo walang nandiyan para sayo, kasi lagi naman e. Sino ba naman ako, diba?

I've been living my life like this for the past three years. I have no family and friends to run to just by thinking that I never really experienced being loved by the people around me.

My life is a hell and I don't have someone to help me get out.

Nang matapos maligo ay nagbihis na ako at humiga. I look at the ceiling and smiled bitterly.

"I wish I can get out!" nasabi ko na lang bigla.

This is what I usually do
I cried myself to sleep and wake up tomorrow like nothing happened.

" I'm Xyliana Amethyst Rieva a dirt they called. Please take time to know me!"

Me encontreTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon