In A Heartbeat

Chapter 33: Mine

Mataman kong tinitingnan ang nagkakamot sa batok na si Von Sirius.

I crossed my arms on my chest and raised an eyebrow on him.

"I'm really sorry, love," anito at pilit na nginitian ako. "Xavi came and we..."

"You were wasted when I saw you yesterday. Pinag-alala mo ako, Von Sirius," malamig na sambit ko dito at inilingan. Isinandal ko ang likuran sa backrest ng upuan ko at napatingin sa likuran ni Von noong makitang naglalakad papalapit sa amin si Adliana.

"Amari," tawag sa akin ng kapatid ko at binalingan si Von. Binati niya ito at inilapag ang dalang pagkain sa mesa. "Here's your breakfast."

"Oh, bakit ikaw nagdala nito?" takang tanong ko sa kanya at inusog ang ininom ko.

"May inaasikaso ang maid na inutusan mo," aniya at tinanguhan ako. "Babalik na ako sa loob."

"Thank you," mahinang sambit ko at pinagmasdan na lang ang pag-alis ni Adliana sa garden. Muli kong binalingan si Von at natigilan ako noong makitang matamang nakatingin ito sa akin. Pinagtaasan ko ito ng kilay kaya naman ay nginitian niya ako.

"You're doing fine, love. I can see that you already accepted her as your sister," aniya na siyang ikinatigil ko.

Kumunot muli ang noo ko at mabilis na inirapan ito.

"Don't change the topic, Von Sirius!" mariing sambit ko na ikinawala nang ngiti ni Von. Mabilis itong tumayo sa kinauupuan at nilapitan ako. Natigilan ito noong biglang lumuhod ito sa harapan ko at hinawakan ang dalawang kamay ko.

"Forgive me, please," mahinang sambit niya habang may bahid ng ngiti ang mga labi nito. "Hindi ko na uulitin. Hindi na ako makikipagsabayan nang inuman sa pinsan ko."

"Makipagsabayan? Von, isang baso lang ng beer, talo ka na. Makipagsabayan pa?" Hindi makapaniwalang turan ko dito. Muling ngumiti si Von at mabilis na hinalikan ang mga kamay kong hawak nito.

"I won't do it again. Hindi ko na gagawin iyon para hindi ka na mag-alala pa."

"Dapat lang!" I nagged again. "Kung nakita mo lang itsura mo noong araw na iyon, maaawa ka rin sa sarili mo!"

Natawa si Von kaya naman ay natigil ako sa pagsasalita. Masama ko itong tiningnan habang namumula na ang mukha nito kakatawa.

"What's funny, Von Sirius?" Inis na tanong ko sa kanya at mabilis na binawi ang kamay sa kanya. Agad din namang tumigil si Von sa pagtawa at hinawakan muli ang kamay ko. Ngumiti ito sa akin at marahang pinisil ang mga kamay ko.

"I'm just amused and happy right now, love," anito na ikinataas kong muli ng isang kilay ko. "The beautiful Destiny Amari is mad at me. Her face is turning red and I'm loving it. Mas lalo kang gumaganda sa paningin ko, love."

Napaawang ang labi ko sa narinig mula kay Von. Mabilis kong binawi sa kanya ang kanang kamay ko at hinampas ito sa braso.

"Stop messing around, Von Sirius!" bulalas ko at mabilis na tumayo sa kinauupuan. Bigla akong nahiya sa sinabi nito! Damn it, Von Sirius!

Narinig kong muli ang pagtawa ni Von kaya naman ay inirapan kong muli ito. Akmang hahakbang na ako palayo sa kanya noong mabilis nitong hinawakan muli ang kamay ko at hinila ako papalapit sa kanya.

I froze because of Von sudden move. Sa isang iglap, yakap-yakap na ako nito.

"I'm really sorry, love. Huwag ka nang magalit sa akin," bulong nito at hinalikan ang ulo ko. "Hindi na mauulit."

"I'm not mad, love," mahinang wika ko at gumanti na rin nang yakap sa kanya. "Nag-alala lang ako sa'yo."

"I'm really sorry."