Beraber büyüyen sımsıkı dört dost...
Onlara meydan okuyan kader, on yaşında birbirinden ayırdığı bu dört dostu yıllar sonra tekrar bir araya getirdi. Dört arkadaş yine kaderine mahkum kalıp dağılacak mı? Yoksa savaşıp ayrılmayacak mı?
Peki ya siz o...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( 3. Bölüm'den )
"Sakın her önüne gelene sarılan bir sapık olduğumu düşünme, senin kim olduğunu biliyorum. Kokun unutulmayacak kadar güzel.." _____
'Kokun unutulmayacak kadar güzel...' 'Kokun unutulmayacak kadar güzel...' 'Kokun unutulmayacak kadar güzel...'
Aras'ın sözleri beynimde yankılanırken hala sarılıyorduk. Ne kadar da özlemişim kokusunu, sesini...
Evet ayrılmıştık, yıllarca uzak kalmıştık birbirimizden. Ama bir olsun aklımdan çıkmamışlardı. Ve yine bir araya gelmiştik işte, bulmuştuk birbirimizi. Evet bulmuştuk, ve bu sefer asla ayrılmayacaktık. Kader bizi ne hale getirirse getirsin bırakmayacağım onları. Elimden geleni, hatta fazlasını yapacağım ve bu sefer kopmayacağım onlardan. Bu sefer kopmayacağız... _____
Ben kendi kendime, onları bir daha asla kaybetmeye yeminler ederken tüm sınıfın tip tip bize baktığını hissedebiliyordum. O sırada Aleyna ve Berk de yanımıza gelmişti.
"Olum kızı bırakmayı düşünüyor musun? Boğulacak diye korkuyorum da." Ya Berk sen ne karışıyorsun? Ben burada, bu şekilde gayet mutluyum. Ama galiba artık ayrılsak fena olmaz. En azından sınıfın değişik bakışlardan kurtuluruz.
Derken, Aras usulca kollarını çekti üzerimden. Gözlerine baktığımda, bakışlarını kaçırdığını fark ettim.
"E hadi gelin arkaya geçelim. Defne, sende al çantanı bizim mekana gel, bundan sonra orada oturursun." diyerek sessizliği bozdu Aleyna.
"Sizin mekan?"
"Ya arka sırayı diyor işte. Hadi al çantanı da gel. Biz Aras'la en arkada otururuz, sende Aleyna'yla önümüzde oturursun."
Berk'in dediklerini hafif bir tebessümle onayladıktan sonra çantamı alıp, mekanlarına -arka sıraya- yöneldim.
Bu arada zil neden hala çalmadı ya? Bu kesinlikle normal değil.
"Heh! Zilde çaldı işte. Bende diyordum ne zaman ortamı mahvedecek?" Berk'in dediğine hafifçe kıkırdarken, içimden de şom ağzıma sövüyordum. _____
Dersimiz yine edebiyattı, Melda hoca girmişti. Ders bir önceki gibi gayet akıcı ve güzel geçmişti. Zilin çalmasıyla sessizlik bozuldu. Sınıftakilerin saçma sapan haraketlerini umursamayarak arkamı döndüm. Aras'a baktım. Önündeki defteri karalıyordu, birşeyler düşünüyor gibiydi. Neden hiç konuşmuyordu? Bakmıyordu bile..
Bu sefer sessizliği bozan Berk olmuştu.
"Hadi kantine inelim. Hem birşeyler yeriz, hemde sohbet ederiz."
"Ya Berk artık doyacak mısın? Daha sabah okula gelirken tıkınmamış mıydın sen? Az daha kusacaktın falan."
"Sana ne?"
"Tamam tamam, kızma şaka yaptım." diyerek Berk'in koluna vurduktan sonra hafifçe kıkırdadı Aleyna.
"İyi hadi inelim." diyerek aralarına girdiğimde, Aras hala konuşmuyordu. _____
Kantine indik. Berk hepimize birer çay aldı. Kendine ayrıca bir sandviç almıştı, hepimize sormuştu ama biz istemedik. Küçükken de böyleydi, hep açtı. Hala aç.
Çaylarımızı yudumlarken konuşmaya başladım.
"E anlatın bakalım. Bensiz hayat nasıl?"
Sorumun üzerine, Aras kafasını kaldırmadan fısıldadı.
"Hayat?"
Cevabını duyunca ona döndüm, hala düşünceliydi. Kafasını kaldırmıyordu. Verdiği cevap çok hoşuma gitmişti, gülümserken gözlerimin dolduğunu hissettim. Haklıydı. O, onlar olmadan yaşayabilmiş miydim? Sürekli aklımdaydılar, ve ben yanımda olmalarını istiyordum. Biz beraber büyümüştük, ayrılmak saçma değil miydi? Yaşamak, nefes almak sadece onların yanında mümkündü sanki... Sürekli hayalini kurmuştum; onlara kavuşmanın, sımsıkı sarılmanın, eski günlerdeki gibi olmanın... Ve şimdi hayalini kurduğum şeyleri yaşıyordum. Ve galiba bu düşüncelerden kurtulmalıydım, onlarla olmanın kıymetini bilmeli ve onları asla kaybetmemeliydim.
Berk ve Aleyna, Aras'ın dediğini duymamıştı, ya da duymamış gibi yapıyorlardı. Teneffüs boyunca çaylarımızı içip, sohbet etmiştik. Anladığım kadarıyla onlar da beni çok özlemişti ve kavuştuğumuz için çok mutlulardı. _____
Okul çıkışı beraber bir kafeye gittik. Birşeyler atıştırırken bol bol sohbet etmiştik. Uzun zaman sonra -6 yıl falan- ilk defa bu kadar gülmüştüm.
Yeni okulumun ilk günü mükemmel geçmişti. Sıkılacağımı düşünmüştüm ama tam tersi olmuştu. Sohbet edip kıkırdamaktan sıkılmaya vakit bile bulamamıştım. Ailemi, kardeşlerimi bulmuştum, yıllar sonra kavuşmuştum onlara. Sadece Aras takılmıştı kafama. Neden böyle davranmıştı? Neden bu kadar durgundu? Bu sorular aklımı kemirirken eve çoktan gelmiştim. Kafede ayrılmıştık, hepimiz farklı yönlere gidiyorduk zaten. _____
Hızla kapıyı çaldım, annem bir iki dakika sonra açabilmişti kapıyı.
"Kusura bakma kızım, işimi bırakıp gelemedim."
"Önemli değil anneciğim. Ablam nerede?"
"Odasında, ders çalışıyor. N'oldu sana, ayrı bi neşelisin? Sabah sürüne sürüne gidiyordun okula?"
"Bundan sonra uça uça gideceğim."
"Kızım n'oldu anlatsana?"
"Önce ablamla konuşmam lazım. Sana sonra detaylı detaylı anlatırım."
"İyi peki, öyle olsun."
Annemin tatlı tiribine kıkırdarken yanağına minik bir öpücük kondurup ablamın odasına gittim.
"Ablaaaa!"
"N'oluyor be? Ne bağrınıyorsun?"
"Teşekkür ederim."
"Hı?"
"Buraya geldiğimiz için."
"Neden kız, n'oldu? Yoksa aşık mı oldun?" diyip keyifle ufak bir kahkaha attı. Bilmem abla, belki aynı kişiye tekrardan aşık olmuş olabilirim.
"Yok daha neler! Şey oldu.."
"Ney oldu kız? Geveleme de söyle!"
"Onlar.. Onlar da bu okuldaymış!"
"Onlar kim ya?"
"Aleyna, Aras, Berk.."
"Ne? Ay çok sevindim!"
"Ya bende çok sevindim!"
"Anne!?" İsimlerini söylediğimde annem birden kapının arkasından fırladı. Bizi mi dinliyormuş? Ben küçükken kapı dinlediğimde bana kızıyordun ama?
"Ya kızım ne bileyim, seni böylesine neşeli görünce merak ettim ne olduğunu."
"İyi peki, öyle olsun."
Sabaha kadar tüm detaylarıyla herşeyi anlatmadım tabikii. Kısaca bir iki şey anlatıp odama gittim. Şu diziyi bitirmem gerekiyor! _____
Yeniden merhaba! Aslında ilham gelmiyordu, yeni bölüm atmayı düşünmüyordum ama siz sürekli sorunca yazıyım dedim. Umarım yazabilmişimdir dkbdmsjdnd.
Beğenerek okuyacağınızı düşünüyorum ^^
Oylamayı ve yorum yapmayı lütfen unutmayın, seviliyorsunuz❤
*
Söz okumayı sevenler ve diğerlerine sesleniyorum djsjnsns 'KOYU SÖZLER' isimli bir kitaba başladım. Ona da destek olursanız çok sevinirim :')
