uzun bir süre yanlarına gelen çocuk hakkında konuşmuşlardı fakat kardelen her an o gruba yakalanmaktan korktuğu için etrafına bakıp durmuştu.
neyse ki birden yanlarına gelen serhan ve eren yüzünden konuyu, balta saplar gibi kestiler.
nefes nefese gelen çocuklara idil su uzattı. eren suyu içerken yürüyüp irem'in yanına oturmuştu, serhan ise ayaktaydı.
irem yanındaki çocuğa minik bir gülüşle bakarken konuştu.
"ölmüşler, kıyamam."
eren su şişesini nerdeyse yarıladıktan sonra ona dönerek güldü ve ağzını sildi.
"annem aradı mı?"
kızlar ilgilenmiyormuş gibi birbirleriyle ve serhan'la konuşmaya başladılar. belli ederlerse irem ağızlarına sıçardı çünkü.
irem başını sallarken çantanın içinden onun telefonunu çıkarıp uzattı.
"meşgule attım ama şifreni bilmediğim için mesajı halledemedim."
telefonu aldıktan sonra fark ettiği sıralı mesajları okumadan kenara attı. yine evde kıyamet kopmuştu anlaşılan.
eren belli etmeden telefonunu kapatıp yanına koydu ve belli belirsiz gülümsedi.
"sıkıntı yok."
"böyle işin anasını si- öpüp seviyim ben. oğlum iki yaşındaki veletlere bak lan.. kafayı yedirttiler yemin ederim. bizim burak diye bir çocuk var, bir tanesi omuz attı buna. hala yerde hafızasını getirmeye çalışıyorlar şimdi."
kızlar serhan'a güldükten sonra ece kenara kaydı.
"çekilin biraz da otursun."
serhan da oturduktan sonra tuhaf bir sessizlik oldu çünkü herkes kaykaylı çocuğu merak ediyordu.
ayşegül boğazını temizleyip konuştu.
"bence kaykaycı aşık old-"
idil ağzına kurabiye tıktığı için bitirememişti.
eren kızlar arasındadır diye sesini çıkarmasa da serhan ortadan bir şeyler atıştırırken dolu ağzıyla konuştu.
"bişi mi oldu?"
irem gülerek ağzına vurdu hafifçe.
"sincaba benziyorsun, çok tatlı."
aslında konuyu dağıtmak için söylemişti ama ayşegül cık cıkladı.
"biz yapınca şapırdama olur.."
irem'le aralarında konuşurken eren bir irem'e bir serhan'a bakıp önüne dönmüştü. aralarında bir şey olduğunu düşünüyordu.
^
idil çalan telefonuyla gözlerini büyüttü ve kızlara anlamaları için bir bakış attı.
açtığı telefonu kulağına dayadığında, kardelen anlamamıştı olayı.
"kim?"
ece gülüp fısıldadı ama herkes duyabiliyordu zaten.
"ya şey işte.."
kardelen yine anlamadığı için konuşan ayşegül'e baktı.
"taksi falan hani.."
yüzünü buruşturup irem'e döndü.
"içki."
kardelen şimdi anladığı için başını salladı.
"hee..."
