UMUT../AYBAR.CEMNİS

Bölüm 3

Babaannem mi yoksa evi mi yok canım babaannem yapmaz yani sanırım barışında aklına o soru gelmiş ve bana bakıyordu

Barış: tesadüfmüş gibi yapacağız tamam mı

Ben ise sadece başımı sallamak ile yetindim ve barışın elini tuttum bu onuda şaşırtmıştı kötü bir şey olmasından korkuyordum aslında

Barış: aycan bana bak şimdi kötü bir şey düşünme tamam mı belki dün olanları konuşuyorlardır şimdi içeri gireceğiz ve ben senin elini bırakmayacağım kötü bir şey olursa da yanındayım merak etme

Bana güven veriyordu her ne kadar onu ilk gördüğümde sevmesemde şuan ona çok fazla güveniyordum ve el ele içeri girdik ilk önce bizi fark etmediler ama babamın kafası bu tarafa dönüce onun yanına gittik

Aycan: babaanne ne yapıyorsun burada

Babam: asıl senin ne işin var burada hemde bu çocukla

Aycan: bir sana soru sorduğumu hatırlamıyorum iki bu çocuk dediğin kişi benim sevgilim (ellerini gösterek) hem de onun bir adı var barış

Babaannem: yeter oturun bakıyım ikinizde diye bize sandalyeleri gösterdi

Barış ise kulağıma gidebilirim istersen demişti bende elini daha sıkı tutup gitme dedim o ise sadece bakmayı seçmişti

Babaannem: bununla buluştum çünkü ona onu benden kalan her şeyden onu men ettiğimi söylemeye geldim

Herkes şoka uğramıştı ve birbirine bakıyordu babam babaanneme yapma lütfen falan diyip babaannemin elini öptü babaannemde elini hızlıca çekip

Babaannem: eh yeter be bu sana az bile bu kıza neler yaptınız siz sen ona babalık yapamazken benim sana annelik yapmamı bekleme sakın hem bu kız sizden hiç yardım almadan bu yaşa geldi sende yaparsın merak etme hadi şimdi sevgilinin yanına git bu ailede işin yok senin bu kıza el kaldırmaya çalıştığın bende kredin bitti

Babam ise sinirden nereye saracağını bilmiyordu ve bağırarak bana doğru geliyordu senin yüzünden senin yüzünden annemden paramdan olduğum diyordu bende ayağa kalktım tam ona karşılık verecektim ki önümde duran kocaman bir cüsse vardı meğersem barış önüme geçmişti

Barış: yanlış hatırlamıyorsam siz kovulmuştunuz ben en iyisi size kapıyı göstereyim

Babaanneme baktığımda barışa gülerek bakıyordu babam ise sinirle çıkıp gitti barış bana iyi misin diye sorunca kafamı salladım ve berbaber oturduk bu sefer ortamdaki sessizliği bozan kişi babaannem olmuştu

Babaannem: aycan sen bu çocuğu asla kaybetme kızım sen de oğlum benim kızımı üzme sakın ayrıca seni yemeğe bekliyorum unutmayın ben gidiyorum yemekleri falan hazırlayayım görüşürüz oğlum

Babaanneme bak be hemen sattı beni ne yemekmiş arkadaş artık babaanneme bunun nasıl yalan olduğunu anlatacağım bilmiyorum barışı baya bir sevdiğini düşünüyorum

(burası biraz fazla diyalog oldu kusura bakmayın fvlfbnjkl)

Barış: e artık başlayalım mı

Aycan: neye

Barış: bana aptal diyene bak yolda gelirken konuşmuştuk ya hani

Aycan: ha hatırladım ilk önce nasıl tanıştınız diye soracaktır

Barış: e gerçeği anlatalım

Aycan: bu okey peki kardeşin falan var mı

Barış: evet bir tane kız kardeşim var adı nisa bana abi bile demez ama