Chapter 3
Sa kasagsagan ng katahimikan ng gabi nagmamadali sa pagtakbo ang dalagang si Charity. Sa paraan pa lang ng kaniyang pagtakbo mapapansin mo na mukhang may tinatakasan siya na kung sino. Mabakakas sa rin sa hitsura niya ang malupit na pinagdaanan sa kamay ng kung sino man. Isama mo pa rito ang punit-punit na suot niyang bestida habang napupuno ng galos ang kamay at paa niya.
Sa gitna ng kaniyang pagtakbo kaagad namang naisip ni Charity ang isang tao na lubos na makakatulong sa kaniya. Bagamat walang siyang suot na sapatos o tsinelas man lang mabilis niyang tinungo ang kilalang gusali sa lugar nila. Ang gusali na tanging mayayaman man lang ang may kakayahang tumira dito.
Dahil kilala nga ang gusali na tanging mayayaman lang ang tumitira. Kahit malalim na ang gabi ay may gwardiya pa rin na nagbabantay rito. Sa halip na pansinin pa ito ni Charity nagmadali siyang magtungo sa elevator. Laking pasasalamat na rin ng dalaga na hindi siya napansin ng gwardiya na nagbabantay dahil abala ito sa binabasa nitong dyaryo. Pagpasok na pagpasok pa lang niya sa elevator mabilis niyang pinindot ang button patungo sa may anim na palapag.
Habang nasa loob si Charity ng elevator doon lamang napagtanto ang hitsura niya. Tila ba kung may makakakita sa kaniya ay aakalain siyang baliw. Ang bestida niyang kulay puti ngayon ay nababakas ng dugo na galing mismo sa sugat ng dalaga. Hanggang sa makarating na ang elevator sa anim na palapag at tila isang kidlat na tinungo ni Charity ang unit na sadya niya.
Nang nasa tapat na siya ng pintuan ng unit na sadya niya lakas loob niyang pinindot ang doorbell. Ilang beses pa niyang pinindot ang doorbell hanggang sa lumabas ang lalaking nakita niya sa may hardin. Ganoon na lamang ang gulat ng lalaki dahil sa nakita nitong hitsura ni Charity. Nang mapansin ni Charity na nakabawi na ito ng pagkagulat kaagad na nagsalita ang dalaga.
"P-Pasensiya na sa abala, tatanong ko lang kung nandiyan ba si kuya?" Nakatungo at nahihiya pang tanong ni Charity sa lalaking nasa harapan niya.
"Anong kailangan mo sa kaniya?" Malamig namang tanong ng binata habang nakasandal pa ito sa pinto.
Akmang sasagot na sana si Charity ng makita niyang lumabas na rin ang taong pakay niya.
"Zack, sino ba 'yan? Bakit ang tagal mong bumalik?" Sunod-sunod na tanong ng lalaking abala pa sa binabasa nitong music sheet.
Dahil nga sa abala ang lalaki sa pagbabasa ng music sheet, hindi kaagad nito napansin ang dalagang si Charity. Hanggang sa nagulat na lang ito sa pagtunghay ng makita ang hitsura ni Charity.
"W-What the! What happen to you, baby? Who did this to you? Is it them, again?" Natatarantang tanong nito sa harap ni Charity habang pinagmamasdang mabuti ang sugat sa katawan ng dalaga.
Sa hindi malamang dahilan bigla na lamang napaluha ang dalagang si Charity. Tila ba pakiramdam niya ay ligtas na siya sa kapahamakan.
"K-Kuya Rashniel, t-they hurt me again." Parang bata namang pagsusumbong ni Charity sa lalaking nasa harapan niya.
"Why?" Malambing na tanong ni Rashniel at marahang niyakap ang dalaga.
"I-I don't know. Basta na lang nila ang pinagbintangan na nagnakaw daw ako ng pera sa kanila. Kuya hindi ko naman talaga alam ang sinasabi nila." Patuloy pa rin na pagsusumbong ni Charity sa binata.
Dahil sa narinig ni Rashniel kay Charity tila pakiramdam ng binata na gusto nitong saktan ang mga nanakit sa dalaga. Sapagkat alam ng binata sa sarili na hindi magagawa ng dalaga ang bagay na 'yon. Samantalang si Zack naman ay malamig na nakatitig sa sugat ng dalaga. Laking pasasalamat naman ni Charity na hindi pa tulog ang kuya Rashniel niya.
