နွလံုးသားျဖင့္ရင္း၍
Chapter(6)
(အသစ္ကေနျပန္စႀကရေအာင္)
ေက်ာင္းနွင့္အေဆာင္သည္…သိပ္မေဝးေသာေႀကာင့္
သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္…အေျပးနွင္ေသာ႕ခဲ႕သည္။
သို႕ေသာ္ႀက္ိဳးစားသမ်ွ…အရာမထင္ခဲ႕။ေက်ာင္းသို႕
ေရာက္သည္႕အခါ…ေက်ာင္းတံခါးပိတ္ေနျပီး…
ဂိတ္ေပါက္တြင္…ပါေမကၡဆရာႀကီီးသည္ေစာင္႕လ်က္
"ဂလု…"
"ေခြးမသား…ေရွာင္က်န္႕…"
"မင္းေႀကာင္႕…အဲဒီဝက္သိုးႀကီးရဲ႕…အျပစ္ေပးက္ုိ
ခံရေတာ႕မယ္…ေနာက္ေန႕မင္းကိုေသေတာင္
မေစာင့္ဘူး…ေက်ာင္းကိုငါတစ္ေယာက္တည္းသြား
မယ္…"
"မင္းကလည္းကြာ…တစ္ခါတစ္ေလပဲကို"
"ခ်ီး…တစ္ခါတစ္ေလျဖစ္ရမွာလား…ေက်ာင္းေနာက္
က်တာေန႕တိုင္းလိုလိုျဖစ္ေနတာ…မင္းေႀကာင့္ေလ"
"ဟီး…ဟီး…မင္းကလည္း"
"ေဟ႕ေကာင္ေတြ…ေက်ာင္းထဲမဝင္ေတာ႔ပဲ…
ေက်ာင္းလစ္ေတာ႕မွာလား…အခုခ်က္ခ်က္ခ်င္း
လာစမ္း…မလာလို႕ကေတာ႕…ျပစ္ဒဏ္ကနွစ္ဆ
ေနာ္…ငါ့အေႀကာင္းသိတယ္မလား"
သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္ႀကိတ္…ရန္ျဖစ္ေနစဥ္…
ဝက္သိုးႀကီးမွလွမ္းေခၚျပီေလ။က်ြန္ေတာ္တို႕
ပါေမကၡဆရာႀကီးသည္…ဝတုတ္ဖက္တီးႀကီး
ျဖစ္သည္။နွုတ္ခမ္းေမႊးကအထူႀကီးနွင့္ဖိုက္တာ
စတိုင္ပင္။က်ြန္ေတာ္တို႕က…ခ်စ္စနိုးနွင့္
ဝက္သိုးႀကီးဟုေခၚႀကသည္။စည္းကမ္းက
ေသေလာက္ေအာင္တင္းႀကပ္သည္။သူ႕
အတန္းခ်ိန္ဝင္သည္နွင့္…ေက်ာင္းသားအားလံုး
တုတ္တုတ္မ်ွမလွုပ္နိုင္ေအာင္လန္႕ႀကသည္။
"ေဟ႕ေကာင္ေတြ…ငါေျပတာမႀကားဘူးလား"
"ဗ်ာ…ဟုတ္လာပါျပီ…ဆရာ"
နွစ္ေယာက္သားျပိဳင္တူေျဖကာ…ေက်ာင္းတံခါးဖြင့္
လ်က္…ဝက္သိုးႀကီးနားသို႕…သြားလိုက္ႀကသည္။
