BUZ

Başlangıç

      Hiç birimiz için söylenecek yeni bir söz kalmadı hayat denen şu küflü , çürük sahnede.
Ertürk AKŞUN

¶¶

Gözlerimi yine o soğuk, gereksiz büyük odada açtım. Artık alıştım sayılır aslında biliyor musunuz ? Boşluk.
Evet kocaman, içi doldurulamaz , insanın ruhunu emecek cinsten bir boşluk. Hayat ne ? Neden varız ? Yaşıyoruz ama ne uğruna , ölüyoruz . Ölüyorsak neden yaşıyoruz ? Kendime her gün bu soruları soruyorum. Ama koca bir boşluk aynı bu oda gibi . Hayat bir oyun mu , bizde oyuncakları. Evet evet bence tam olarak böyle  ne eksik ne fazla. Oyuncaklar ; bazıları pahalı gösterişli , bazıları tahtadan yapılmış çürümeye mahkum oyuncaklarız . Ben hangisi miyim ? Tahmin etmesi çokta zor olmasa gerek.   Tahtadan ,sürekli parçaları eksilen , küflenen oyuncak. Eksilen parçaları başka çürükle doldurma çabasında olan ben. Ama bu benim içimdeki , gerçekte ailemden dolayı pahalı oyuncak olmaya zorlanan ben .

Ben kim miyim ah evet kendimi tanıtayım
Benim adım Kumsal SARAÇ
Yirmi iki yaşındayım
Mimarlık ikinci Sınıf öğrencisiyim
Bu kadar yeterli bence evet beni tanıdınız şimdi hayatıma benimle ortak olmaya hoşgeldiniz.