-იმ დღეს როუზი იმიტომ გავიტაცეთ, რომ ჯიმინს უნდოდა მისთვის სიყვარული აეხსნა-მითხრა თუარა თვალები დავაჭყიტე. ჯიმინს როუზი მოსწონს?
(არადა იმდენი მიხვდით ვაპირებდი ჩამეშხამებინა მარა ვერაფერი ვერ მოვიფიქრე და დავტოვე ისევ ასე 😒😂)-რაოოო-ლამის ვიკივლე, მაგრამ ჯონგუკმა პირზე ხელი ამაფარა
-გაჩუმდიი გოგოო (ჯონგუკი)
-თქვენ ვერახართ? (მე)
-ჰა?-ისევ დაბნეულმა შემომხედა
-მერე ვის გაუგონია გოგოს გატაცება მაგის გამო? ისე ვერ აუხსნიდა? ეგრე რომ საერთოდ შესძულდება ჯიმინი ვერ ხვდებით? (მე)
-ოო არ ჩერდებოდა ერთ ადგილზე, ხან სად იყო, ხან სად და ჩვენც ბოლოს ასე მოვიქეცით, თან გვეგონა, რომ დაშინდებოდა და უარს ვერ ეტყოდა (ჯონგუკი)
-იციი რა? მაინც გაბრაზებული ვარ თქვენზე! (მე)
-იყავი მერე ვინ გიშლის (ჯონგუკი)
-ჰაჰ სულელი-ჩავილაპარაკე და გოგოეებთან წავედი. ლისას რა ვუყო ახლა? რამ გააგიჟა მაინც და მაინც ახლა რომ მოუნდა დალევა
-ჯენიიი-მომვარდა ღიმილით ლისა-გილოცააავთ შენც და იმ იდიოტ სასიძოსაც-თქვა და კიდევ ერთი ჭიქა გადაკრა
-შენ მართლა მაგრად დამთვრალხარ, რა გიყო ახლა?!-ვუთხარი და ჭიქა გამოვართვი
-მე წავიყვან სახლში-არსაიდან გაჩნდა იუნგი აქ და გამოაცხადა
-შენ არ გენდობი (მე)
-ნუ ღელავ მის გადაჩეხვას კიარ ვაპირებ სადმე, თან ჩემი სარძლოების დაქალია (იუნგი)
-სარძლოებისო? (ჯისუ)
-რა? არაა არაა, სარძლო ვთქვი, მოგესმა ალბათ-ოდნავ ნერვიულად გაიცინა და ჯიმინმა მკვლელი თვალებით შეხედა იუნგის
-კაარგი, მაშინ მე და ჯისუც გამოგყვებით (როუზი)
-მაგრამ თქვენ-და რათქმაუნდა ისევ შემაწყვეტინეს
YOU ARE READING
ეს იდიოტი ჩემი საქმროა?
Fanfiction"ერთი, ორი, სამი და ოთხი... გულში დავითვალე აქ მყოფი ადამიანების რაოდენობა. ამჯერად ერთით მეტია, ალბათ მათი შვილია. მათთან მისვლა დავაპირე, როდესაც იმ ბიჭმა გამოიხედა და ის????? -გაიცანი ჩემი შვილი და შენი საქმრო ჯონ ჯონგუკი... "