Jackal

PAGE 1: ORIGIN

Sabi ni Dada ko, noong pinapanganak daw ako ni Mama ay nakabuka ang mga hita niya kaya nang magswim ako pa-outside world, nasalo ko lahat ng kagwapuhan.

Pero sabi naman ni Pops (Lolo) ko, may nagsumpa raw sa aking Tikbalang. Sa likod ng Acacia tree raw kasi ako nabuo, naisturbo ang natutulog na Tikbalang na naninirahan sa puno sa lakas ng ungol ng parents ko kaya sinumpa niya ang mabubuong anak na magiging problemado sa taglay na kakisigan. At ako iyon.

Pero nang tanungin ko si Mama kung saan ba talaga galing ang makamandag kong looks, sabi niya "Anak, nasa DNA natin 'yan."

And I was left with my mouth parted open. DNA? Department of Narcissistic Association?

But when I asked my best friend, Gideon Benedicto during our Algebra class if what is DNA, he said "Dumbass Nutsack Asshole."

So in short, I got my looks from my Dad's ass hole. Hmm... no wonder why Mama always calls Dada "Fucking Asshole!" because it's where I came from!

Oh my god! I'd never been this brilliant!

"What the fuck are you smiling at?" Gideon pulled me back from my reverie.

Hehehe, oh before you girls drools over me. Let me check my back— oops, too many girls falling in-line just to have a glimpse of my handsomeness. Sorry girl, I'll took you decades to see me.

Tumingin ako sa best friend ko *whisper* sshh, he doesn't know he's my best friend. Gideon doesn't want label hihi.

Pinakita ko sakanya ang heart shaped mirror na niregalo ni Dada sa akin. "Just thinking how to reduce my handsomeness, naguumapaw na kasi e."

He tsked and stood up, sinukbit niya ang bag sa balikat at binitbit ang dalawang makapal na libro.

"Saan ka pupunta?" tanong ko.

Nilabas niya ang 3310 Nokia phone at nagdutdot. "Annunciata is at the library. I'm gonna see her" sabi niya at nauna nang umalis.

Yieeks! Buti pa 'to lumalove life. Masyadong seryoso si Gideon sa mga bagay-bagay, hindi ako tularin na malapit ng gawing Santo sa pagpapaligaya ng mga girls.

Speaking of, I look back and wink at the girls drooling at me. And I wasn't surprised to see them fainted.

Sumisipol akong lumabas sa classroom namin. Nakasulubong ko si Jose Rizal, a friend of mine. We nod at each other and continued walking on opposite direction.

Nakakatatlong hakbang palang ako ay naramdaman ko ang pagyanig ng sahig kasabay ng mga nagtitilian at sigawan. I stiffened and turn around only to see my Jackasses, a fans club of mine build by women I had slept with before.

Mga babaeng hindi kayang move-on. Hindi ko naman sila masisisi, my looks could make girls go crazy.

Sila ang mga babaeng patay na patay sa karisma ng isang Crane. At literal na papatay kapag may nagtangkang lumapit sa akin.

"Jackal sinta koooooo!"

Oh, shit!

Nanlalaki ang mga mata ko ng makita ang nangunguna sa grupong papalapit sa akin.

It's Corazon. The woman who can't get enough of me.

"Jackaaaaal koooooo!"

Shit! Shit! Shit!

Kumaripas ako ng takbo palayo sakanya— sakanila. I just run and run until I lost my breathing. Napaupo ako nang makarating ako sa malapad na damuhan. Wala na akong makitang sumusunod sa akin kaya nakahinga ako ng maluwag.

Humiga ako sa damuhan at tumitig sa malinis na kalangitan.

"Shet, ang gwapo ko talaga.." I murmured.

If only I could unhandsome myself, I would for a day only. Seriously, being handsome is suffocating. It wasn't my fault if God was drunk and accidentally pour the bucket of handsomeness, and unfortunately, I was the one who catch it all.

Nakakapagod maging gwapo, syet!

Nilabas ko nalang ang diary at feather pen ko na nakaipit sa brief ko at sinulat ang mga nangyari ngayong araw.

PS. I'm so handsome, diary.
PPS. I need a good f**ck tonight.
PPPS: Send me more love.