İKİ ŞEYTAN

66 6 0
                                    

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

- Hadii hadii , kalksana geç kalıcaksııın.

- Mmmm

- Rosaa hadii amaa sana bi sürprizim vaar !

- Sürpriz mii ! Ne sürprizii ?? Dedim ve fırlayarak yatağımdan kalktığımda ksrşımda Mariayı gördüm.

- Ne sürprizi söylesenee !!!

- Bugüün seni 1 saat dersime bekliyorum. Öğrencilerime ders anlatırken beni sen de dinleyeceksin.

- Yupppiii . Dedim heyecanla. Ama bii dakika . Peki okulum nolacak ?

- Katherina teyzeden izin aldım , okulu aramış bi saat izinlisin ! Dedi heyecanla gülerek. Ama biliyorsum benim derslerim zaten gökte oluyor. Küçük meleklere ders anlatıyorum.

- Pekalaa gün bizimdiir ! Dedim ve boynuna atladım. Üzerime beyaz , zarif bi elbise giymiştim. Omuzlarımdan askılı yerlere kadar uzanan üzerinde kuş tüyleri olan bir elbiseydi. Daha sonra camdan okula doğru uçtuk.

Maria
- Evet çocuklar bugün dersimize en yakın arkadaşım prenses Katherina ve Prens Robertın kızı prenses Rosa da katılıcak. Herkes gözlerini kocaman açmış bana bakıyordu sonra içeri girdim. Vaaov diye kısık sesle seslenen melekleri duyabiliyordum.

Küçük melekler

- Hoşgeldiniz Prenses Rosa. Diyerek hep bir ağızdan beni selamladılar. Maria dersi anlattıktan sonra küçük bi gezintiye çıktık. Melekler henüz uçmayı bilmiyorlardı ve onlara öğretecektik. Yüksek bir yere çıktık. Maria bana bir melek vermişti ve ben ona öğretecektim. Ama çok ürkek bir melekti.

- Hadi Calemity , bunu başarabilirsin. Bana doğru uç ! Dedim gülümseyerek.

- Ş-şeey b-ben b-biraz k-korkuyorum daa.. ya uçamayıp ta yere çakılırsaam ?!

- Merak etme Calemity birşey olmayacak. Ben yanındayım. Eğer düşecek gibi olusan seni tutacağım. Hadi , başarabilirsin ! Dedim ona güven vererek.

- Ta-tamam ama tutacaksın korkuyorum. Dedi ürkek bir ifadeyle. Tamam alamında başımı salladım ve gülümsedim. İlk atlamasında başarılı olamamıştı. Ona kanatlarını yormamasını sakince çırpmasını söyledim. Ama o her seferinde düşeceğim korkusuyla daha bi fazla çırpıyordu. Sonra yere düşmeden ınu ellerimle kavradım.

- Ben sana tutarım demiştim değil mi ? Bak işte hiç birşey olmayacak. Ben böyle deyince özgüvenini topladı ve kanatlarını çırpmaya başladı. Sonunda uçuyordu. Hah işte böyle ! Diyerek ellerimi çırptım. Yere sert bir iniş yapmıştı ama toparlayacaktı. Sen çalışmaya devam et , ben diğer meleklere bakıp seni kontrol edeceğim. Dedim ve yanından ayrıldım. Maria çoktan iki meleğe uçmasını öğretmişti bile. Diğer meleklerin yanında bier stajyer melek de onlara öğretiyordu. Calemitiyi öptüm ve Ben gidiyorum canım. Diyerek gülümsedim.

- Aaa nereye gidiyorsuun ? Dedi üzgün bi şekilde. Yüzü düşmüştü.

- Benim de derslerime yetişmem lazım canım. Seni tekrar ziyarete geleceğim kemdini geliştir ! Dedim ve hevesle bana el salladı. Bende kanat çırpıp uçurumdan aşağıya uçtum. Okulun bahçesinde insanlar vardı ve bu yüzden başka yere inmek zorunda kalmıştım sonra insan görünümünü aldım ve okula girdim. Sınıfıma gittiğimde sınıfta sadece Sofia ve Steohan vardı. Yani bir insana göre öyleydi. Ama bana göre öyle değildi. Sınıfta onlar dışında ikş tane şeytan arkada gülüşüp Sofialara bakıyordu. Dikkatimi onlardan çekip Sofialara yöneldim. Çünkü onlara baktığımı görürlerse benim bir melek olduğumu anlayabilirlerdi.

- Sofia , Stephan ! Merhaba . Dedim ve ikisi de aynı anda

- Neredeydin Rosa seni çok merak ettik ! Dediler.

- Önemli bişey yok merak etmeyin sadece uyuya kalmışım. Dedim ve derin bir oh çektiler. Arkadaki iki şeytan bana doğru yaklaşmaya başldılar. Onlara bakmamaya çalışıyordum.

- Sen ne kadar güzelsin öyle diyerek belime dolandılar. Çok rahatsız oluyordum. Normalde bir şeytana asla arkamı dönmezdim çünkü melek olduğumu anlasalar beni şuracıkta öldürebilirlerdi. Bu sefer Marianın düşüncelerine girdiler

- Bak Rosa ne kadar güzel bir kız. Onu hiç Stephandan kıskanyor musun ha ? Baksana neredeyse içine düşecek Stephanın ! Maria yüzünü buruşturmuştu.

- Ah Maria böyle birşey yapmaz ! Dedi iç sesiyle. Aa yine de Stephanın yanına geçti. Sofia çok temiz kalpli bir kızdı. Ama daha çok düşüncelerinin bulanmaması için Sofianın kolundan tuttum.

- Ahh Sofia , uyndığımdan beri birşey yemedim kantine inip bişeyler alalım mı ? Dedim. Stephanın dışlanmış gibi hissetmemesi için Hadi sen de gel Stephan ! Dedim gülümseyerek. Sonra aşağı indik. Şeytanlar da yok olmuştu zaten. Daha önce hiç şeytan görmemiştim. Çünkü hiç şeytanların tarafına gitmezdim. Beni tek gördükleri anda saldırırlar , tek parçam kalmazdı. Ama bir keresinde sadece bir defa bir şeytanla karşılaşmıştım. Ama bunu Mariaya dahi söylemedim. Bana dik dik bakıp üzerime doğru gelmeye başlamıştı. Ben de ona doğru ilerlemeye başladım. Elini uzattı ve gücünü benim üstüme atacaktı ki ben onsan hızlı davrandım ve tüm gücümü ona çarptım. O da bana saldırıyordu. Bitkin düştüğü her halinden belliydi, ondan daha güçlüydüm. Son bir ışın darbesiyle onu etkisiz hale getirdim. O an güçsüz kalıp ben de yere düştüm. Ama o ölmüştü. Bir kaç dakika sonra bende gücümü toplayıp bitkin bir şekilde şatoya uçmuştum. Onu oracıkta öldürmüştüm ve cansız bedeniyle yatıyordu. Bir şeytanı öldürmeme rağmen melek içgüdülerimle ona acımaya başlamıştım . İçim burkulmuştu. Bundan kimseye bahsetmemiştim ve kendimi suçlu hissediyordum. O günden sonra iki şeytan bir arada ilk defa görmüştüm. Ben düşüncelerimde boğulurken tanıdık bir ses seslendi.

- Heeyy sıran geldi almıyor musun ? Dedi ve bana sırıttı. O an sıçramıştım. O ses Jusnerindi.

- Korkuttun.

- Ne düşünüyordun ? Dedi gülümseyerek.

- Hiiiç . Sadece dalmışım. Dedim ve gülümsedim.

- Ben de Cumartesiyi düşünüyordum da .. duraksadı. Seni özel bir yere götüreceğim. O sırada yemekleri aldık ve masaya ilerliyorduk. Sofia ve Stephan koluma vurarak göz kırptılar.

- Hımm. Nereye götüreceksin peki ?

- Onu söyleyemem sürpriz. dedi sırıtarak.

- Hadi amaa ! dedim ve güldüm. Sonra zil çaldı ve sınıfa çıktık. Jusner yanıma oturdu.

- Oturmamda bi sakınca var mı ?

ÇOK EKŞINLI Bİ YERDE BIRAKMADIM ÇOK HEYECANLI BİTMEDİ AMA OLSUN :)) ELİMDEN GELDİĞİNCE YAZMAYA ÇALIŞIYORUM BİRAZCIKTA KISA BİTİRDİM ÇÜNKÜ KARDEŞİM TABLETİ ALICAM DİYE TUTTURUYOOR :))) HENÜZ 3 YAŞIDA. NEYSE ARKADAŞLAR LÜTFEN YORUUM VE VOTELERİİ BEKLİYORUUM YAZMAYA ŞEVKİM KALMIYOR YA DAHA YENİ BAŞLAMIŞKEN BU KADAR AZ OKUYUCUM VAR HİÇ YAZMASAM DAHA İYİ DİYE DÜŞÜNÜYORUM BAZEN :(( Lütfen bölümler hakkında yorumlsr yapın. Nasıl beğendiniz mi ? İyi yazabiliyor muyum ? :)):):):)))

YASAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin