ေန့လည္စာစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့
ပံုမွန္တိုင္းပဲ Taeေလးကိုေခၚဖို့ သူနဲ့Jimin Taeလးအတန္းဆီထြက္လာခဲ့တယ္
တေနရာအေရာက္ ရပ္တန့္သြားတဲ့ မ်က္လံုးအစံု
Taeေလးက ေကာင္မေလးနဲ့ ေန့လည္စာအတူတူ စားေနခဲ့တာ
ဒါက မဆန္းေတာ့ပါဘူး သူ့ကို ခ်စ္တယ္လို့ တဖြဖြေျပာပီး ဖစ္ခ်င္တိုင္းဖစ္ေနတာ သူက်ေတာ့ ရည္စားေတ ထည္လဲ တဲြေနပီး ကိုယ့္က်ေတာ့ လြတ္လပ္ပိုင္ခြင့္ေတာင္ မရွိဘူးး
''Hyungက က်ြန္ေတာ္အပိုင္''ဆိုတဲ့ စကားနဲ့ပဲ ေျခာက္လွန့္ေနခဲ့တာ
ခုလဲ ေန့တိုင္းေတြ့ေနရေပမဲ့ အသားက်ေသးတဲ့ မ်က္လံုး
ဆစ္ခနဲနာက်င္လာေသာ ႏွလံုးသားေလး က်ဆင္းလာေသာ မ်က္ရည္မ်ားအား Jinသုတ္မပစ္ခဲ့ပါ
ေဘးနာက Jiminကေတ့ာ သူ့ကိုႏွစ္သိမ့္ေပးရွာပါတယ္
ဒီလိုဖစ္တိုင္း ရင္ဖြင့္ခိုနားရာက Jiminဆီမွာ
ဒီေန့လဲ သူတို့ႏွစ္ေယာက္ပဲ ေန့လည္စာစားရေတာ့မွာေပါ့ေလ
ေျခလွမ္းေတရဲ့ ဦးတည္ရာကေတာ့ Canteenဆီကိုေပါ့
သြားေနရင္းနဲ့ပဲ ႀကားလိုက္ရတဲ့ ေခၚသံေလးး
'' Jin Hyung~~~ ''
''ဟင္~~Kookie ဟင့္ ''
နဂိုထဲကမွ ငိုခ်င္ေသာJinက kookieကိုေတြ့ေတာ့ kookieရင္ခြင္ထဲ ေျပးဝင္ကာ တရွံဳ႔ရွံဳ႔နဲ့ ငိုပါေလေရာ။
''အီးးဟီးးး အင့္ kookie yaဟင့္ လြမ္း…အင့္…လြမ္းေန ခဲ့တာ ဟင့္ ''
''Aigoo~~Hyungေပါက္စေလး ငိုေနတာလား ဟားးဟားး ရွက္လဲမရွက္ဘူး လူေတအမ်ားႀကီးနဲ့ကို''
''ဟင့္…မငိုပါဘူး ဘယ္သူက အင့္…ငိုေနလို့လဲ ''
'' ဟုတ္ပါပီ…မငိုပါဘူး ဟုတ္ပီလား ဒါနဲ့ေန့လည္စာ စားမယ္မလား လာထိုင္ က်ြန္ေတာ္ယူလာေပးမယ္
အာာ ဟိုဘက္ Hyungကေရာ…''
''အမ္…အာာ ရတယ္ ဘာပဲဖစ္ဖစ္ ''
''ေအာာ္ အင္းး အင္းး''
Jimin kookieဆိုတဲ့သူကို အခိ်န္ႀကာႀကာေငးေနမိတယ္ ေခ်ာတယ္…အဲ့ထက္ကို ပိုတယ္
ခပ္ဝိုင္းဝိုင္းမ်က္လံုးေလးေတရယ္
ႏွာတံသြယ္သြယ္ေလးေတရယ္
ယုန္သြားေလးေတနဲ့ ခ္ ခ္ ခ္ အရမ္းခ်စ္ဖို့ေကာင္းတယ္
