HF2:His Wife's Sacrifice

HF2: 101.10

ZARA's P.O.V

Nasa kwarto ako, nakatingin sa mga anak kong mahimbing na natutulog.
Pano na?
Pano ko babawiin yung tatay nyo? Ni hindi manlang ako kilala.

Fvck it.

Nagiisip ako ng dapat kong gawin pano ko sya mababawi. Hindi naman pwedeng in just a snap sabihin ko asawa ko sya syempre mapapaisip sya. Tanga ka ba Zara!!!!!!

Arghhhhhhh! Bat kailangan mangyari to shit!

Hindi ko dapat isuko yung asawa ko lalo na ngayon alam kong buhay sya. Hindi ako papayag na hindi nya kami maalala, gagawin ko lahat para bumalik ang memorya nya.

—
Channel's P.O.V

Kasalukuyang natutulog si Tristan, hindi nya kaya yung sakit ng ulo nya kaya itinulog nalang nya. Napakalma ko na sya ang gusto ko lang naman mangyari is wala na syang maalala at gagawin ko lahat para di nya maalala ang pamilya.

Selfish ako.
Oo inaamin ko, pero diba ganon naman kapag nagmamahal ka nagiging selfish ka. This time, akin na to sakin lahat ng pagkakataon para hindi na sya mawala pa sakin.

*Messenger tone*
Tinignan ko yung messenger ko.

Nandito ko sa lobby ng condo nyo. Can we talk?

Its her, Zara.

Damn it.
Ano oa ba gusto nya? Di pa ba sapat na nakita nyang buhay ang asawa nya?

—
ZARA's P.O.V

Dali dali akong umalis ng bahay at dumiretso sa condo unit nila Channel. Hindi ako papayag na mapasakanya ang asawa ko.

Chinat ko sya.
Kakapalan ko mukha ko.
Bat parang ako pa yung maninira ng relasyon?

Bumukas ang elevator, at lumabas si Channel na nagmamadali.

"Anong ginagawa mo dito? Ano pa bang kailangan mo?" Ani nya
Tumayo ako, naiinis ako gusto ko syang sabunutan.

"Ibalik mo ang asawa ko." Mahinahon kong sabi

Tumawa sya.

"Hindi ako nakikipagbiruan, Channel." Mapagbanta kong sabi

"Tanga ka ba, Zara? Hindi mo ba nakikita? Hindi ka nga nya maalala!" Mapang asar na sabi nya

Pumunta kami sa coffee shop malapit sa condo nila. Pinagtitinginan na kami ng guards kaya mas pinili ko nalang lumipat kami ng pwesto yung pwede kami magusap.

"I am not here to argue, gusto ko lang magkaron ng kasunduan tayo." Sabi ko

"Kasunduan?" Nagtatakang tanong nya

"Yes, Oo. Let me stay in your condo unit." Oo sinabi ko yan, makapal ba ko? Tanga ba ko? Thats the only way para makalapit ako sa asawa ko.

Napaubo si Channel.

"What? Seryoso ka? Ni hindi ka nga maalala!?" Sabi nya

"I don't care. Alam naman natin na hindi mo sya pagmamay ari."

"And so? Ako naman ang naaalala nya. Pwede ba Zara wag mong gawing tanga yang sarili mo. Wag mo na sya habulin, dahil hinding hindi ka nya maaala—" I stopped her.

"Oo hindi nya kami naaalala, maaaring nakalimot sya pero yung puso nya hinding hindi kami makakalimutan. Wala kang karapatan sakanya, dahil unang una hindi sya sayo. Oo tanga ko, Channel kasi may mga anak kami at may obligasyon sya samin." Nakatahimik lang sya

"Di ka ba naaawa sa mga anak namin? Di mo ba naaalala kung bakit sya nandyan sa sitwasyon na yan? Hindi ba dahil sayo? Mahal mo sya diba? Bat di mo sya hayaang makaalala. Ginagawa ko to para sa mga anak namin hindi ka ina kaya hindi mo alam ano pakiramdam ng mawalan ng asawa at ama ng mga anak."

Natahimik lang uli sya, nagiisip. Alam ko deep inside naiintindihan nya ko.

—

A/N: Pasensya na guys if may maling details nag aadjust uli ako start na uli ako mag wattpad for real!!!