The Monster Under My Bed [Yongyoung] ✓

6

Kim Dongyoung

Kun Telefonunu Bırakıp Bana Baka Baka Öksürdüğünde, Bakışlarımı Taeyong Hyung'a Çevirmiştim. Bana Gözlerini Bile Kırpmadan Bakıyordu Neredeyse.

"Eee, Hyung. Biz Şimdi Kun İle Alışveriş Merkezine Gideceğiz Ama-"

"Yani?"

Taeyong Hyung İyice Kuruldu Yerinde. Yutkundum.

"Burada Mı Kalacaksın?"

Dudaklarını Büzüp Bekledi Bir Süre. Bu Sırada Kun Ayağa Kalkıp Ceketini Almak İçin Vestiyere Doğru İlerlemişti.

"Gidin Siz Ya Takılırım Ben Burada."

Kararsız Bir Şekilde Hyung'a Baktım. Gerçekten Tek Başına Kalacak Mıydı Benim Evimde?

Bir Dakika, Burası Benim Evim!

"Evine Gitsene Sen?"

"Evimdeyim Zaten?"

Göz Kırpıp Dediği Şeyle Gözlerimi Devirdim. Bu Sırada Kun'un Telefonu Çalmıştı. Renjun Arıyor Olmalıydı, Yoksa Kime 'Çin'in En Güzel Moomin'i' Derdi Ki?

"Ne, Özel Gücün Flört Etmek Falan Mı?"

Güldü Hyung. Ardından Yavaşça Bana Doğru Eğildi.

"Evet, Ama Zayıf Bir Yanım Var. Öğrenmek İster Misin?"

Ben De Onun Gibi Eğilip Tam Da Gözlerine Baktım. Gözleri Işıl Işıldı Bana Bakarken. Ve Ben Bundan Deli Gibi Hoşlanıyordum.

"Merak Ettim, Söylesene Zayıf Yanını."

"Senin Bu Güzel Gözlerin."

Dediği Şeyle Donakaldım. Neydi Bu Ya? Öğk.

"Hyung Çık Git Evimden Bir Daha Da Rahatsız Etme Beni."

Yüzümü Buruşturarak Dediğim Şeylerle Kahkaha Attı Taeyong Hyung. Ardından Ayağa Kalktı Ve Elini Bana Uzattı.

Ne Olduğunu Bilmesem Bile Tuttum Elini. Ve Beni Ayağa Kaldırmasına İzin Verdim.

"Evinden Çıkarım. Ama Kalbinden Çıkabilir Miyim Bilmiyorum. Orası Rahat, Seviyorum Ben Kalbini."

Dedikleriyle Kulaklarıma Kadar Kızardığımı Hissettim. Ama Şu An Koridorda Telefonla Konuşan Bir Adet Qian Kun Vardı Ve Beni Bekliyordu. Renjun'la Konuşması Bitince Buraya Damlardı Birazdan.

"Gitmeliyim, Burada Kalacaksan Kal. Ama Fazla Dağıtma Ortalığı."

Başını İki Yana Salladı Taeyong Hyung. Ardından Tuttuğu Ellerimi Kaldırdı. Ve Flörtöz Bir Tavırla Öptü,

"Sen Benim Aklımı Dağıtmışsın, Bende Akıl Bırakmamışsın. Ben Sana Bir Şey Diyor Muyum?"

Gözlerimi Devirip Ellerimi Kendime Çektim. Ardından Kıstığım Gözlerimle Baktım.

"Tamam, Yeter Bu Kadar. Sıktı."

Dudaklarını Büzen Hyung'um Mızmızlanarak İnledi. Gözlerimi Devirdim Ve Susması İçin Büzdüğü Dudaklarını Hızlıca Öpüp Geri Çekildim.

Ardından, Arkamı Bile Dönmeden Kun'un Yanına Gittim.

Taeyong Hyung'un Arkamdan Sırıta Sırıta Baktığına Yemin Edebilirdim O An. Ama İspatlayamazdım Orası Ayrı Konu.

"Bu Hırçın Hallerin Beni Nasıl Bitiriyor Güzelim Bir Bilsen."

Hyung'un Mırıldandıklarını Duyunca Hafifçe Güldüm.

Biliyorum Hyung. En Çok Bu Hallerimi Sevdiğini Çok İyi Biliyorum.

...

Bu Gün Bu Kitabı Bitireceğim >-<!!!

-Kage