"သားငယ္ေလး သတိရၿပီလား ဘယ္နားနာေနေသးလဲ"
"ငယ္ေလး အဆင္ေျပရဲ႕လား"
"က်န္႔က်န္႔ က်န္႔က်န္႔မသိဘူး ဒီကုိဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲဟင္"
"သားေတာ္ရယ္ သားအကုိေတာ္ကသားေတာ္ေလယကုိမေတြ႔လို႔႐ွာေတာ့သားေတာ္ရဲ႕ေရကန္နားမွာသတိလစ္ေနတဲ့သားေတာ္ကုိေတြ႔တာ"
"ေအာ္ သားဘာမွမျဖစ္ပါဘူး စိတ္မပူနဲ႔ေနာ္"
"အစားကုိပံုမွန္စားပါကေလးငယ္ရယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါအကုိေတာ္ရဲ႕ဟီးး"
မယ္ေတာ္ႏွင့္အကုိေတာ္ထြက္သြားေတာ့မွေရွာင့က်န့္ျပန္စဥ္းစားေနမိ၏၊ဒီအရြယ္ထိခုလိုမျဖစ္ဖူးေပ ႐ုတ္တရက္ေအာက္ပိုင္ူကေသမတတ္နာလာတာ ၿပီးေတာ့သတိမလစ္ခင္ အျဖဴေရာင္ဝတ္စံုဝတ္ထားတဲ့မိန္းမတေယာက္ သူပဲအျမင္မိားတာလား အားးး မသိေတာ့ဘူး
ဟိုက္ခြမ္းတစ္ေယာက္အမဲလိုက္ရန္ႏွင့္လူ႔ျပည္ကုိေလ့လာရန္ထြက္လာခဲ့၏။
"ဘုန္း"
"အား "
"ေဟ့ ေကာင္ေလး ဘာျဖစ္ ဟင္"
ဝံပုေလြတေကာင္ဟာေကာင္ေလးအားမာန္ဖီေန၏။က်န္းခ်န္တစ္ေယာက္သူ႔စြမ္းအားျဖင္ဝံပုေလြေကာင္အားသုတ္သင္လိုက္၏။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္အကုိ"
"အာ မလိုပါဘူး"
"အကုိကဘယ္ဂုိဏ္ကလဲ အရမ္းစြမ္းတယ္ေနာ္"
"အဲ့ ဟို ခရီးသြားတေယာက္ပါ ဘယ္ဂုိဏ္ကမွမဟုတ္ အားးး မင္း မင္း"
"ဟက္ မင္းလိုနငါးငယ္ေလးကုိလွည့္စားဖို႔သိပ္လြယ္တာပဲ ေသေပေတာ့"
ဟိုက္ခြမ္းၾကည့္ေနရင္အေျခေနေတြကမထင္မွတ္တာေတြျဖစ္လာခဲ့၏။ထိုေကာငိေလးအလစ္တိုက္ခိုက္ခံရတာမို႔အထိနာသြားပံုရ၏။ဟိုက္ခြမ္းမေနသာပဲဝင္၍တိုက္ခိုက္ရ၏။ ထိုလူ၏။အစြမ္းဟာအနက္ေရာင္ျဖစ္သည့္အျပင္အရမ္းျပင္းထန္ုပီးလူသတ္ေငြ႔မ်ားပါေန၏။
VOCÊ ESTÁ LENDO
ေကာင္းကင္သစၥာသက္ေသတည္၍
Ficção Histórica"ကုိယ္တို႔ေတြကမၻာျခားေနလည္းမင္းဆီအေရာက္လာခဲ့မယ္ေ႐ွာင္က်န္႔(ရိေပၚ) ကြၽနိေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ေတြ႔ဆံုမႈကေဝးကြာဖို႔ပဲလား(ေ႐ွာင္က်န္႔) "မင္းနဲ႔ေတြ႔ဆံုခြင့္ေပးခဲ့တဲ့ကံၾကမၼာကုိေက်းဇူးတင္တယ္(ဟိုက္ခြမ္း) "ကြၽန္ေတာ္ခမ်ားႀကီးကုိ...
