"မငိုရဘူးငယ္ "
"ဟင့္ အကုိေတာ္ ငယ္ ငယ္က ဟင့္"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္ "
ထိုေန႔မွစ၍အျမဲတမ္းေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္ေဆာ့တတ္တဲ့ကေလးငယ္ဟာမိႈင္ေတြၿပီးအခန္းထဲကပင္မထြက္ေတာ့ေပ အစားအေသာက္ လည္းပံုမွန္မစား
"ငယ္ေလး ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးအကုိေတာ္ရယ္'
"တခုခုျဖစ္ေနတာလား အရင္ကလိူေဆာ့ကစားတာလည္းမေတြ႔ဘုးငယ္"
"ငယ္သိပ္ေနမေကာင္းလို႔ပါ"
"အကုိေတာ္ခနေနေဆးတိုက္မယ္ ၿပီးေတာ့ငယ္တခုမွတ္ထား"
"ဟုတ္"
"ငယ္ဘာပဲုဖစ္ေနျဖစ္ေနျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ငယ္ဟာအကုိေတာ္ရဲ႕ညီပဲ"
"ဟင့္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ "
"မငိုရဘူး မ်က္လံုးေတြကုိက္မယ္"
'ဦးရီးေတာ္ ဘာေၾကာင့္ငယ့္ေ႐ွ႕မွာၿခိမ္းေျခာက္လဲေတာ့မသိဘူး ငယ့္ကူိထိရင္ကြၽန္ေတာ္ဆိုတဲ့က်ိဳးခ်န္ကဒီအတိုင္းေနမွာမဟုတ္ဘူးေနာ္"
"ေအာ္ ဟားဟား မင္းသားကလည္ရယ္ရသားကြၽန္ေတာ္မ်ိဴးကဘာေျပာေနမိလို႔လဲ သူေဆာ့တဲ့ေနရာမွာေတြ႔တယ္ပဲေျပာတာပါ"
"ဒါဟာငယ့္ကုိေျခာက္လွန္႔တာနဲ႔မတူဘူးလား အဲလိုမလုပ္ပညနဲ႔ငယ္ကသး့ဘာသာေအးေဆးစြာေနတဲ့ကေလယငယ္တေယာက္ ကြၽန္ေတာ္သတိေပးထားၿပီေနာ္ငယ့္ကုိထိဖိူ႔မႀကိဳးစားပါနဲ႔"
က်ိဳးခ်န္ေျပာကာထြက္လာလိုက္၏
"ေတာက္ မေလာကိေလးမေလာက္စားေကာင္ကမ်ား မိုးေကာင္းတုန္းေတာ့ရြာထားအံုးေပါ့အိမ္ေ႐ွ႕စံရယ္"
"အားး...."
"ငယ္ ငယ္သတိထား"
က်ိဳး႐ွန္ငယ့္အသံေၾကာင့္အထဲဝင္လာေတာ့ေတြ႔လိုက္ကတာကငယ္ကပံုေျပာင္းေနၿပီးဦးရီးေတာ္ကငယ့္ရဲ႕ေအာက္ပိုင္းအာဓားျဖင့္ထိုးစိုက္ထား၏။
STAI LEGGENDO
ေကာင္းကင္သစၥာသက္ေသတည္၍
Narrativa Storica"ကုိယ္တို႔ေတြကမၻာျခားေနလည္းမင္းဆီအေရာက္လာခဲ့မယ္ေ႐ွာင္က်န္႔(ရိေပၚ) ကြၽနိေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ေတြ႔ဆံုမႈကေဝးကြာဖို႔ပဲလား(ေ႐ွာင္က်န္႔) "မင္းနဲ႔ေတြ႔ဆံုခြင့္ေပးခဲ့တဲ့ကံၾကမၼာကုိေက်းဇူးတင္တယ္(ဟိုက္ခြမ္း) "ကြၽန္ေတာ္ခမ်ားႀကီးကုိ...
