Trendafili i mafies ✔

capture 6 - 34

- mireserdhet, si mund tju ndihmoj- iu drejtua një vajzë me mirësjellje Amelise , Isabeles , Briselit dhe motrës së Rafaelit e cila kishte këmbëngulur që të shkonte më to
- duam të takojmë Leviĝisa Norid dhe Isla Verën- iu drejtua Amelia recepsionistes se kompanisë së Leviĝises .
- keni lënë takim ? - pyeti njëra prej tyre - nëse jo atëherë duhet të lini takim - foli me mendjemadhësi
- në qoftëse e njofton do kemi takim - iu përgjigj Isabela
- zonjë nk kuptoni me fjalë, pa lënë takim nk e takoni dot si tju teket juve - iu përgjigj e njëjta me mendjemadhësi
- shhh , erdh zonjush Isla - iu drejtua kolegia e saj duke e prekur në krahë më zë të vogël
- çfarë po ndodh këtu? - pyeti Isla duke hequr syzet dhe duke iu afruar recepsionistes.
- miremengjes zonjush - foli mendjemadhia me lajka
- zonja - iu drejtua Isla vajzave

- shpall kërkim për recepsioniste - u dëgjua zëri i Leviĝises duke iu drejtuar sekretares së saj , që po drejtohej nga vajzat - ti je e pushuar - iu drejtua recepsionistes me ton të egër- të jetë shembull për të gjithë- iu drejtua punojseve- zonja iu kërkoi ndjesë për mikpritjen e pahijshme - iu drejtua Levigisa Vajzave duke zgjatur dorën, e cila kishte dëgjuar dhe pare sjelljen e punojses.
- janë gjëra që ndodhin - iu përgjigj Amelia me buzëqeshje
- urdhëroni- tha Leviĝisa duke bërë me dorë që të vazhdonin në atë drejtim
- ju lumtë paskeni një kompani të mire - iu drejtua Briseli Isles dhe Leviĝises
- i lumtë Leviĝises se për mu as muri nk do ishte i lyme - u përgjigj Isla me buzëqeshje teksa ngjisnin shkallët
- dmth ti nk punon këtu? - pyeti motra e Rafaelit
- jo , edhe pse jam pronarë dmth gjysmë pronare , nk punoi këtu, thjesht vi si turistë të kaloi kohën me debilat këtu- tha Isla duke qeshur - punon Leviĝisa boll për të gjithë ne
- Leviĝis....- u dëgjua Erigoni duke ardhur perball saj - zonja - iu drejtua ai me mirësjellje - hajde për hajer çfarë duan ? - pyeti Erigoni shqip Leviĝisen me të vogël
- çfarë do Erigon ? - iu drejtua Levigisa me një shikim që i thoshte qepe budalla
- erdha të them se mbarova me dosjen dhe të dalim - tha ai dhe hodhi sytë nga Motra e Rafaelit- por shoh se ja vleka të qendrojme në zyrë. - tha ai pa hequr sytë nga ajo - nk të kam parë në mbrëmjen - iu drejtua ai asaj
- sepse nk shkoi nëpër festa aristrokratesh- u përgjigj ajo - jam motra e Benitezit - tha ajo duke shkundur doren me Erigonin
- urdhëroni- tha Leviĝisa duke hapur derën e zyrës.
- se cili prej atyre kafsheve ishte Benitezi nk e dimë- u për Isla duke u ulur dhe në kolltukun afër tavolinës së Leviĝises kurse ato në divanin e madh që ndodheshej
- çfarë doni të pini ? - pyeti Leviĝisa ato duke shtypur diçka
- kafe - u përgjigj Amelia
- edhe neve - u përgjigj Isabela
- ndonjë pije pa gaz nqs është e mundur, kafe nk pi - u përgjigj Motra e Rafaelit me mirësjellje
- patjetër,- ia ktheu Leviĝisa duke buzëqeshur
- urdhëroni zonjë- tha asistentja e saj duke hyrë mbrenda pasi trokiti
- sill 3 kafe , një pije pa gaz dhe të perhershmet- iu drejtua Levigisa
- si urdhëroni- u përgjigj ajo dhe dole nga zyra duke mbyllur derën
- më fal edhe nje here kunata e kujt prej këtyre je ? - pyeti Isla motrën e Rafaelit
- për momentin e asnjërës- ia ktheu ajo duke buzëqeshur nga Leviĝisa
- pse me duket kopja e Rafaelit dhe sikur Edliri tja këtë këputur kokën- tha Erigoni përsëri shqip
- ashtu është, isha te marr me ja ba ADN po skena ndonjë gjë të Rafaelit- iu drejtua Isla
- apo mos ke Leviĝis ? - pyeti Edliri duke shikuar
- Idiota ADN bëhet me fije floku ,furce dhëmbësh, gotë ose diçka tillë jo me bluza . Por qepeni para se tju rras një shpulle- iu drejtua ajo serioze Isles dhe Erigonit - ju kërkoi ndjesë, por ngjasoni shumë me dike qe ka qene i rëndësishëm- iu drejtua Levigisa Vajzave
- ka qenë? - pyeti Briseli sikur nk dinte gjë dhe në ate moment hyn asistentja me kafet dhe filloi ti shpërndante
- pjesa e se shkuarës- u përgjigj Leviĝisa duke shikuar gishtin ku Rafaeli i kishte pa vendosur unazën
- ka vdekur ? - pyeti Isabela
- ato aaa , dyshoi edhe plumb po të hajne, mbijetojnë prap - ndërhyri Isla dhe i vinte një fuqi e paparë të godiste Iridin
- fundja shqiptar janë, ato nk i gjen gja - foli Erigoni
- edhe unë shqiptare jam - u përgjigj Motra e Rafaelit duke qeshur por duke shkaktuar mbytje tek Erigoni dhe Isla
- hallall, hallall , karma- iu drejtua Levigisa
- ishallan nk i ka gja at rracen e mutit që quajtur Irid - foli Isla duke vendosur doren ne fytyrë nga ishin ato
- si e ke emrin ti ? - pyeti Erigoni motrën e Rafaelit ndërsa Leviĝisa me Islen morën filxhanin për të pirë
- Rafaela- u përgjigj ajo dhe e gjithë pija që ato dyja kishin në gojë e nxorën dhe filluan të kolliteshin
- hallall, hallall , karma- iu drejtua Erigoni Isles dhe Leviĝises duke i gjuajtur në shpinë Islen
- hiqe doren kafsh se me sakatove - iu drejtua ajo
- ishallan nk e ka gja at psikopatin dhe kriminelin - tha Leviĝisa duke fshirë buzët- iu kërkoi ndjesë por mbiemrin si e keni ? - pyeti Rafaelen
- Iranat- iu përgjigj ajo
- shyqyr zotit - u përgjigj Leviĝisa e lehtësuar
- pse ? - pyeti Rafaela
- ngjason shumë me atë, ke emrin e njëjt me të, dhe ai ka një motër- shpjegoi Leviĝisa
- kjo do të thotë që nk e ke harruar - foli Amelia por me teper duke vërtetuar
- e kam harruar - foli shpejt Leviĝisa për të bindur të tjerët por me sakte per te bindur veten e saj - mu desht kohë, shumë kohë, por arrita ta haroja - tha ajo duke shikuar tek gishti i saj
- një mut , aq sa harroj unë të ha - mermeriti Isla por Amelia e dëgjoi
- je e sigurt ? - pyeti Briseli
- pse pyet ? - pyeti Leviĝisa
- sepse edhe une kam qene ne pozite te njejte , thoja të tjerëve se e kam harruar por në fakt po përpiqesha të bindja veten , mund të kem bërë çdo gjë për ta harruar por nk ja kam dal , dhe nk ia dal - shpjegoi ajo
- ajo e jotja është ndryshe nga ajo e imja , e imja një aventurë kurse e jotja një.....
- një torturë- e ndërpreu Briseli dhe Isla me Leviĝisen dhe Erigonin e shikuan të habitur, --le të themi e urrenim njeri - tjetrin në fillim por pastaj u kthye ajo urrejtje u kthye në dashuri - tha ajo duke qeshur embelsisht
- pfff , rrena , unë të bie në dashuri me armikun tim , me at kafshën Irid , kurr ,ma mirë pranoi të vdes midis maceve sesa të filloi të ndjej për të. - filloi të fliste Isla duke qeshur dhe të gjithë e shikonin të habitur.
- Isl a mund të di çfarë problemi ke me Iridin ? - pyeti Leviĝisa
- një që ka qenë dy fytyrësh , dy me prishi mbremjen me praninë e surratit të tij dhe 3 dhe me e rendesishmja e të gjitha arsyeve që nk mund ti listoj tani, ka bërë follow ty e mu jo - shpjegoi ajo
- hahahahaha- filloi të qeshte Edliri- për këtë Isl - pyeti ai duke u munduar të qeshte
- kishte followersa shumë bastardi prandaj , prandaj nk e pranova as të ista i Leviĝises- shpjegoi Isla
- ti je e marr për zoten , nga gjithë ato gjana për këtë e urren - iu drejtua Leviĝisa
- kjo është arsyeja kryesore- u shpreh Isla dhe të gjithë po qeshnin . Ndërkohë e gjithë biseda që vajzat po flisnin po i dëgjonin edhe djemtë. Që ka momenti që vajzat kishin hyrë në kompani dhe deri në atë moment . Kishte qenë Edliri ai që kishte vënë dëgjuas me kamer tek bluza e Rafaeles , pastaj kishte mbledhur të gjithë ne sallon për të parë. Prindërit e Rafaelit ishin kurioz për këtë Leviĝisen kurse gjyshja e tij me Amaren donin ta zhduknin . Që nga momenti që Leviĝisa u afrua afër atyre , Rafaeli e kishte shikuar vëmendje çdo lëvizje të saj , sikur po shuante mallin. Mezi kishte mbajtur të qeshurën kur kishte derdhur kafen nga goja , apo mezi kishte pritur të dëgjonte se çfarë mendonte ajo për të. E kishte marrë malli për këtë Leviĝisen e tij të lirshme. Kurse Iridi shikonte me inat Islen sa herë ajo e shante . Kurse Edliri ishte mekur duke qeshur me gjestet e tyre .