Trendafili i mafies ✔

capture 34- 62

Ne mengjes .

- dreqi ta marrte  - mermeriti Leviĝisa pasi vuri re maskën e frymëmarrjes  dhe e largoi duke e hedhur në tokë. Perveq kësaj ndjente  një peshë mbrapa saj dhe duar që e kishin rrethuar , njeren mbrenda bluzës se saj dhe tjetren sipër këmbët e kryqëzuar me disa të tjerë.   Ndjente një frymë të nxehtë në qafë. - What the fuck ? - mermeriti Leviĝisa duke marrë të ngrihej e alarmuar por 2 duart e shtrenguan fort  duke e strukur afër vetit dhe duke e shtrenguar fort
- flij trëndafil  - iu përgjigj Rafaeli me zërin e përgjumesh duke vendosur kokën në qafën e saj , duke nuhatur aromën dhe duke e puthur në qafë. 
- çfarë dreqin po bën? C'dreqin po lyp në dhomën time , madje në krevatin tim ? - e pyeti Leviĝisa duke u përpjekur të lirohej prej saj
- trëndafil  lere dreqin ne pune të vet me sabah , edhe ai ka nevoj të fleje- iu përgjigj Rafaeli me sytë e mbyllur
- pergjigjiu pyetjeve more - iu drejtua Leviĝisa duke u larguar ai
- Nk bën të flej me të dashurën time - iu drejtua Rafaeli me buzëqeshje teksa vendoste duart nën kokë
- çfarë të dashurë orë?  Kur u bëmë të dashur ne? - pyeti Leviĝisa duke marrë një qëndrim në krevat - kush dreqin me ndryshoj mua ? Pse dreqin je i zhveshur ? - iu drejtua ajo pasi pa veten që ishte në rroba natë. 
- do doja shumë Trëndafil  të ndryshoja - tha ai duke e tërhequr të biente sipër tij -  por e bëri Isla dhe sa për mua ishte nxehtë dhe është akoma kur një femër si ti  gjysmë e veshur ndodhet në krahët e mi madje sipër meje- u përgjigj Rafaeli me buzëqeshje teksa e shihte gjoksin e Leviĝises
- psikopat - u përgjigj Leviĝisa pasi e kuptoj shikimin e tij dhe u ngrit menjehere - dil nga dhoma ime ? - iu drejtua Leviĝisa duke u ngritur nga krevati
- pse ? Mos po fsheh gjë apo do bësh ndonjë gjë dhe nk dëshiron të shoh un ? - e pyeti Rafaeli duke u mbështetur me duar mbas kokë tek pjesa e krevatit duke bërë që trupi të dilte në pah
- po dashnorin dëshiron ta njohësh- iu drejtua Leviĝisa me Ironi- dil jashtë se do ndërrohem- iu drejtua ajo përsëri
- nderrohu , nk eshte hera e parë që të shoh në të mbrendshme apo jo ? - tha ai me një buzëqeshje djallezore
- Dil mor jashtë,  - iu drejtua Leviĝisa
- akoma ke marrë nga i dashuri trëndafil  - iu drejtua Rafaeli me të njëjtën buzëqeshje
- të ta kujtoj se nk jemi asgjë,  as me pak me ty - iu përgjigj Leviĝisa
- pse ngaqë jam mafie dhe se nk me pranon familja jote ? - iu drejtua Rafaeli duke u ngritur dhe duke u afruar afër saj - në fakt do pranohej me mire fakti që je e dashur e një mafiozi se sa e dashura e një profesori- tha ai duke i buzëqeshur- trëndafil  je vetëm e imja - i tha Rafaeli dhe i dha një puthje në ballë dhe i erdh një sms ku u bë serioz
- vishu dhe me prit trëndafil se do shkojmë diku - tha ai duke veshur kemishen e tij  dhe dol nga dhoma
- po po në ëndërrat e tuja - iu përgjigj Leviĝisa filloi të vishej

- ku është? - pyeti Rafaeli serioz rojen teksa rregullonte kemishen tek kyçet
- Benitez - thirri Amara por Rafaeli nk u mundua as të dëgjonte zërin e saj .
- më sa duket Leviĝisa e paska kënaqur mirë pasi mezi po mberthente kemishen - foli Briseli duke qeshur për nga Amara

- hape - urdheroi Rafaeli rojen për të hapur derën ku dëgjoheshin zhurma e të rrahurit dhe të bertiturave . Hyri në një  dhomë të errët ku  në mes të saj ishte personi që kishte dalur në intervist duke u rrahur nga Iridi dhe Eastoni duke qëndruar në karrige në një cep të dhomës me 2 roje permas
- Mire se erdhe  Benitez - iu drejtua Eastoni
- çfarë ka thënë deri tani? - pyeti Rafaeli duke vendosur duart në xhep të pantallonave
- që ishin të dehur at natë,  dhe dëshironte të hakmerrej ndaj Leviĝises dalëngadalë- u përgjigj Iridi duke u larguar nga ai dhe Benitezi filloi të afrohej ngadalë
- a e din se kush është Benitezi ? - e pyeti Rafaeli duke e shikuar dhe ai pohoi me kokë- meqë e njihke do të thot se e din çfarë do të thot të prekesh në pronë të tij - iu drejtua Rafaeli përsëri
- nk..nk e ...di..dija- filloi te fliste ai
- ju atë natë preket femrën time - tha Rafaeli duke e kapur për flokësh dhe duke e ngritur kokën e tij - atë natë ju do dhunonit femrën time - tha Rafaeli dhe e goditi nga njëra an - , atë natë ju rrathët femrën time trendafilin  im - iu drejtua përsëri Rafaeli dhe e goditi nga ana tjetër duke bërë që koka ti anohej si thes boksit - atë natë ju detyruat femrën time të vriste dikend , të perlihej me gjak , trëndafilin  të ndoste duart e saj me gjakun e fëlliqur tuajin - tha Rafaeli duke e rrahur pa ndaluar deri sa i ra të fikët

- zgjojeni- urdhëroi Rafaeli dhe rojet i hodhën kove me ujë atij personit dhe filloi të zgjohej - meqë doje të hakmerreje kundër trendafilit  time dalëngadalë atëherë edhe vdekjen tënde do e shkaktojme dalëngadalë- iu drejtua Rafaeli dhe bëri me shenjë rojeve të cilët menjehere hapen derën duke futur mbrenda një burrë e një grua dhe 2 vajza të reja
- ma...ma- thirri ai kur shikoi prindërit e tij duke qarë dhe për para tij të gjunjëzuar - lëri... A.. to nk ka..kane faj - iu drejtua Rafaelit mes dhimbjeve
- as trendafili  im nk kishte faj - iu drejtua Rafaeli- tani zgjidh se kush do vdesë i pari apo të filloj une - pyeti Rafaeli dhe rojet vendosën armët tek koka e tyre dhe ato filluan të qanin me të mëdha
- të lutem - filloi të përgjërohej ai
- kështu do jetë lutur edhe trendafili  im apo jo - tha Rafaeli dhe qëlloi në kokë  të atin e tij
- Babaaaa- therriten vajzat duke qarë dhe tentuan të afroheshin afër tij por rojet i kapen menjehere
- iu betova se do iu shfaros si fare - tha Rafaeli dhe qëlloi të amen e tij duke e shikuar në sy
- Mamaaaaaa- thirrën të tre duke qarë dhe Ai personi në karrige filloi të lëvizte për tu liruar
- Ke dy motra të bukura është gjynah për ti vrarë kur mundet  çdo kush me shiju këtë bukuri - iu drejtua Rafaeli me buzëqeshje djallezore dhe të dyja motrat u përqafuan me njëra- tjetrën duke qarë
- të lutem - u lut ai përsëri
- por jo sepse kur bëj një betim e mbaj- tha Rafaeli dhe qëlloi mbi to pa mëshirë
- joooooo, joooooo- Bertiti ai duke lëvizur si i çmendur
- mos u shqetëso se me vone do bashkohesh me to - tha Rafaeli duke zbërther pullat tek manget e kemishes - le të fillojë festa - tha ai duke qeshur si psikopat

- aha a nk eshte varsja e motrës Isl ajo që ka plastikia? - pyeti Arzula teksa shikonte varsen me trëndafil të zi ne qafën e Amares dhe Isla u turr menjehere tek ajo
- ku e more ti ke ? Ma jep menjehere- iu drejtua Isla duke zgjatur dorën për ta marrë
- je çmendur ti hiqi duart - iu drejtua Amara duke e shtyrë 
- ku e more ? - e pyeti Isla
- E bleva - iu përgjigj Amara dhe në mendjen e saj buzëqeshi djallezisht teksa kujtonte një bisedë
- " Amara  duhej të bëjmë diçka që Benitezi të lendohet nga Leviĝisa atëherë ai heq dor nga ajo - i iu drejtua Gjyshja teksa ecte nëpër dhomën e saj
- e gjeta - foli Amara- atë ditë kur Benitezi me mbrojti mua dëgjova se Ai nk e besonte që Leviĝisa e donte pasi ajo kishte shitur apo tretur të vetmen gjë që provon që dashurinë e saj - përfundoi ajo
- çfarë është?- pyeti gjyshja e tij duke qeshur
- një varse me trëndafil- tha Amara duke qeshur djallezisht dhe se bashku me të Gjyshja e Rafaelit "

- çfarë po ndodh përsëri? - pyeti Rafaeli teksa hynte për në sallon teksa dëgjonte zhurmë
- ma jep menjehere- u dëgjua Isla me zë të lartë
- është e imja - u dëgjua zëri i Amares
- çfarë po ndodh ? - pyeti Rafaeli duke bërë që të gjithë të ktheheshin nga ai duke bërë që në sy ti binte direkt varsja që Amara mbante në qafë.