Fotoğrafa Dair

Canım Tazelenmişti Bile..

Evde daha fazla zaman geçiremeyeceğim kadar güzel bir gündü.. fotoğraf makinamı yanıma aldım ve çayırlarda yürümeye başladım.. gittikce yükseklere çıktım ..manzara ayaklarımın altında uzanıyordu.. vadide akan dere ..etrafta yalçın dağlar .. hepsi benim kadar özgürdü.. güneşin bedenimi ısıttığını hissederek yürüdüm de yürüdüm.. bir saat, iki saat , üç saat , dört saat ve köyün en yüksek çayırlarına kadar çıktım..  orada küçük su göletleri, rengarenk çiçekleri ve hafif ruzgrain esintisiyle huzurlandigimi hissettim.. uzun zamandır yağan  yağmurun ardından özlediğim huzurdu.. gözlerimi mutlulukla açıp çevreyi seyrettim.. birçok kare çektim .. özelikle yansıma olan kareleri daha çok çektim .. neredeyse akşam olmuştu .. ve  dönmem gerekiyordu..sağlam güçlü adımlarla iki saate geri döndüm..  ne kadar yorulmuş olduğumu ancak eve varınca anladım .. fakat canım tazelenmisti bile...